Blind Guardian - Somewhere Far Beyond

Τους Blind Guardian τους ξέρουμε και τους αγαπάμε ΟΛΟΙ. Συγκρότημα που έχει αμέτρητους οπαδούς στην Ελλάδα από τα γεννοφάσκια της και συνεχίζει να κερδίζει νέους με κάθε του άλμπουμ, με κάθε του συναυλία σε Ελληνικό έδαφος. Και σίγουρα το αξίζουν και το αξίζουμε. Σε άπειρες μπάντες θεωρούμε συνήθως τον πρώτο ως καλύτερο δίσκο και πολλές φορές είναι αλήθεια. Πόσες μπάντες έχουν καλύτερο δίσκο τον τρίτο, τέταρτο, πέμπτο ή έκτο; Σπάνιες περιπτώσεις από τεράστιες μπάντες όπως οι Black Sabbath, οι Judas Priest, οι Iron Maiden κτλ. Ε βάλτε και τους Blind Guardian στη μικρή αυτή λίστα. Ξεκίνησαν ως Lucifer's Heritage παίζοντας speed metal, ήχο που κράτησαν και αφότου άλλαξαν το όνομα τους. Τα δυο πρώτα τους άλμπουμς θα μπορούσαν  να χαρακτηριστούν κάπως έτσι. Από το ''Tales from the Twilight World'' του 1990 άλλαξαν πορεία. Έκοψαν ταχύτητα, έδωσαν βάση στη μελωδία, οι ενορχηστρώσεις τους έγιναν πολύ πιο πλούσιες ενώ στιχουργικά χώθηκαν ακόμα πιο πολύ στον φανταστικό, επικό κόσμο που πολλοί οπαδοί λάτρεψαν και ταυτίστηκαν μαζί τους. Προσωπικά μιλώντας, όπως και για πολλούς φίλους και συνομήλικους της εποχής μου, τα 90ς άλμπους των Τυφλοφρουρίτων ήταν πάντοτε συνοδευτική μουσική για D&D (Dungeons and Dragons) ώρες. Τα 00ς τους βρίσκουν ακόμα ηγέτες στη μουσική που παίζουν αν και συνθετικά τα βρίσκω κατώτερα σε σχέση με ότι κυκλοφόρησαν μέχρι τότε. Η φυγή του ντράμερ Thomas Stauch κόστισε στη μπάντα (ή σε μένα, δεν είμαι σίγουρος). Πάντως το ντεμπούτο των Savage Circus όπως και τα άλμπουμς των Mentalist (https://www.metalzone.gr/reviews/mentalist-freedom-speech) (https://www.metalzone.gr/reviews/mentalist-freedom-speech) πρέπει να ακουστούν οπωσδήποτε από τους οπαδούς των Blind Guardian και του Power Metal γενικότερα. Οι Blind Guardian συνέχισαν ακάθεκτοι την νέα δεκαετία και περνούν δεύτερη καλλιτεχνική νιότη με το τελευταίο δίσκο τους να σπέρνει καρπούς για τις επόμενες δεκαετίες. Αξιοσημείωτο είναι ότι κοντά σε σαράντα χρόνια η μπάντα έκανε μόνο μια αλλαγή στη σύνθεση του. Όχι απλά μουσικοί συνάδελφοι αλλά οικογένεια.

Ακουστικές κιθάρες που σου γρατσουνάνε τη ψυχή. Κάπως έτσι ξεκινάει το θαυμαστό ταξίδι του πολυαγαπημένου ''Somewhere Far Beyond''. Σύντομα θα πάρει την πλήρη φόρμα του, σκληρότερη κατά πολύ. Η έννοια του κορυφαντιασμού βρίσκεται εδώ. Μια φρενηρής κατάσταση γεμάτο ενθουσιασμό. Το speed metal παρελθόν τους επισκέπτεται ξανά, ταχύτητα και μπασογραμμές σε αποστομωτικό βαθμό. Διπλές κιθάρες που σε κλιματίζουν στο δικό τους φανταστικό κόσμο ενώ η ΜΟΝΑΔΙΚΗ φωνή του Hansi είναι φαινόμενο που δεν είχε ξανασυναντηθεί από οπαδούς μέχρι τότε (ή και μέχρι σήμερα). Ατμοσφαιρικό σε σημεία, με τις ακουστικές κιθάρες να ξαναεμφανίζονται όπου είναι πρέπον ώστε το ηχητικό παραμύθι να εξελίσσεται ομαλά και όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται. Συνέχεια με το επίσης ταχύπορο '' Journey Through the Dark''. Πολλαπλά φωνητικά στο ρεφραίν, άλλο ένα χαρακτηριστικό των Blind Guardian. Πολλές στρώσεις μουσικής και φωνητικών, τέλεια εναρμονισμένα. Πόσο μανιασμένα ακούγονται τα χτυπήματα του Stauch, πόσο δεσμευτικές ακούγονται οι κιθαριστικές μελωδίες. Η φαντασία είναι το φάρμακο μας(τους) και τα πάντα υπάρχουν για να εξυπηρετούν ΑΥΤΗ. Πιάνο και διαδραστικά φωνητικά στο '' Black Chamber '' πριν το πρώτο σόλο κυριαρχήσει στον αέρα και ξεκινήσει το ''Theatre of Pain ''. Ανείπωτο ρίγος για την εκφραστικότητα που καρφώνεται στον ακροατή. Αλησμόνητα ρυθμικά κοψίματα και κατάκλιση από riffs. Ορχηστρωτικός Κολασμός που κερδίζει τη μάχη κάθε, μα κάθε φορά που ακούγεται στα ηχεία.

