Doomsword - Let Battle Commence

Ίσως οι Warlord να μην έγιναν ποτέ πασίγνωστοι ή αγαπητοί παγκοσμίως αλλά όσοι τους λάτρεψαν, το κάνουν μέχρι την ψυχή τους. Ελλάδα είμαστε αρκετοί. Και Ιταλία επίσης. Κάποιοι  πιτσιρικάδες από τη Gallarate της Λομβαρδίας έφτιαξαν μια μπάντα το 1997 και πήραν ακόμα και τα ψευδώνυμα τους από τα ονόματα σε ταφόπλακες από το εξώφυλλο του ‘’Deliver Us’’ των Warlord.  Επικό metal βεβαίως βεβαίως και στο ‘’Sacred Metal’’ βρίσκονται οι πρώτες δημιουργίες τους. Η μπάντα αλλάζει μέλη, γίνεται τετραμελής με τους Deathmaster και Guardian Angel να παραμένουν φυσικά ως βασικά μέλη. Το ομώνυμο ντεμπούτο κυκλοφορεί το 1999 από την πλέον δυνατή Ιταλική εταιρία, Underground Symphony. Αν και γνωρίζω ότι ο συγκεκριμένος δισκος είναι αγαπημένος πολλών, για μένα τα καλύτερα ήταν να έρθουν από το δεύτερο δίσκο και μετά. Τα φωνητικά πλέον μόνο από τον Deathmaster, διπλές κιθάρες, επικοί όσο δεν πάει. Τα ‘’ Resound the Horn’’ και ‘’ Let Battle Commence’’ κυκλοφορούν με διαφορά ενός χρόνου και είναι το ίδιο καταπληκτικά θυμίζοντας παλιές εποχές που η έμπνευση δεν είχε χρόνο διάρκειας. Μέσω της Dragonheart κυκλοφόρησαν τέσσερις δίσκους με μικρές αλλαγές στη σύνθεση και με τελευταίο το ‘’The Eternal Black’’, δέκα χρόνια πριν. Ακόμα περιμένουμε νέο υλικό, η μπάντα είναι ενεργή και με πέντε εξαιρετικούς δίσκους στη φαρέτρα τους θα έπρεπε να ΟΛΟΙ να ονειρευόμαστε ένα νέο άλμπουμ.

Μπορεί ο Deathmaster στο πρώτο, ομώνυμο δίσκο να παίζει κιθάρα και να τραγουδά σε αρκετά σημεία όμως στους επόμενους δυο δίσκους αναλαμβάνει εξ’ολοκλήρου τα φωνητικά και μόνο. Βέβαια, ΟΛΗ η σύνθεση της μουσικής και των στίχων είναι δική του υπόθεση με εξαίρεση το ‘’ My Name Will Live On’’ που μοιράζεται τα εύσημα με τον κιθαρίστα ‘’The Forger’’.  Τώρα όσο αφορά το στιχουργικό κομμάτι...Όλοι έχουμε δει τη σειρά Vikings που ξεκίνησε το 2013 και σχεδόν όλος ο κόσμος τη γνωρίζει μέσω των τηλεοπτικών επεισοδίων. Το ‘’Let The Battle Commence’’ κυκλοφόρησε δέκα χρόνια νωρίτερα και έχει ακριβώς αυτό τη θεματική. Για κάποιους ο Ragnar Lodbrok δεν είναι τηλεοπτικός ήρωας  αλλά ιστορικό πρόσωπο και πάνω στις ιστορίες του βασίστηκε η μουσική του που στην περίπτωση των Ιταλών Doomsword μιλάμε για EPIC Metal. Πιο επικό...δεν γίνεται...

Η φωνή του Deathmaster σου σηκώνει την τρίχα. Κάθε του λέξη, κάθε κραυγή συμβαδίζει με το στιχουργικό του περιεχόμενο. Η φωνή του απλώνεται, ακούγεται μεθυστική, απαλή, προκλητική, οργισμένη, ότι χρειάζεται. Διπλές κιθάρες που  οργώνουν εύφορο ηχητικό έδαφος με τη μία συχνά να αρμέγει μεταλλικές μελωδίες ενώ η άλλη να δίνει ισχυρό παρόν με τα σόλος τους. Ρυθμικό πετάλωμα για να ακουστεί ο ήχος τους όσο πιο πολεμικός γίνεται. Το εύνασμα της μάχης δίνεται στα πρώτα δευτερόλεπτα του  ‘’In the Battlefield’’ και ένα συρφετός μεταλλικών riffs σε συνδυασμό με καμαρωτά, ρυθμικά καλιγώματα δεν αφήνουν χώρο ούτε για ανάσα. Μαχητικοί ήχοι που βγαίνουν από έγχορδα και τύμπανα με την πολύτιμη συμβολή του πάθους ενός τιτάνα που κρατά το μικρόφωνο. Διπλός έγχορδος πέλεκυς πέφτει στο σβέρκο μας συχνά και άξαφνα μα είναι κάτι που παρακαλάμε να μας συμβεί, όλο και πιο συχνά. Ο εξοπλισμός των Doomsword δεν είναι ενισχυτές, μικρόφωνο και καλώδια. Είναι το φρόνημα, το πάθος, η αγάπη για αυτό που θέλεις να κάνεις. Και οι Doomsword ήθελαν να μας διηγηθούν επικολυρικές ιστορίες με επικολυρική μουσική.

Όσοι παίζαμε RPG με χαρτί και ζάρια στα 90ς και είμασταν μεταλλάδες, βάζαμε για μουσική υπόκρουση Blind Guardian. Ε οι Doomsword  ήταν η λύση μας για τα 00ς. Βαθιά βασισμένοι στη μουσική των Bathory (‘’Woden's Reign’’ , ‘’ Blood Eagle’’ και ‘’My Name Will Live On’’ ακόμα περισσότερο), ειδικά στην ατμόσφαιρα. Με περισσότερο λυρισμό όμως μιας και μεγάλωσαν με Warlord.  Χωρίς να ζορίζονται καθόλου, δημιουργούν υμνητικές μελωδίες και μας συνεπαίρνουν. Μεσαίες ταχύτητες (ίσως και ένα σκαλί αργότερες) αφήνουν τις συνθέσεις  να αναπνεύσουν και ο ακροατής να χαθεί μέσα στις δουλεμένες ενορχηστρώσεις  του κάθε τραγουδιού. Θα βρεθείτε αντιμέτωποι με νωχελικές ταχύτητες αλλά δημιουργικό παίξιμο και ιδέες. Παραστατικό παίξιμο που σε μεταφέρει στο πεδίο της μάχης, την ώρα της πολιορκίας, της εμψύχωσης του αρχηγού,  τη στιγμή του θανάτου ενός συμπολεμιστή ή του δικού σου, πολλά και διάφορα που ζωντανεύουν μπροστά σου χάρη στους ήχους των Doomsword.