OBSCURA - A Valediction
ΚΑΘΕ OBSCURA ΔΙΣΚΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ
Μέσα στην εικοσαετία που υπάρχουν οι Βαυαροί technical, progressive deathsters Obscura δείχνουν με απόλυτα εμφατικό τρόπο, το πως ένα μουσικό σχήμα ξεκινάει γεμάτο όνειρα αλλά και συγκεκριμένο σκοπό. Τα όνειρα ποτέ δεν τελειώνουν και ο σκοπός πάντα αναπροσαρμόζονται, εδώ προς τα πάνω. Και έτσι δίσκο με τον δίσκο οι Obscura, έχοντας ένα σαφή ηχητικό προσανατολισμό και ένα δικό τους μουσικό αποτύπωμα, εξελίζονται. Και τώρα έχουμε τον έκτο τους δίσκο με τον τίτλο ‘’A Valediction’’ και ακούμε και απολαμβάνουμε αυτήν τους την εξέλιξη. Το ‘’A Valediction’’ κυκλοφορεί μέσω της Nuclear Blast σε cd, 12’’ vinyls αλλά και ψηφιακά.
Από το ‘’Omnivium’’ του 2011 που εκεί πρώτο συναντηθήκαμε, το ‘’Akroasis’’ του 2016 που τότε τους πρώτο είδα, στο ‘’Diluvium’’ του 2018 και τώρα στο ‘’A Valediction’’, η Obscura εξέλιξη είναι φανερή και στο songwriting και στην απόδοση των κομματιών και στον ολοδικό τους tech death ήχο, και πολύ σημαντική. Τα κομμάτια του ‘’A Valediction’’ περνούν σαν χείμαρρος, αφήνοντας έντονα τα σημάδια τους. Οι τύποι ξέρουν να σκαρώνουν κομμάτια, που και σε φτιάχνουν και σου μένουν και όποτε τα ξανά ακούσεις κάτι νέο θα αφουγκραστείς. Και εδώ το ‘’A Valediction’’ έχει την δυνατότητα να είναι πιο άμεσο από τους προκατόχους του. Από το έντεχνα δομημένο ‘’Forsaken’’ και το πιο απλοϊκό ‘’Solaris . Τα φλογοβόλα ‘’A Valediction’’, ‘’The Neuromancer’’ και ‘’In Adversity’’ . Η τα πιο ‘’Σουηδικά’’ When Stars Collide’’ και ‘’In Unity’’. Εδώ οφείλουμε να παινέσουμε την παραγωγή του Fredrik Nordström, και mixinig, mastering δικά του. Που έχει κάνει και σε At The Gates, Ceremonial Oath κ.α. Εδώ έρχεται και δένει το πιο αργόσυρτο death όργιο του "Devoured Usurper" που βάζει στην μουσική εξίσωση και τους Morbid Angel. Ακολουθεί το tech death όργιο του ‘’The Beyond’’ που σου βάζει το δίλημμα του να αρχίσεις να κοπανιέσαι ή να κάτσεις και να το απολαύσεις. Η τεχνική φόρμα του ορχηστρικού ‘’Orbital Elements ΙΙ’’ συνέχεια του κομματιού από το ‘’Cosmogenesis’’ του 2009 συνεχίζει να εκπλήσσει θετικά με το πως αντιμετωπίζουν την μουσική τους δημιουργία οι Obscura. Το ‘Haritage’’ μας γυρνά στην αρχή του δίσκου, με αυτήν την έντεχνη χροιά του death που παίζουν και κλείνει όμορφα το ‘’A Valediction’’. Δίσκος που σε κάθε ακρόαση θα τον χαίρομαι και σε κάθε ακρόαση θα ανακαλύπτω και κάτι καινούριο. Καθώς συνδυάζει την αμεσότητα παραδοσιακών death metal σχημάτων με την Obscura τεχνική και προοδευτικότητα. Γιαυτό και πιστεύω το κέρδισαν με την αξία τους το να λένε ότι ο κάθε νέος τους δίσκος είναι και ο καλύτερος τους.