ROCKWAVE FESTIVAL DAY 2 - ΜΟΝΟ MAIDEN!

Και με τι κουράγιο να γράψεις για τους Maiden? Που ότι κι αν γράψεις θα υπάρχει μια γνώμη αντίθετη, ανάποδη ή (η ιδανική περίπτωση) ίδια; Που για το βράδυ της 20ής Ιουλίου στη Μαλακάσα υπάρχουν 36.000 γνώμες όπως είπε ο ίδιος ο Bruce από τη σκηνή. Άσε που έχει προηγηθεί μια μέρα με lineup φωτιά…

Θα επαναλάβω για όσους δεν διάβασαν το προηγούμενο κείμενο ότι κανένας από τους συντάκτες του metalzone.gr δεν μπήκε με δωρεάν πρόσκληση στο φεστιβάλ προκειμένου να το καλύψει είτε ως χορηγός επικοινωνίας είτε απλά δημοσιογραφικά και επομένως για τους λόγους που εξηγήσαμε δενήμασταν εκεί από την πρώτη μπάντα.

Η συμφόρηση στο δρόμο ήταν διπλάσια από ότι την είχαμε υπολογίσει και έτσι καταφέραμε να περάσουμε τις πύλες του Terravibe περίπου στις 20.30 και ενώ οι Volbeat έδιναν την πρώτη ζωντανή τους εμφάνιση στην Ελλάδα. Είχαν ήδη προηγηθεί τα Devil’d Bleeding Crown, Heaven nor Hell / A Warrior's Call / I Only Want to Be with You, Lola Montez, The Lonesome Rider, Sad Man's Tongue, Slaytan και έπαιζαν το Dead But Rising. Κάπως έτσι νιώθαμε και εμείς που είχαμε παρκάρει κάπου στο χωριό του Ωρωπού και είχαμε προχωρήσει για να φτάσουμε να προλάβουμε να δούμε τους Δανούς που παίζουν στη σκηνή like a boss… Ο Micheal Poulsen λέει ότι είναι ένα συγκρότημα από τη Δανία που έρχεται πρώτη φορά στην Ελλάδα και σίγουρα δεν περίμεναν τέτοια ζεστή υποδοχή και τόσους οπαδούς.

Βέβαια δεν αμέλησε να πει ότι “σίγουρα όλοι θα ανυπομονείτε για τους Iron Maiden και εγώ θα τους παρακολουθήσω. Το επόμενο τραγούδι έχει μέσα κάποιους στίχους στη γλώσσα μας εξηγεί ο Δανέζος, μιλάει για το νόημα της ζωής και όταν τελικά το βρίσκεις, εγώ αισθάνομαι ότι το βρήκα και λέγεται For Evigt (για πάντα)”. 16 Dollars, Seal theDeal, Let It Burn, Black Rose. Μας λέει ότι τις 2 ημέρες που είναι στην Ελλάδα είχε δει πολλές όμορφες γυναίκες και προκαλεί τα αγόρια να πάρουν τις κοπέλες τους στους ώμους. Καμία αντίδραση. Εντάξει αν θέλετε πάρτε το αγόρι σας στους ώμους, δεν έχουμε πρόβλημα. Και όντως κάποιος παίρνει στους ώμους ένα αγόρι. Μέχρι το τέλος του τραγουδιού μια ντουζίνα κοπέλες ήταν στους ώμους των αγοριών τους. Fallen το οποίο αφιερώνει στον πατέρα του ο Poulsen, Doc Holliday και το πιτ παίρνει φωτιά. Και φτάνει η ώρα για το τελευταίο τραγούδι και πριν ξεκινήσουν ο Poulsen μας ευχαριστεί για ακόμη μια φορά, μας δηλώνει ότι θα πάει να του παρακολουθήσει και ο ίδιος και ρωτάει αν θέλουμε να επιστρέψουν για ένα πλήρες σετ. Περισσότερο από διαίσθηση και λιγότερο επειδή σε οποιοδήποτε επίπεδο φάνηκε επί σκηνής ή στην ερμηνεία τους νομίζω ότι το συγκρότημα δεν ευχαριστήθηκε την πρώτη του εμφάνιση. Όχι γιατί δεν είχε συγκεντρωθεί κόσμος αλλά γιατί μπροστά στον όλεθρο και το λαό που είχαν ξεσηκώσει οι Maiden είχαν ρόλο κομπάρσου. Και πριν βιαστείς να πεις ότι έτσι πρέπει, θα σου πω ότι με τον κόσμο που είχε μαζευτεί ήταν πολύ δύσκολο να καταλάβεις ποιος ήταν ο αμιγώς «μεταλόκοσμος» και πόσοι «τα σόγια» που έλεγε και ένας φίλος μου που μας πήρανε τα παρκινγκ και περιμέναν να ακούσουν το Fear Of The Dark. Μην πεις ότι δεν το σκέφτηκες ειδικά με το set list που είχαν οι Maiden φάνηκε! Στο For the greater good of god πρέπει να είδα τις περισσότερες χαμένες εκφράσεις και τα περισσότερα πέρα δώθε από όλη τη συναυλία. Μπορεί οι Volbeat να είναι μια hate it or love it μπάντα αλλά σίγουρα αλλιώς θα ακουγόταν και θα αντιμετωπιζόταν σε ένα διαφορετικό billing. Μην ξεχνάμε ότι πέρσι το καλοκαίρι περιόδευσαν τα στάδια της Αμερικής με τους Metallica & Avenged Sevenfold.

Και ερχόμαστε στο μουσικό θέμα του καλοκαιριού… την εμφάνιση των Maiden…MONO MAIDEN αυτό το moto βρήκε την πραγμάτωσή του στη συναυλία της 20^ης Ιουλίου. Είναι βέβαιο ότι η μεγαλύτερη μερίδα των 36.000 ατόμων που πλήρωσαν εισιτήριο, γιατί σίγουρα υπήρχαν περισσότεροι μέσα στο Τerra Vibe δεν πάνε σε καμία άλλη συναυλία πάρα μόνο στους Maiden. Κάτι τέτοια κάνετε και δεν ξέρουμε αν βρήκε τον Θαναση Καλαμπόκα ακόμη η μαμά του! Οι Maiden καθυστερούν να βγουν στη σκηνή και όταν ακούγεται το Doctor Doctor αρχίζει να κόβεται η ανάσα… Aces high, o Dickinson ίπταται στο κέντρο της σκηνής ενώ πίσω του ίπταται ένα spitfire σκηνικό. Ανάβουν οι φωτοβολίδες καπνού και το Terra Vibe γίνεται γήπεδο. Δάκρυα συγκίνησης, κάτι στον ήχο των Iron Maiden πάντα με κάνει να αισθάνομαι σα να επιστρέφω σπίτι και η απόδοση τους μοναδική. Χιλιάδες κινητά τηλέφωνα καταγράφουν το συγκρότημα. Αλήθεια τώρα; Πληρώνεις εισιτήριο για να ασχολείσαι με το να ανεβάσεις ένα βίντεο αντί να ζήσεις τη συναυλία; Where Eagles dare και από κάτω γίνεται πανικός. 2 Minutes to Midnight και το Terra Vibe δονείται πρέπει να ακούγονταν ιαχές μέχρι τη Χαλκίδα. Πρώτη φορά που μας μιλάει ο Dickinson και μας λέει ότι δεν θα μιλήσει άλλο γιατί καθυστέρησαν να βγουν στη σκηνή ώστε να μπορέσουν και οι 36.000 να μπουν μέσα να τους παρακολουθήσουν. «Is everybody here ? Who’s Not Here ?»Κάνει πλάκα σε ένα οπαδό που κρατάει μια ομπρέλα που έχει το πρόσωπο πάπιας Follow The Duck, θα πούμε για αυτό αργότερα. Μας μιλάει για το Spitfire πως είναι ένα σύμβολο ελευθερίας για τους Άγγλους και τη νίκη τους ενάντια στους Ναζί. Το κοινό ζητωκραυγάζει. Ο Bruce καταδικάζει το Ναζίσμό και το πως είναι σημαντικό να υπερασπίζεσαι την ελευθερία σου που πολλές φορές σημαίνει πόλεμο και ότι τα επόμενα 3 τραγούδια είναι με θέμα τον πόλεμο. Αλλά δεν θα μιλήσω στους Έλληνες για δημοκρατία και μας προλογίζει το Clansman. Ο William Wallace που ένιωσε ότι ο King George του στερούσε την ελευθερία και πάλεψε για αυτό. The Trooper,  «Come On Eddie» προκαλείο Bruce τη θρυλική μασκότ που ανεβαίνει επι σκηνής, πιάνει ένα σπαθί και ξιφομαχούν ενώ του ξεφεύγει περνώντας κάτω από τα πόδια του. Η θεατρικότητα σε όλα τα τραγούδια ο τρόπος και η κινησιολογία του Dickinson σχεδόν Shakespearικά, Revelations, For the Greater Good of God που αποδείχθηκε η Λυδία λίθος που ανέδειξε τους maidenικούς από τους απλούς παρευρισκόμενους. The Wicker Man και Sign of the Cross με ένα φωτεινός σταυρός επι σκηνήςνα δίνει εικόνα σε ένα από τα ομορφότερα τραγούδια της μπάντας που δεν έχανε ούτε στο ελάχιστο. Flight of Icarus, και το τραγούδι για το οποίο είχαν συγκεντρωθεί 36.000 Fear of the Dark. Και τραγουδάνε μέχρι και τα καπάκια της μπύρας! The Number of the Beast και Iron Maiden και φεύγουν από τη σκηνή για να επιστρέψουν με το The Evil That Men Do. Μεγάλο μέρος του κοινού έχει ήδη αρχίσει να αποχωρεί για να προλάβει να αποφύγει την συμφόρηση 36.000 ανθρώπων να εγκαταλείπουν το χώρο από 3 μικρές εξόδους που οδηγούν σε ένα παράδρομο που δεν φωτίζεται. Hallowed Be Thy Name και Run to the Hills. Γήπεδο γίναμε αλλά με την μηδενική πρόβλεψη για εξόδους κινδύνου δυστυχώς δεν είναι καν γήπεδο. Ο Bruce μένει πίσω στη σκηνή για να τρολάρει το κοινό φωνάξτε μου! Πείτε μου το τραγούδι που ποθεί να ακούσει κάθε άνδρας, αμηχανία δεν μιλάνε. Τραγουδάει ακαπέλα Alexader the great… να νανανανανα…

