Steel Prophet - The God Machine

Εκεί που είχαμε αρχίσει να αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει στο στρατόπεδο των Steel Prophet μετά την αποχώρηση του τραγουδιστή Rick Mythiasin από την μπάντα το 2015 και την σιγή ιχθύος που ακολούθησε, η αμερικάνικη power metal μπάντα επιστρέφει φέτος δυναμικά στην δισκογραφία 5 ολόκληρα χρόνια μετά το Omniscient και εξαπολύει το “τέρας” που ακούει στο όνομα The God Machine.

Ο δίσκος σηματοδοτεί και την έναρξη της συνεργασίας των Steel Prophet με την «χρυσή μεταγραφή» στα φωνητικά, που δεν είναι άλλος από τον πασίγνωστο Δημήτρη Λιαπάκη, τραγουδιστή και ηγέτη των Mystic Prophecy και Devil’s Train! Σημειωτέον ότι ο Λιαπάκης δεν είναι απλώς ο νέος τραγουδιστής της μπάντας αλλά μαζί με τον κιθαρίστα Steve Kachinsky συμμετείχε ενεργά στην δημιουργία του δίσκου, τόσο στο επίπεδο των συνθέσεων όσο και στην παραγωγή και δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι το αποτέλεσμα δικαιώνει και με το παραπάνω αυτή την συνεργασία. Μέσα σε μόλις 40 λεπτά οι Steel Prophet μας δίνουν 10 απολαυστικά power metal κομμάτια συνδυάζοντας αριστοτεχνικά δύναμη και μελωδία, ανεβάζοντας τις ταχύτητες αλλά δίνοντας ενδιάμεσα και τα απαραίτητα… διαλλείματα, δημιουργώντας έναν δίσκο ο οποίος έχει εξαιρετική ροή αλλά επίσης είναι και λίαν χορταστικός στο αυτί του ακροατή. Ο αμερικάνικος (φυσικά) power metal ήχος αναμιγνύεται με ευρωπαϊκές (αν μου επιτραπεί ο όρος) μελωδίες και hard rock επιρροές (λέγε με και Scorpions), κάνοντας το μείγμα να ακούγεται γοητευτικό θα έλεγα και σίγουρα τέτοιο που να μην μπορεί να περάσει αδιάφορα από τα αυτιά του μέσου metal οπαδού.

Η αλήθεια είναι πάντως ότι οι παλιότεροι οπαδοί της μπάντας θα αντιληφθούν μια αλλαγή στον ήχο των Steel Prophet καθώς σε σύγκριση με το παρελθόν, η πλάστιγγα τείνει πλέον περισσότερο στην Ευρώπη παρά στις Η.Π.Α. Σίγουρα η παρουσία του Δημήτρη Λιαπάκη είναι καθοριστική σε αυτό, αν και δεν μπορώ να γνωρίζω αν η μπάντα επέλεξε να συνεργαστεί μαζί του έχοντας σαν σκοπό αυτή την αλλαγή ή αν αυτή η στροφή προέκυψε στην πορεία (η γνωστή ιστορία με την κότα και το αυγό). Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και οι… δυσαρεστημένοι θα ήταν κρίμα να μην αγκαλιάσουν και να ευχαριστηθούν έναν δίσκο ο οποίος σφύζει από ενέργεια, δυναμισμό, σχεδόν κολλητικές μελωδίες (all rights by Liapakis) εξαιρετικό παίξιμο, όλα πακεταρισμένα σε μία ιδανική παραγωγή που αν και ελαφρώς… γυαλισμένη καταφέρνει να αναδείξει ιδανικά τις συνθέσεις και κάνει τον δίσκο να ακούγεται ακόμα πιο «μεγάλος» από όσο ήδη είναι.

Tο The God Machine αποτελεί από ότι φαίνεται ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία των Steel Prophet και μας δίνει ένα καλό παράδειγμα για το πώς με μια και μόνο κίνηση μια μπάντα μπορεί να ανανεωθεί και να περάσει (αναίμακτα πιστεύω) σε ένα άλλο επίπεδο χωρίς να χρειαστεί να αφήσει πίσω το παρελθόν της. Είναι ένας δίσκος που ακούγεται σχεδόν… χωρίς ανάσα από την αρχή μέχρι το τέλος και το καλύτερο ξέρετε ποιό είναι; Ότι αμέσως μετά το repeat έρχεται αβίαστα…

Λάμπρος “Metalshock” Πανέτας