Alien Force - We Meet Again

Μια από τις αρχαιότερες Δανέζικες Heavy Metal μπάντες είναι οι Alien Force. Ξεκίνησαν σαν Zeyking το 1982,δημιούργησαν τις πρώτες τους συνθέσεις (που κυκλοφόρησαν δεκαετίες αργότερα) ώσπου άλαξαν το όνομα τους το 1984. Πυρήνας της μπάντας οι αδερφοί Rasmussen και ο τραγουδιστής Andersen. Το 1985 κυκλοφορούν το ντεμπούτο ‘’ Hell and High Water’’ από την τοπική Teleag Records. Κλασσικό heavy metal, αρκετά απλοικό αλλά με μπόλικες μελωδίες για να σου καρφωθούν στο μυαλό. Δυστυχώς η εταιρία δεν μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορούν νέο δίσκο, ίδια σύνθεση, διαφορετική εταιρία, πάλι τοπική και μικρή. Το ‘’Pain and Pleasure’’  και πάλι δεν καταφέρνει να κάνει το όνομα των Alien Force δυνατό και οι τίτλοι τέλους πέφτουν το 1987. Μια δεκαετία αργότερα κάνουν νέα προσπάθεια, συνθέτουν νέα τραγούδια αλλά δεν το προχωράνε και πολύ. Άλλη μια δεκαετία μπροστά, και πάλι η αυθεντική σύνθεση και πλέον νέος, τρίτος δίσκος με το όνομα ....’’ We Meet Again’’ που βγαίνει για ακόμα μια φορά από μια μικρή Δανέζικη εταιρία. Διαθέσιμο σε cd αλλά και βινύλιο με τρία διαφορετική χρώματα να διαλέξετε.

Οι Alien Force δεν τα κατάφεραν ποτέ εμπορικά. Δεν έφταιγαν μόνο οι εταιρίας ή η χώρα προέλευσης. Ήταν και η μουσική στα όρια του καλού. Και το καλό είναι αρκετό για να γίνει αρεστό αλλά όχι να ξεχωρίσει. Και αν αναρωτιέστε για μια μπάντα που δεν τα κατάφερε στα 80ς, αν μπορεί να το κάνει τώρα η απάντηση είναι αρνητική. Ο νέος τους δίσκους είναι καλός αλλά απλά ...καλός. Μεσαίες απλοικές ταχύτητες  με συνοδευτικό drumming. Μια φωνή η οποία έχει δεχτεί τα ζόρια της ηλικίας. Μπάσο που είναι αρκετά θαμπό και πίσω. Μόνο οι κιθάρες έχουν κάτι να πούνε. Ειδικά τα σόλος είναι δουλεμένα, ενδιαφέροντα και έχουν κάτι να πούνε. Δεν μπορούν και δεν προσπαθούν να κάνουν το κάτι παραπάνω. Το ‘’ Rebellions’’ θυμίζει έντονα Dio, όχι στα φωνητικά. Όμως οι φωνητικές μελωδίες και κάποια riffs, θυμίζουν τις μπάντες του Κοντού Άρχοντα. Πάντως το τραγούδι είναι από τα καλύτερα του δίσκου και αυτό οφείλεται και πάλι σε μεγάλο βαθμό στα σόλος. Ο Henrik Rasmussen πρέπει να έχει λιώσει πολλές κιθάρες στα χέρια του. Απλά οι κολλητοί, συνάδελφοι, φίλοι, αδέρφια του στη μπάντα είναι σκαλιά κατώτεροι καλλιτεχνικά. Είναι όμως μια παρείτσα εδω και 30 χρόνια και αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να παίζουν και να διασκεδάζουν μαζί, όχι να κάνουν παγκόσμια περιοδεία. To ‘’ Sceptical Feeling’’  είναι με διαφορά το καλύτερο του δίσκου. Πιο γρήγορο, πιο σκληρό, με ωραίες κιθαριστικές αρμονίες και τη φωνή να υπεβαίνει τυχόν δυσκολίες. Μακάρι να είχε 3-4 τέτοια τραγούδια. Και το ‘’Forgive Me‘’ ακούγεται  έτσι έχοντας μια Scorpions εσάνς ειδικά στις φωνητικές μελωδίες. Τα ήρεμα του δίσκου, ή οι μπαλάντες(αν και δεν είναι ακριβώς έτσι)  αν προτιμάτε ακούνε  στο όνομα ‘’Killing Time’’σε μικρό βαθμό και ‘’ Song for You’’ σε μεγαλύτερο. Ειδικά στο δεύτερο παίζουν ακουστικές κιθάρες και μεγάλη βάση στη φωνή και ακούγεται πολύ ωραίο, μέσα στα τρία καλύτερα τραγούδια του δίσκου.