Tracer - Screamer In The Night

Η ιστορία των Tracer ξεκινά πίσωστο 1985 όταν δημιουργείται μια μπάντα διασκευών, οι  Aces Wild. Η σύνθεση είναι εξαμελής, με δυο κιθαρίστες και πληκτρά. Όσο η δεκαετία έφτανε προς το τέλος της, η ανάγκη να δημιουργήσουν δικό τους υλικό γινόταν εντονότερη μιας και ακόμα έπαιζαν διασκευές. Αρκετές αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας πήραν μέρος (1988)  και πλέον με σταθερό line up και μετονομασία πλέον σαν Tracer, μπήκαν στα  LSP Studios στη  Annapolis του  Maryland για να ηχογραφήσουν το ντεμπούτο τους. Κάποια παλιότερα (και ηχογραφημένα στα Wizard Works) τραγούδια με κάποια φρέσκα, αποτέλεσαν το ντεμπούτο τους ‘’ Screamer in the Night”  που κυκλοφόρησε αυτοχρηματοδοτούμενο  o 1990, έχοντας 11 hard rock/heavy metal τραγούδια. Άμεσα, άρχισαν να δίνουν πολλές συναυλίες για να υποστηρίξουν το υλικό τους ενώ ξεκίνησαν να γράφουν νέο υλικό. Έξι  νέα τραγούδια δημιουργήθηκαν αλλά δεν ολοκληρώθηκαν, ούτε κυκλοφόρησαν. Τον επόμενο χρόνο έφυγε ο μπασίστας τους και σύντομα ακολούθησε και ο τρααγουδιστής και το τέλος των Tracer επήλθε. H Heaven And Hell Records μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε για μια άλλη μπάντα του παρελθόντος. Για πρώτη φορά σε (επίσημο) cd (500 κόπιες) , με τρια επιπλέον τραγούδια, ρεμάστερ ήχο, 16σέλιδο βιβλιαράκι με στίχους, φωτος, βιογραφικό κτλ.

Οι Tracer κυμαίνονται κάπου ανάμεσα στο hard rock και στο heavy metal. Το ομώνυμο του δίσκου ξεκινά ενθαρρυντικά με  τις κιθάρες να γνέφουν απειλητικά  μέσω από δαιμονισμένους ρυθμούς. Αυθεντική κυκλοφορία είναι το 1990 και μου ακούγεται κάπως ετεροχρονισμένη ακόμα και για τέτοιο. Πιο πολύ για 1981-83 μου ακούγεται. Ίσως φταίει η παραγωγή, ίσως η αγνότητα που περνά στον ήχο τους. Το ‘’Threat Or Promise’’ ακούγεται πιο μελωδικό, τα πλήκτρα είναι πιο μπροστά και βγαίνει μια πιο hard rock ταυτότητα. Είναι και το στιχουργικό περιεχόμενο που κυμαίνεται γύρω από την αγάπη και τις γυναίκες και το κάνει πιο cheesy, πιο hard rock ταιριαστό. Για την ιστορία, όλοι οι στίχοι ανήκουν στον τραγουδιστή τους Dant εκτός από το συγκεκριμένο τραγούδι που μοιράζεται τα εύσημα με άλλους συναδέλφους του. Η φωνή του είναι κρυστάλλινη και ακούγεται οδυρτική  (εκ φυσικού της) στο μεγαλύτερο μέρος της. Με πόση έξαψη εκφράζεται στη μπαλάντα του δίσκου, ‘’ Shadow Of A Doubt’’. Τα πλήκτρα κερδίζουν έδαφος όσο τα τραγούδια διαδέχονται το ένα το άλλο. Διαπάλη μεταξύ κιθάρας και πλήκτρων φέρνει επιπλέουσες αρμονίες που ακούγονται χορταστικές. Οι κιθάρες χάνουν στην οξύτητα  αλλά κερδίζουν στο να ακούγονται πιο διασκεδαστικές. Ειδικά κάποια τραγούδια ακούγονται πολύ πιασάρικα και καταφέρνουν να σε αιχμαλωτίσουν με τα ρεφραιν και τις πληκτροφόρες εξάψεις τους (Dreamin Again). Η αγριότητα του ομώνυμου τραγουδιού μου φαίνεται πλέον μακρινή ιστορία μέχρι που μπαίνει το  ‘’ Bed Of Nails’’.  Χωρίς να είναι το ίδιο σκληρό, έχει ρυθμικές ταχύτητες και κιθαριστικό αναβρασμό και ενώ τα πλήκτρα υπάρχουν, είναι πλέον σε δεύτερη μοίρα. Όσο αφορά τα bonus τραγούδια, δεν ακούμε μεγάλες διαφορές στην ήχο. Σαν τραγούδια όμως είναι εκπληκτικά. Ιδιαιτέρως το ‘’ Playing With Fire’’ το προτιμώ κατά πολύ σε σχέση με τα περισσότερα τραγούδια του ντεμπούτου. Ενέργεια και μελωδία συγχρόνως. Βεβαίως εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι τότε στη μπάντα υπήρχαν δυο κιθάρες (η μια ρυθμική) και ο ήχος τους ακούγεται πιο οργανικός και ευχάριστος, στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον.