Phlebotomized - Skycontact

~~                       Οι Ολλανδοί Phlebotomized, αν και ξεκίνησαν σε πιο death/grind μονοπάτια, γρήγορα μετεξελίχτηκαν σε κάτι πιο πολύπλοκο και ενδιαφέρον. Η πάντοτε μεγάλη αγέλη των Phlebotomized, άλλαξε αρκετά μέλη στην σύντομη ιστορία της. Μετά από δυο demos, ο ήχος στα δυο μετέπειτα eps τους απέκτησε δικιά του ταυτότητα. Καθαρά αλλά και άγρια φωνητικά, πάντοτε δυο κιθάρες για πληθώρα, μαγευτικό ρυθμικό δίδυμο και πλέον και με έναν βιολιστή μαζί με τον πληκτρά. Η ώρα του ντεμπούτου έφτασε το 1994 με το καταπληκτικό ‘’Immense Intense Suspense’’, ένα μαγευτικό ταξίδι αισθήσεων. Με νέο μπασίστα-βιολιστή προχώρησαν στο ‘’Skycontact’’ του 1997 και προκάλεσαν ακόμα περισσότερο την τύχη τους και την ίδια την Τέχνη. Επήλθε άμεση διάλυση και σιωπή για πολλά χρόνια μέχρι το 2013 που οι δυο αυθεντικοί κιθαρίστες  ξαναβάλανε μπροστά την μπάντα αλλά προς το παρόν δεν έχουμε δει καινούριο υλικό.
\r\n                   Το ‘’Skycontact’’ άνετα μπορεί να χωριστεί σε 2 μουσικά μέρη.Και τα δυο μέρη είναι συνθέσεις των Payne/Palms ενώ οι στίχοι ανήκουν στον Payne και μερικές φορές και του Geestman.  Το πρώτο μέρος είναι το λογικό εξελικτικό βήμα τους. Avant Garde ρυθμοί, μπλιμπλικωτή (όχι ηλεκτρονική) ατμόσφαιρα, καθαρά αλλά και ωρυόμενα φωνητικά, ταξιδιάρικες κιθάρες. Δεν υπάρχει καμμιά περίπτωση να μην σας αγγίξει ένα κύμα ξεγνοιασιάς, έστω και αν είναι φυλαγμένη ανάμεσα στο κρύο και στο σκοτάδι. Απρόσμενες αλλαγές, ασταμάτητες εναλλάξεις πορείας και  αδιάλλακτη διάθεση για πειραματισμούς. Σίγουρο στοίχημα ώστε να χαθεί και ο τελευταίος death metal οπαδός της μπάντας. Μόνο για ανοιχτόμυαλους. Δεν πασχίζουν να βγάλουν κάποιο συγκεκριμένο ήχο αλλά αφήνουν τις συνθέσεις να…αυτοσυνθεθούν. Σκέψεις σαν ορμητικά ποτάμια που δεν τα σταματά τίποτα και κανένας. Όπου κολλήσει το τυμπανοχτύπημα, τότε θα συμβεί. Όπου χρειαστεί ένας γδούπος από το μπάσο, θα γδερθεί. Η συγκομιδή από την αυτόν τον τρόπο λειτουργίας  είναι η αυτοτέλεια. Ένα έργο που δεν ακούγεται σαν κανένα άλλο και δεν το χρειάζεται. Η Μουσική χρειάζεται ηγέτες και όχι ακόλουθους και οι Phlebotomized υπήρξαν ηγέτες. Δίσκος με τίτλο ‘’I Lost My Cookies In The Disco’’ σίγουρα δεν μπορεί να είναι της σειράς…
\r\n                      Το δεύτερο μέρος ονομάζεται ‘’I Hope You Know’’ και χωρίζεται σε τέσσερα μέρη-τραγούδια. Η διαφορά του σε σχέση με το πρώτο μέρος είναι ότι παράλληλα με την προοδευτική  avant garde νοοτροπία του, υπάρχει μια καθοδική πορεία προς το Βασίλειο της Οδύνης και της Μελαγχολίας. Τα πλήκτρα ανεβαίνουν σε ιεραρχία, ο ήχος τους φέρνει πλέον πιο πολύ σε Doom/Death metal. To ‘’A Cry In July’’ λειτουργεί ως επισίτιση αισθήσεων και κερδίζει εύκολα το έπαθλο της καλύτερης σύνθεσης του δίσκου για μένα. Το βιολί στο τέλος είναι ο επιθανάτιος ρόγχος με βούλα. Η διαδοχική θλίψη και στα επόμενα μέρη είναι τελετουργική και μεταβιβάζεται όλο και πιο έντονα. Και μόνο το δεύτερο μέρος να υπήρχε στο ‘’Skycontact’’ άλμπουμ τους, πάλι ιστορία θα άφηνε. Μαυρίλα αλείφεται στις φλέβες του ακροατή και εξαπλώνεται άμεσα όσο διαρκούν ολοκληρωμένα το ‘’I Hope You Know’’. Η μελαγχολία μουλιάζει τα αυτιά του ακροατή και λίγο πριν αυτή η υγρασία δραπετεύσει από τα μάτια, ένα διαολεμένα περίεργο ξέσπασμα θα κάνει την εμφάνιση του και θα αλλάξει τα πάντα. Αυτοί είναι οι Phlebotomized, αυτό είναι το ‘’Skycontact’’. Ένα μωβ εξώφυλλο με ψάρια κιθάρες και φυσαλίδες-πλανήτες. Εξάλλου μερικές φορές, 4χ2=5+3….
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n