7HY - Rogues Gallery

Πιθανότατα να μην γνωρίζει κάποιος τους 7ΗΥ (Seven Hard Years).  Είναι η μπάντα του Alan Kelly (drums), γνωστότατος από τους  μελωδικότατους hard rockers Shy (https://metalzone.gr/drupal/monuments/shy-%E2%80%8E%E2%80%93-brave-storm) και του Shawn Pelata (φωνητικά), παλιότερα τραγουδιστής και τον obscure metallers Oracle (Selah). Η τριάδα τα τελευταία χρόνια συμπληρώνεται από τον κιθαρίστα και πληκτρά Andrew Chick. Το συγκρότημα έχει κυκλοφορήσει τέσσερις ολοκληρωμένους δίσκους μέσα στα 10ς με τελευταίο το ‘’ No Going Back’’ το 2019 ενώ σχεδόν σε όλη τη διάρκεια τους έχουν την Lion's Pride Music να τους υποστηρίζει. Η πανδημία τους κράτησε και αυτούς ανενεργούς μέσα στο 2020 και φέτος επιστρέφουν διαλέγοντας παλιά τους τραγούδια και εκτελώντας τα ακουστικά, με γενικό τίτλο ‘’Rogues Gallery’’. Πλέον διαθέσιμο (σε cd;) από την προαναφερθούσα εταιρία για να τους απολαύσετε ακουστικά ή να τους γνωρίσετε για πρώτη φορά.

Ακουστικές εκτελέσεις από hard rock τραγούδια. Δεν μας χαλάνε καθόλου όταν πίσω από το μικρόφωνο υπάρχου βετεράνοι τραγουδιστές που το λαρύγγι τους είναι πιο δυνατό και από σκληρό βράχο. Ο Pelata έχει  μεγάλη μερίδα στο συνολικό απότέλεσμα που ακούς μιας και η φωνή βρίσκεται μπροστά στη μίξη. Είναι όμως εξαιρετικός σε κάθε στιγμή. Οι κιθάρες κρατούν την μελωδία μέσα απόλίγα ακόρντα και στήνουν το θάλαμο απογείωσης των φωνητικών. Εδώ να επισημανθεί ότι οι σόλο στιγμές δεν ανήκουν στον Andrew αλλά στον Danny Beardsley. Ήρεμη μουσική που η εσωτερική της δύναμη προέρχεται από την αντίστοιχη των πνευμονιών του Pelata ενώ αυτή η πραότητα στις συνθέσεις τους δίνουν μια εντελώς διαφορετική αίσθηση στα τραγούδια τους σε περίπτωση που τα έχετε ακούσει με..ηλεκτρισμό στους κανονικούς δίσκους που προηγήθηκαν. Τραγούδια σαν το ‘’Broken Man’’ σε ταρακουνάνε ακόμα και με ακουστικές κιθάρες πάντως. Ή τα αρπίσματα του ‘’ One More Day‘’  που με τη δύναμη τον  φωνητικών χορδών εκπέμπουν μεταφυσικό άγγιγμα. Τα τραγούδια που έχουν επιλεχτεί είναι από τους τρεις πρώτους δίσκους και είχε ενδιαφέρον αυτή τους η προσέγγιση σε μια εντελώς (μουσικά) οικογενειακή κατάσταση. Υπέυθυνος για την παραγωγή/μίξη/ηχογραφήσεις κτλ είναι ο Chick ενώ για το artwork ο  Alan Kelly. Το ότι ενώ ο δίσκος είναι ακουστικός και απλός στην ενορχήστρωση και παρόλα αυτά με εξιτάρει, μόνο καλό μπορεί να είναι.