TNT - Knights of the New Thunder

 Μπορεί η Νορβηγία να είναι γνωστή στη (μεταλλική) μουσική σκηνή για το Black Metal αλλά από hard rock/heavy metal έχει δώσει πολύ λίγα. Θεωρώ τους TNT την μεγαλύτερη και σημαντικότερη μπάντα από τις εξαιρέσεις. Η μπάντα δημιουργήθηκε το 1982  και κυκλοφόρησε το ομώνυμο τους ντεμπούτο που τα σπάει από όλες τις απόψεις. Η μπάντα αποτελούνταν από διαφορετική σύνθεση από αυτή που μεγαλούργησε στην συνέχεια μιας και από τους σταθερούς Ronni Le Tekrø στην κιθάρα και Morten "Diesel" Dahl ήρθαν να προστεθούν οι Morty "Black" Skaget στο μπάσο και η φωνάρα του Tony Hansen. Με αυτή τη νέα σύνθεση έμειναν πάνω από 20 χρόνια και μας χάρισαν δισκάρες στο χώρο του Hard Rock/Heavy Metal όπως τα ‘’ Knights of the New Thunder ’’, ‘’ Tell No Tales’’, ‘’ Intuition’’ και ‘’ Realized Fantasies’’. Κάπου στα μέσα των 90ς χάσανε την συνθετική τους δύναμη και ο ήχος τους έγινε πιο AORάδικος/γκλαμουράτος χωρίς να μπορούν να υποστηρίξουν αυτήν την ηχητική στροφή. Η μπάντα συνεχίζει μέχρι σήμερα με τον τελευταίο τους δίσκο να μετρά σχεδόν επτά χρόνια πίσω αλλά πάντοτε σε καλό επίπεδο.

Μια ομαδική σύνθεση δίνει την έναρξη. Χωρίς να παραλογίζεται, έχει το αναμενόμενο ποσοστό μελωδίας και σκληράδας. Η φωνή του Hansen είναι κρυστάλλινη και εξελικτική, με άπειρες δυνατότητες που δεν φοβάται να τις χρησιμοποιήσει. Μεσαίες ταχύτητες, εκπύρωση με καυτά riffs και καλαίσθητα πιασάρικα στοιχεία. Τα πλήκτρα επιπροσθέτουν μελωδία χωρίς να το παραξηλώνουν, οι κιθάρες ηγούνται και το δείχνουν με κάθε ευκαιρία. Είτε με όμορφα σόλος είτε με παράφορες ηχητικές εξιλεώσεις. Δεν αργεί να ακουστεί και ορχηστρικό τραγούδι στο δίσκο, γεμάτο ακουστικές, παραπλανητικές κιθάρες. Ένα λεπτό νοητικής και σωματικής ξεκούρασης πριν ο ύμνος ‘’Last Summers Evil’’ παραλάβει τα ηνία και σε καθηλώσει με τις μελωδικές του επικλήσεις σε φωνή και μουσική. Το βασικό riff είναι αιχμηρότατο και κόβει με το γάντι όσο έγκλειστες  μελωδίες βρίσκουν τρόπο να δραπετεύσουν προς τα ηχεία μας. Κάπου εδώ είναι η ώρα της ερωτικής μπαλάντας όπως θα έπρεπε σε κάθε σοβαρό δίσκο που σέβεται τον εαυτό του. Μια παλιότερη σύνθεση, του παλιού τραγουδιστή Dag "D.D. Dynamite" Ingebrigtsen και φυσικά του Ronni Le Tekrø. Ένα μουσικό δοχείο γεμάτο συσσωρευμένα συναισθήματα που μεταγγίζονται μέσω νοτών περισσότερο παρά στίχων.

Η δεύτερη μεριά ξεκινά με μια σύνθεση των δυο τραγουδιστών, παλιού και καινούριου. Και όμως το βαπτισμένο σε οργή τραγούδι δεν βασίζεται σε φωνητικά κολπάκια παρά μόνο κάποια στιγμή που σιωπά η μουσική (εκτός τυμπάνων)  και ακούγεται ο τίτλος του τραγουδιού πολυφωνικά (και άκρως κολλητικά). Κατά τα άλλα, παθιασμένες φεγόμενες κιθάρες βάζουν φωτιά στα μπατζάκια μας. Εκρήξεις δύναμης, ξεσπάσματα φωνής, ρήξη ακουστικής αντίληψης με μαγευτικούς ρυθμούς. Τα τραγούδια είναι της τάξεως των τριών με τρεισήμισι λεπτών, άκρως ουσιαστικά και γεμάτα, χωρίς να κουράζουν με ανούσιες ή ανόητες επαναλήψεις. Το ‘’ Knights of the New Thunder ’’ είναι ο πιο metal δίσκος των TNT και οι ίδιοι το χαίρονται με τραγούδια σαν το ‘’Deadly Metal’’ που είναι ένα Power Metal τραγούδι-σίφουνας που τα παίρνει όλα σβάρνα στο πέρασμα του. Το ομώνυμο τραγούδι είναι ίσως και το καλύτερο του δίσκου με περιπλανώμενα ρυθμικά riffs, ένα εσώψυχο ρεφραίν και ήχο γεμάτο λάμψη και μαγεία. Ο δίσκος κλείνει με ένα παλιό τραγούδι, το ‘’Eddie’’ (που μαζί με το U.S.A.) μας έρχονται από το ντεμπούτο. Θα μπορούσες να το περιγράψεις σαν Power Ballad μιας και παρόλο τους στενόχωρους στίχους και τις κιθάρες που μεταφράζουν τον πόνο σε ήχο, δεν στερείται από δύναμη και βαθύτατη εσωτερική ηρεμία.

Υ.Γ. Το αυθεντικό εξώφυλλο απαγορεύτηκε διότι απεικόνιζε δυο γυμν(όστηθ)ες κοπέλες να κρατούν σύμβολα των αρχαίων Νορβηγών (βίκινγκς), δηλαδή ένα κράνος και ένα σφυρί ενώ ο τίτλος του δίσκου ήταν γραμμένος με κόκκινα γράμματα εκτός τριών  (σε κίτρινο) ώστε να διαβάζεται το όνομα της μπάντας (ΤΝΤ).