Το κοινό ενθουσιάζεται και ο Dickinson φεύγει λέγοντας See you later… Και μια επική εμφάνιση τους πέρασε στην ιστορία με το Always Look On The Bright Side Of Life…

Η εμφάνιση των Maiden ήταν αψεγάδιαστη και ας ελπίσουμε ότι με αυτή την προσέλευση δεν θα χρειαστεί να περάσουν 7 ακόμη χρόνια για να τους ξαναδούμε.

Όταν λοιπόν με το καλό ξανάρθει αυτή η μέρα αγαπητή Didi Music. Σεβάσου τα χρήματα που στερείται ο καθένας μας για να παρευρεθεί στη συναυλία του αγαπημένου του συγκροτήματος. Φρόντισε να υπάρχει επαρκής φωτισμός στο ρημάδι τον παράδρομο, είδαμε τους στύλους με τις λάμπες της ΔΕΗ να λάμπουν, από το φεγγαρόφωτο. Να υπάρχουν έξοδοι κινδύνου γιατί για πλάκα να γινόταν κάτι και να προκαλούσε πανικό θα ποδοπατιώμασταν. Να κόβεις όσα εισιτήρια μπορείς να υποστηρίξεις. Να έχεις περισσότερα μπαρ και χαμηλότερες τιμές. Να βάλετε μια, δύο τρείς όλες τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας να ενισχύσουν το δίκτυο σε μέρες συναυλίας. Τα κινητά πέθαναν και δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν κλήσεις. Βάζατε τον κόσμο να αφήνει τον καφέ του έξω και έπρεπε να περιμένουν 45 λεπτά το ένα μηχάνημα καφέ για να πάρουν άλλο μέσα. Να έχετε επαρκή πληροφόρηση στους κατασκηνωτές για το τι μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν μέσα στο camping area. Να έχετε περισσότεροι αστυνόμευση που να βοηθά την αποχώρηση των οχημάτων. Οι post apocalyptic ουρές χιλιομέτρων με τα αυτοκίνητα με τις σβησμένες μηχανές και τους Walking Dead να προσπαθούν να αποχωρήσουν από το χώρο είναι απλά θέμα καλύτερης οργάνωσης. Ναι το χωράφι χωράει πολύ κόσμο αλλά από αγνή τύχη δεν έγινε στραβή.

Όμως αγαπητή Didi θα σου αναγνωρίσω ότι δεν επαναπάφτηκες στο λαό των Maiden. Με τον τόσο πολυπληθή λαό που θα συγκέντρωναν δεν είχατε καμία ανάγκη να προσθέσετε ούτε ένα συγκρότημα.Γιατί είπαμε ο λαός που πάει σε συναυλία μόνο για Iron Maiden είναι τέτοιος που από μόνος του αρκεί για να στηρίξει τα έξοδά του. Και αντί να επαναπαυτείτε προσθέσατε ένα από τα πιο hot ονόματα αυτή τη στιγμή, Volbeat και ένα από τα πιο πολλά υποσχόμενο Tremonti και για αυτό οφείλουμε να το αναφέρουμε και να το αναγνωρίσουμε.

Και επειδή είχε χρόνια το Rock wave να συμπεριλάβει τέτοια συγκροτήματα IronMaiden, JudasPriest, Sabaton, Volbeat, Saxon, Accept, Tremonti και τα ελληνικά συγκροτήματα που τα τρώει το λιοπύρι να ελπίσουμε ότι το 36.000 θα σας δώσει μια ώθηση να σεβαστείτε ένα αφοσιωμένο κοινό που στηρίζει τα συγκροτήματα που αγαπάει.

Live Report Έλενα Μιχαηλίδου