\r\nΣε ορισμένες περιπτώσεις ο συνδυασμών ποικίλων στοιχείων μπορεί να οδηγήσει σ’ ένα αποτέλεσμα πολύ ωραίο και ενδιαφέρον. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις όμως, δημιουργεί την αίσθηση του αποπροσανατολισμού, το μη ξεκάθαρου, που κάθε άλλο παρά θετικό μπορεί να είναι για μια μπάντα.\r\n
\r\n
\r\nΟι The Agonist είναι κατά βάση μια Metalcore μπάντα, με έντονη Melodic Death διάθεση αλλά και περιπετειώδεις, ενίοτε, τάσεις που ξεφεύγουν από αυτά τα πλαίσια, πηγαίνοντας σε Black, ακόμα και Opeth-ιανά μονοπάτια. Εκεί που κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι πρόκειται για μια μπάντα που είναι επηρεασμένη από τους Arch Enemy σε πολύ μεγάλο βαθμό, η μπάντα αλλάζει μοτίβα και το γυρίζει στο στυλ των Evanescence φωνητικά, ενώ πίσω μπορεί να βαράνε κιθάρες άγριες, σκληρές έως και σάπιες κιθάρες που φυσικά παραπέμπουν στην αντίπερα όχθη, μουσικά.\r\n
\r\n
\r\nΩραίοι οι πειραματισμοί, ωραίες οι μίξεις επιρροών και στοιχείων, αλλά καθόλου ωραίο το να κοιτάς πόση ώρα απομένει για να τελειώσει το cd όταν από το πρώτο κιόλας τραγούδι και αυτό γιατί ακούς τόσα πολλά πράγματα μαζεμένα που σ’ εξοντώνουν. \r\n
\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\n
\r\nΝικολέτα Σαράντου\r\n
\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\n
\r\nAlbum line-up: \r\n
\r\n
\r\nAlissa White-Gluz - vocals\r\n
\r\n
\r\nDanny Marino - guitars\r\n
\r\n
\r\nPascal "Paco" Jobin - guitars\r\n
\r\n
\r\nChris Kells - bass, backing vocals\r\n
\r\n
\r\nSimon McKay - drums, percussions\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
