- Home
- Starkill - Virus of the Mind
Starkill - Virus of the Mind
Starkill - Virus of the Mind
Οι Starkill είναι η συνέχεια των Massakren, μιας νεανικής μπάντας συμφωνικού, μελωδικού black/death metal που είναι με την σειρά τους η συνέχεια των Ballistika. Πολλές συνέχειες διαβάζω που στο δικό μου μυαλό μεταφράζεται σαν ασυνέχεια. Τουλάχιστον παίζανε πάντοτε το ίδιο είδος οι πιτσιρικάδες από το Σικάγο. Τώρα τους έχει και η Century Media και τα πράγματα σταθεροποιήθηκαν και είναι πιο ενεργοί από ποτέ, και δισκογραφικά και συναυλιακά. Το ’’Virus of the Mind’’ είναι ήδη ο δέυτερος δίσκος τους σε ενάμιση χρόνο και σχεδόν έχουν έτοιμο και τρίτο τους, όπως μας ενημερώνει ο αρχηγός Parker Jameson.
\r\n Τα Αμερικανάκια ξέρουν που να στοχεύσουν και το κάνουν επιτυχημένα. Νεοκλασσικά περάσματα στις κιθάρες, φρενηρείς ρυθμοί, υπερφορτωμένα πλήκτρα, παραμορφωμένα φωνητικά και κάποια καθαρά, συνήθως στα choruses. Α, και κάποια βιολιά, έτσι για το μεγαλειώδες της υπόθεσης. Και με αυτή την στρατηγική θα συνεχίσουν την επίθεση τους. Χιλιοακουσμένα ηχητικά σήματα, όσο πιο κατανοητά και πιασάρικα γίνεται ώστε κανένας να μην ξεφύγει από την παγίδα τους. Ένα εκπληκτικό...αναλώσιμο δημιούργημα. Φανταστείτε την μουσική των Wintersun, των Children Of Bodom, των Dragonforce. Αν σου αρέσουν τέτοιου είδους μπάντες, θα λατρέψεις και τους Starkill. Αλλιώς βρήκες άλλη μια μπάντα να μισήσεις (ουμε). Ότι πρέπει για μια ομαλή κατάβαση ενός άσχετου με ακραίο metal σε πιο σκοτεινά μονοπάτια. Ο Parker Jameson shredάρει με κάθε ευκαιρία, είτε στα σόλος του είτε την ώρα που παραλληλίζεται μουσικά με τους άλλους. Τα synths και γενικότερα οι ορχηστρικές τους πλεξούδες δίνουν ένα φουτουριστικό τόνο, σαν το πανέμορφο εξώφυλλο τους (ευτυχώς δεν βάλανε καμμιά παιδική αηδία όπως στο ντεμπούτο). Ακούγονται πολύ δραστήριοι, πολύ ζωντανοί αλλά και σαν κυνηγημένοι, σαν να πρέπει να παίξουν πολλές φορές έτσι. Το ψεύτικο κοπάνημα με τα υποκριτικά φωνητικά και τις επεξεργασμένες σε μηχανήματα συνθέσεις με ξενερώνει αφάνταστα. Λυπάμαι. Και αυτή η μοντέρνα, ταιριαστή σε deathcore μπάντες, παραγωγή του Chuck Macak χειροτερεύει τα πράγματα. Όλα προσπαθούν να ακουστούν μεγαλεπίβολα και ακούγονται προσποιητά, σαν μια βιτρίνα που θα προσελκύσει πελάτες κρύβοντας την κακή ποιότητα της πραγμάτιας τους.
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n