Signum Draconis - The Divine Comedy: Inferno

Οι Signum Draconis δεν είναι παρά το μουσικό νεογέννητο του κιθαρίστα και συνθέτη Oscar Grace αν και σαν ιδεά γεννήθηκε πίσω στο 2010. Ο εν λόγω μουσικός αποφάσισε να μελοποιήσει τη  Θεία Κωμωδία του Δάντη (The Divine Comedy, Dante) σε μια heavy metal opera. Ο ίδιος μας ενημερώνει ότι έλιωσε στο να διαβάζει τα βιβλία του, επισκέφτηκε τη Φλωρεντία για έμπνευση, έγραψε τους στίχους (μαζί με τον Frederick Pollock) και ξεκίνησε να συνθέτει (του πήρε μια τετραετία για αυτό). Αφού σχηματίστηκε και η πλήρης σύνθεση τη μπάντας, δημιούργησαν και ηχογράφησαν το ‘’The Divide Comedy:Inferno’’ μαζί με επιπλέον προσκεκλημένους μουσικούς όπως και τη Συμφωνική Ορχήστρα της Μπρατισλάβα. Μεγαλόπνοο σχέδιο που κυκλοφορεί στις 12 Νοεμβρίου σε cd από την Rockshots Records.

Δεκαεπτά τραγούδια σε διπλό cd τραγουδισμένα στα αγγλικά. Αυτό είναι το πρώτο μέρος ενός τρίπτυχου που θα συνεχιστεί στο μέλλον. Πρώτο είναι το παρόν (Inferno) ενώ θα ακολουθήσουν τα ‘’Purgatory’’ και ‘’Paradise’’. Οι Signum Draconis (όνομα παρμένο από τον Μεσαίωνα, το ιπποτικό τάγμα του Δράκου). Έχει πέσει πολύ δουλειά. Αυτό είναι σίγουρο. Κάθε σύνθεση έχει τον δικό της χαρακτήρα, μουσικά και φωνητικά. Πλούτος και ποικιλία. Αν θέλετα όνομα από ένα συγκρότημα που μπορεί να συγκριθεί, αυτό είναι οι μεταγενέστεροι Rhapsody αλλά με την ποικιλία Ayreon ενώ σε άλλη σημεία τους Haggard. Το θέμα είναι ότι κάτι τέτοιο είναι και τρομερά δύσκολο να μην ξεφύγει και να μην γίνει κουραστικό, ειδικά όταν μιλάμε για εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Υπάρχουν γρήγορα τραγούδια, Europower καταστάσεις στο μέγιστο Συμφωνικό, υπάρχουν και πολύ πιο ήρεμα με μια γυναικεία φωνή να σε καθησυχάζει όσο σεου αφηγείται. Υπάρχουν τα πάντα. Το θέμα είναι να είσαι διατεθειμένος να αφιερώσεις ΠΟΛΥ χρόνο, επαναλήψεις και να είσαι πλήρως αφιερωμένος σε αυτό που ακούς για να διακρίνεις τα πολλά στρώματα μουσικής και τις λεπτομέρειες τους αλλιώς γρήγορα θα βαρεθείς. Αν μάλιστα έχεις διαβάσει τα βιβλία του Δάντη, θα σου φανεί σαν ηχητική νουβέλα και θα το ευχαριστηθείς ακόμα περισσότερο.  Όσο ο δίσκος προχωρεί συνειδητοποιείς ότι υπάρχει πολύ ‘’ψωμι’’ μπροστά σου και για τις επόμενες φορές που θα το ακούσεις. Άπειρες μουσικές πληροφορίες θα κατακλύσουν τα αυτιά σου και αυτό δσυτυχώς διαρκεί σαν δίκοπο μαχαίρι μιας και η μεγάλη διάρκεια, τα πολυοργανικά μέρη αλλά και οι παικτικές δυνατότητες-όρια των βασικών μελών της μπάντας κόβουν βαθμούς μιας και γίνεται κάπου επαναλήψιμο και βαρετό. Μην έχεις κοντά δωδεκάλεπτο τραγούδι με μουσική στην αρχή και στο τέλος και μια ολόκληρη αφήγηστη στη μέση που μόνο την πρώτη φορά θα έχει ενδιαφέρον. ΜΕΙΟΝ, ξεκάθαρα. Από την άλλη η στιχουργική επέκταση, τα choirs, η συμφωνικη ορχήστρα, η πολυπλοκη δομή δίνουν θετικό πρόσημο. Παραγωγές και τέτοια, δεν το συζητάμε καν, άψογο. Αν στο δεύτερο μέρος προσέξουν λεπτομέρειες και το κάνουν ελαφρώς πιο συμμαζεμένο, θα είναι ακόμα καλύτερα.

Band line up:
Max Morelli (Vocals)
Oscar Grace (Guitars)
Filippo Martignano (Keyboards)
Stefano Antonelli (Bass)
Francesco Micieli (Drums)

Special guests include:
RENATO CARROZZO as Storyteller
CHIARA MANESE as Beatrice
MARK BOALS as Virgil
BEN JACKSON as Charon
KSENIA GLONTY as Francesca
LUCA PAOLINI as Pluto
ANDREA RANFA as Brunetto Latini
FREDERICK POLLOCK as Ulysses
SIMONE MULARONI as Nimrod ‘The Titan’
OLEG SMIRNOFF as Count Ugolino