Damien Steele - Damien Steele

Οι Damien Steele ήταν από το Erie της Pennsylvania, δημιουργήθηκαν τη δεκαετία του ’80, αλλά κατάφεραν και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους demo πολύ αργότερα, το 1991 με 5 τραγούδια. Το demo πήρε καλές κριτικές, αλλά η μπάντα διέλυσε. Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι πιο φανατικοί οπαδοί του power/progressive, άρχισαν να ανακαλύπτουν τα τραγούδια του συγκροτήματος, με αποτέλεσμα το όνομά τους να αρχίσει να ακούγεται σε όλο και περισσότερο κόσμο. Έτσι, το 2005 επανακυκλοφορεί το demo με 4 επιπλέον τραγούδια σε μια συλλογή που λίγος κόσμος κατάφερε να προμηθευτεί.

Φτάνουμε λοιπόν στα τέλη του 2019, και τα 9 αυτά τραγούδια επανακυκλοφορούν εκ νέου. H συλλογή δε διεκδικεί ούτε τον τίτλο του καλύτερου δίσκου στο power metal, ούτε του πιο πρωτότυπου άλμπουμ. Ακολουθεί πιστά το μελωδικο, ονειρικό power metal ύφος των Queensrÿche και Fates Warning, αλλά συγκαταλέγεται στους δίσκους που ναι μεν επηρεάστηκαν σημαντικά από τον ήχο αυτόν, όμως τα τραγούδια ακούγονται πολύ άνετα χωρίς ο ακροατής να νομίζει ότι ακούει 2^ης κατηγόριας Queensrÿche ή Fates Warning.

Ο δίσκος έχει 3-4 καταπληκτικές στιγμές, άλλες τόσες μέτριες προς καλές, και μια-δυο που είναι μάλλον αδιάφορες. Αυτά τα τραγούδια όμως που είναι εξαίσια, ανεβάζουν συνολικά τον δίσκο και έτσι ο ακροτής δε νιώθει ότι έκανε μια μέτρια επιλογή. Επίσης τα απλώς καλά κομμάτια, μπορεί να μην είναι αριστουργήματα, αλλά δε δυσανασχετεί κιόλας αυτός που τα ακούει.

Αξίζει κάποιος λοιπόν να ασχοληθεί με τους Damien Steele μόνο και μόνο για τα Life After Life, Dawn, Wasteland και το συγκλονιστικό “The Whisper”. Στα κομμάτια αυτά απεικονίζεται όλο το πάθος εκείνης της εποχής για το power/progressive metal. Mελωδία, επικότητα, λυρισμός, και εξυψωτικό συναίσθημα. Ειδικά το “The Whisper”, είναι τραγούδι που άνετα τοποθετείται στα καλύτερα όλων των εποχών σε αυτό το είδος.

Κάποια τραγούδια της συλλογής αυτής θα συγκινήσουν αυτόν που θα τα ακούσει για πρώτη φορά, και πιθανώς αυτό να κρατήσει για αρκετές ακόμα ακροάσεις. Όμως δύσκολα θα επιζήτήσει κάποιος σε ένα-δυο χρόνια να ακούσει τον δίσκο ολόκληρο. Αν όμως μετά από κάμποσο καιρό τύχει και τον ξανακούσει, σίγουρα θα περάσει πολύ καλά και θα ταξιδέψει με μερικά κομμάτια του όπως την πρώτη φορά.

Γιώργος Πετρουλάκης