Σπάνια συναντάμε ένα τέτοιο συνδυασμό ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ. Μουσική από άλλο κόσμο, σιγουράκι. Όμως στα χέρια του έμπειρου Kalle Trapp μεταμορφώθηκε ώστε να ταιριάζει στη δική μας διάσταση, μια μαγεία δημιουργημένη να καρποφορεί μέσω ήχων. Αλλά και μια εξωφυλλάρα (Andreas Marschall) που θα μπορούσε να ήταν πάνω σε βιβλίο, κόμικ, παιχνίδι υπολογιστή, βιντεοκασέτα. Και όλα θα σε προέτρεπαν να τα δοκιμάσεις. Δεν ξεχνάμε και τους επίσημους προσκεκλημένους, κάποιους από τους σημαντικότερους ηγέτες του Ευρωπαικού Power Metal. Ο Piet Sielck χαρίζει κάποια κιθαριστικά κολπάκια και εφέ, ενώ ο Kai Hansen βοηθά στη σύνθεση αλλά και σολάρει στο ''The Quest for Tanelorn''. Λίγες λέξεις, σωστά προφερόμενες και ανατριχιάζεις πάνω σε ένα...  Hallowed be the game ή ένα...Ashes to ashes, dust to dust.  Αλησμόνητες μελωδίες χάρη στον ορμητικό ρυθμό και την κιθαριστική συνωμοσία/συνεργασία. Χωρίς να ξαποστάσει κανείς, η σύνθεση εξυψώνεται με αλλεπάλληλα σόλος που ξεδίνουν μαζί με τα εφηβικά μας ένστικτα.

Νομίζω ότι το ''The Bard's Song - In the Forest '' αγαπήθηκε και τραγουδήθηκε σε συναυλίες από οπαδούς όσα λίγα τραγούδια, όχι μόνο των Blind Guardian αλλά και του HEAVY METAL γενικότερα. Το συναίσθημα βρίσκεται πέρα από τα όρια του ελεγχόμενου χάρη σε κάποιες μαγικές ακουστικές κιθάρες και μια φωνή που σε μετατρέπει σε μαριονέτα. Κοσμική φυσικότητα του να λατρέψεις αυτή την απλότητα που οικοδομείται πάνω στην ειλικρίνεια. Μαζευτείτε γύρω από τη φωτιά και ο μπάρμπα Hansi θα μας πει μια ιστορία για τη Μέση Γη. Συνεχίζουμε την ιστορία πιο μουσικά με το ''The Bard's Song - The Hobbit'', πιο μεταλλικά, πιο φανταστικεπικομαγευτικά για να ταξιδέψει το μυαλό σου εκεί που δεν μπορεί το σώμα σου. Σε αυτό ας δώσουμε ρίγος και πόνο (στο σβέρκο τουλάχιστον). Πίπιζες που προειδοποιούν για ένα λεπτό πριν μπει το ομώνυμο και τελευταίο τραγούδι του ''Somewhere Far Beyond ''. Χημειοφωταύγεια παντού, Φως κατακλύζει το χώρο που απολαμβάνεις αυτόν τον ΥΜΝΟ. Ηχητικές πυγολαμπίδες που ζουν μέσα σου, σε φωτίζουν. Νιώθεις και ΕΙΣΑΙ καλύτερος άνθρωπος πλέον. Και το ίδιο ισχύει και για το χαρακτήρα σου που ακόμα είναι χαμηλό επίπεδο και ψάχνει πόντους εμπειρίας για να επιβιώσει στο αφιλόξενο αυτό μέρος γεμάτο κινδύνους που μόνο η μουσική από τα ηχεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως οδηγός και να γίνει έμπιστος φίλος.