Summoning - Minas Morgul

~~                            Αυστρία, η χώρα της κλασσικής μουσικής, δεν έμεινε άπραγη και στο χώρο της metal μουσικής. Το ντουέτο που αποτελεί τους Summoning εδώ και 20 χρόνια, κυκλοφορεί αραιά αλλά σταθερά τρομερούς δίσκους επικού, ατμοσφαιρικού black metal. Και αναφέρω το ντουέτο μόνο μια εικοσαετία, διότι στα πρώτα τους βήματα οι Summoning ξεκίνησαν σαν τριάδα (με drummer δηλαδή ) και ήχο πιο κοντά στο αρχέγονο black metal. To 1995 βγάζουν το Lugburz που αν και υπάρχουν κάποια δείγματα του τι μας επιφύλασσαν στο μέλλον, το αποτέλεσμα ακούγεται αρκετά κοινότυπο, σαν μια ΚΑΛΗ black metal που όμως δεν ξεχωρίζει. Πολλοί blacksters βέβαια το λατρεύουν και σιχαίνονται την συνέχεια τους. Μετά την φυγή του Trifixion (drums), οι Silenius και Protector τον αντικαθιστούν με προγραμματισμένα drums, προσθέτουν πολύ ατμόσφαιρα στην μουσική του, εξιστορούν την Μέση Γη, και γενικότερα αποκτούν έναν ιδιαίτερο ήχο που λατρεύτηκε. Πρώτο δείγμα αυτής της μεταστροφής είναι το ‘’Minas Morgul’’ του 1997 με ένα σωρό καταπληκτικούς δίσκους να ακολουθούνε μέχρι σήμερα.
\r\n                                Ας ξεκινήσω λέγοντας ότι τα drum machine με ενοχλούν πάρα πολύ. Μου βγάζουν κάτι πολύ ψεύτικο. Εξαιρέσεις υπάρχουν και πιο πολύ αφορούν τον ακραίο ήχο, όπως για παράδειγμα τους Limbonic Art και τους Summoning. Εδώ όχι μόνο δεν ενοχλεί αλλά συνισφέρει σε ένα παγερό συναίσθημα. Επιβλητικοί ρυθμοί, περιγραφικές νότες, ακραία φωνητικά που λιμνιάζουν οργής και πάθους.  Πολεμικές ιαχές βρονοχτυπούν, καβαλάρηδες της ατμόσφαιρας. Σαν ένα μυθιστόρημα επικής φαντασίας. Άλλοτε περιγραφικό, χωρίς διαλόγους, χρωματίζεται απλά από τις σωστές λέξεις και άλλοτε γεμάτες ένταση, μάχες, συζητήσεις. Έτσι πάει και το Minas Morgul. Αλλάζει ταχύτητες, ρυθμούς, συνθήκες. Το σκοτάδι πάντοτε παρόν, γεμάτο δέος.  Τα πλήκτρα σχηματίζουν εικόνες και τα ριφς τις κατακερματίζουν.
\r\n                     Οι Summoning, όπως και οι Blind Guardian, ήταν αγαπητοί στους οπαδούς των Role Playing Games (RPG). Θυμάμαι το δεύτερο μισό των 90ς είναι τα μόνιμα soundtracks μας στις  ατελείωτες φανταστικές μας διαδρομές με συμμάχους μας μόνο χαρτί και μολύβι, λίγα ζάρια, μουσική και μπόλικη φαντασία. Οι Summoning κέρδιζαν πάντα μια θέση στο cd player μας, ακόμα και όταν στην παρέα μας δεν συμμετείχαν καν μεταλλάδες. Ξέρετε το γιατί; Διότι βγάζανε κάτι το πραγματικό. Ακούγαμε το ‘’The Passing Of The Grey Company’’ και νιώθαμε σαν να διαβάζαμε το Βιβλίο, σαν να ήμασταν και εμείς μέλη της συντροφιάς. Ακούγαμε το ξέσπασμα που είχε το τραγούδι και θέλαμε να πάρουμε σπαθιά και πανοπλίες, να ρίξουμε ξόρκια, να τεντώσουμε τις χορδές των τόξων μας. Τόσο ζωντάνια και πάθος βγάζει η μουσική τους. Και τα ‘’ψεύτικα’’ τύμπανα να παρελαύνουν σε πολεμικούς σκοπούς. Και όσο και αν έχουν φτάσει οι δυο Τρισμέγιστοι των Summoning να μετατρέψουν το απόλυτο soundtracκ για ανάγνωση και πνευματική μεταφορά στον κόσμο της Μέσης Γης, οι στίχοι είναι γραμμένοι από τον καλό τους φίλο, Peter Kubik, των Abigor.
\r\n                        Οι Summoning, παρά τα επαναλαμβανόμενα riffs και τις συγκεκριμένες ταχύτητες, φανερώνουν μια βαθιά ταύτιση με την μουσική τους που ακούγεται αποκαλυπτική. Μοναδική στο είδος της (τουλάχιστον μέχρι πριν λίγα χρόνια), δεν άφηνε την φαντασία της να περιστέλλεται. Παρά τους όποιους εκτελεστικούς ή τεχνικούς φραγμούς που συναντά κανείς στην μουσική τους, αρκεί να κλείσεις τα μάτια και θα την απολαύσεις. Η χάρη τους να δημιουργούν ατμόσφαιρα, θριαμβευτική ένταση, και πάντοτε μέσω του επικίνδυνου μονοπατιού του Black Metal (έστω και αν περιορίζεται πιο πολύ στην φωνή και στα βαψίματα), κρίνεται άκρως επιτυχής και μαγευτικά ταξιδιάρικη, Μια μπάντα που δεν γεννήθηκε για rock ‘n’ roll, συναυλίες και μπύρες. Σαν ένα μουσικό κουτί, ένα ηχητικό βιβλίο.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n