TOXICROSE - In for the Kill

Μια ματιά στο εμφανισιακό κομμάτι των Σουηδών ToxicRose και το μυαλό κάνει τους πρώτους συνδυασμούς. Goth Motley Crue/WASP. Ή και glam PowerWolf.  Και δεν θα είχε κανένας άδικο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι παίζουν αρκετά σκληρά για να ασχοληθούμε μαζί τους, καμιά σχέση με παρδαλές hair-metal μπάντες των 80ς. Οι ToxicRose (ακόμα και στο όνομα τους αντιφάσκουν) δημιουργήθηκαν το 2010 στη Στοκχόλμη από μια τετράδα οπαδών/μουσικών που ξέρει πως να διασκεδάζει αλλά και να κάνει τους αλλους να ακολουθούν. Πρέπει να είχαν και σε μεγάλη εκτίμηση τους Crashdiet μιας και στο πρώτο ομώνυμο ep, χρέη παραγωγού ανέλαβε ο Martin Sweet της συγκεκριμένης μπάντας. Άσε που ο drummer των ToxicRose ονομάζεται...Michael Sweet. To ντεμπούτο της μπάντας, ‘’ Total Tranquility’’  ήρθε το 2016 σε παραγωγή του μπασίστα τους ο οποίος όμως αποχώρησε 2 χρόνια αργότερα. Αφού βρέθηκε ο αντικαταστάτης του, δειλά δειλά το 2020 η μπάντα άρχισε να κυκλοφορεί κάποια singlακια και φθάνουμε στο σήμερα να έχουμε στα χέρια μας (από Σεπτέμβρη) το νέο δίσκο τους ‘’In for the Kill’’, διαθέσιμο σε cd και βινύλιο.

Φαντάζομαι όλοι περιμένετε επιρροές από Steel Panther και Motley Crue. Οκ, υπάρχουν. Όπως όμως και από πιο heavy metal μπάντες, Power Metal για την ακρίβεια όπως οι Powerwolf χωρίς το συμφωνικό στοιχείο ή οι Sabaton χωρίς το πολεμικό. Στιχουργικά είναι αρκετά απομακρυσμένοι από το γνωστό τρίπτυχο sex-drugs-rock ‘n’ roll που χαρακτηρίζει τέτοιες μπάντες (εμφανισιακά τουλάχιστον). Αρκετά σκοτεινοί/γοτθικοί και πολυ πιο σοβαροί σε πολλά θέματα συγκρινόμενοι με μπάντες όπως οι Motley Crue. Δεν μιλάμε για το συνθετικό κομμάτι, μην μπερδευόμαστε. Δείτε το βίντεο κλιπ του ‘’Heroes’’, διαβάστε τους στίχους, απολαύστε ρυθμούς, riffs και σόλος και μετά είμαι σίγουρος ότι θα τους κατατάσσετε σε πιο metal καταστάσεις. Αυτή η μαυρίλα και σε μερικές φορές και ο τόνος των φωνητικών μου θύμισε άλλες Σουηδικές μπάντες όπως οι Morgana Lefay. Το ομώνυμο έχει το φολκ στοιχείο παράλληλα με το μεταλλικό. Το ‘’Remedy’’ ξεκινά χορευτικά, μπλιμπλικωτά, έχει ένα goth ηχόχρωμα μα πιθανότατα είναι η πιο μέτρια στιγμή του δίσκου μαζί με την ποπ συναυλιακή φούσκα ‘’New Breed’’.  Υπάρχει ηχητική ποικιλία, υπάρχει ενδιαφέρον, έχει τα πιασάρικα σημεία του που θα σε κολλήσουν και θα σε ξεσηκώσουν. Παικτικά οι τύποι τα σπάνε, Σουηδοί γαρ. Ξεχωρίζω το ‘’Angel Down’’ σαν το πιο ολοκληρωμένο τραγούδι του δίσκου, heavy metal all the way. Ok, μετά το 4^ο λεπτό έχει ένα εμφανέστατο κλέψιμο αλλά ακούγεται πολύ ταιριαστό. Κάποιοι τίτλοι ακούγονται πιο sleaze σαν ήχος, άλλα έχουν σκληρότερα φίλτρα αλλά τελικά όλα ακούγονται σαν ToxicRose και αυτό είναι μεγάλη επιτυχία. Διασκεδαστικός δίσκος αλλά δεν θα αλλάξει τη ζωή κανενός.