Paradise Lost - Icon 30

Στις 23 του Σεπτέμβρη του 1993 οι Βρεττανοί Θεοί του doom/death/gothic metal κυκλοφόρησαν το θρυλικό ‘’Icon’’ από την Music For Nation. Δίσκος ορόσημο, δίσκος που εφραίνει τριάντα χρόνια τώρα metalικές καρδούλες, με όλα τα κομμάτια του δίσκου να είναι σκοτεινά διαμάντια από τις σκοτεινές περιοχές του Yorkshire. Πριν λίγες μέρες οι Paradise Lost το ξανά κυκλοφόρησαν και μάλιστα μόνοι τους με τον τίτλο ‘’Icon 30’’ έχοντας ξανά ηχογραφήσει τα κομμάτια εξ ολοκλήρου. Ούτε οι πρώτοι είναι ούτε οι τελευταίοι, αλλά πάντα τέτοιες κινήσεις ξενίζουν όλους μας και κυρίως τους οπαδούς.

Μια διαφορά, λογική είναι το διαφορετικό εξώφυλλο. Λογικό φαίνεται σε όλους αυτό. Μια άλλη είναι η μοναδική διαφορά στο line up. Στην θέση πίσω από τα τύμπανα βρίσκουμε τον Guido Zima Montanarini. Στην πρώτη κυκλοφορία σε αυτή την θέση ήταν ο ντράμερ των πρώτων τους δίσκων Matthew Archer. Μετά από το ‘’Icon’’ έφυγε και έκτοτε αγνοείται μουσικώς. Οι άλλοι, Nick Holmes, στην φωνή, Stephen Edmondson στο μπάσο, Greg Mackintosh και Aaron Aedy στις κιθάρες, είναι ίδιοι και απαράλλακτοι στα βάθη των Paradise Lost αιώνων. Όταν μιλάμε για το ‘’Icon’’ μιλάμε για 10άρι ακατέβατο. Η δομή του δίσκου δεν δείχνει να έχει αλλάξει ιδιαίτερα. Ίδια σειρά στα κομμάτια, πάνω κάτω ίδια η διάρκεια, με μικρές διαφορές σε κάποια από αυτά. Έτσι τα δέκα κομμάτια του ‘’Icon’’ παρουσιάζονται, κοιτώντας το σήμερα με σημερινά τεχνικά μέσα, αλλά και την μεγαλύτερη πείρα της μπάντας και γενικά σαν μπάντα και ειδικά πάνω στα συγκεκριμένα κομμάτια που τα έχουν χιλιό παίξει live, προφανώς πειράζοντας τα σε πολλές από αυτές τις φορές. Αυτό είναι η μια πλευρά. Η άλλη είναι η προσπάθεια να κρατήσουν την αρχική φλόγα που έκαιγε μέσα τους όταν αυτοί τα δημιουργούσαν τότε και μέσα μας σε κάθε ακρόαση τους. Και εκεί πιστεύω τα βρίσκουν (με) σκούρα. Χίλιες ζωές και μία ακόμη, τα ‘’Embers Fire’’, ‘’Remembrance’’, "Joys of the Emptiness", ‘’Dying Freedom’’, ’’Colossal Rains’’, ‘’True Belief’’, γράφοντας κάποιους από τους icon ύμνους, θα είναι εκεί σύντροφοι ζωής για όλους μας. Και με το κλασικό τους κουστούμι, με αυτό που το 1993 ο Greg Mackintosh τα έντυσε μουσικά και ο Nick Holmes τους έραψε τα λόγια και τις ερμηνείες. Αλλά και με την μοντέρνα καινούρια τους φορεσιά που θέλουν δεν θέλουν φορούν εδώ και λίγες μέρες. Απλά εμείς προτιμούμε την παλιά, την κλασική!!!

Ο βαθμός του δίσκου είναι 100. Ο βαθμός αυτής της κυκλοφορίας είναι 65!!!