My Funeral - Graveblaster

Σειρά να γνωρίσουμε μια crossover thrash μπάντα από Φιλανδία, τους My Funeral. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ακούσει νότα από δαύτους μέχρι πρότινως. Σαφώς και δεν είναι κάποια καινούρια μπάντα μιας και υπάρχουν από το 2005 και έχουν βγάλει ένα διόλου ευκαταφρόνητο αριθμό από demos, eps και δίσκους. Δίνοντας μεγαλύτερη βάση στους τρεις δίσκους (με τελευταίο το ‘’Violence Academy’’, πέντε χρόνια πίσω), ανακάλυψα μια δυναμική Thrash μπάντα που δεν φοβάται να ρισκάρει και να συνδυάσει ηχητικά. Βέβαια, δεν έχασα και τα μυαλά μου, μιλάμε για μια καλή μπάντα αλλά μέχρι εκεί. Το 2018 η μπάντα αλλάζει κατά το ήμισυ όπου καινούριος κιθαρίστας και ντράμερ (αμφότεροι από τους γκρουβάτους The Overthrown) αντικαθιστούν παλιότερα μέλη. Πέρυσι μάλιστα, πήραν μέρος στον Φινλανδικό διαγωνισμό  ”Tuska-Torstai” και έφτασαν στους τελικούς κερδίζοντας θετικά σχόλια και αποκτώντας κάποια (τοπική) φήμη. Δυο από τα τραγούδια που έβγαλαν μέσα στο 2019 μαζί με άλλα τρία καινούρια έρχονται να δημιουργήσουν το ep ‘’Graveblaster’’ , το οποίο μάλιστα οι ίδοι κυκλοφόρησαν και σε κασέτα για όποιον ενδιαφέρεται.

Το πρώτο τραγούδι μου πήρε τα σώβρακα. Araya κραυγή, ταχύτητες σε draft ράλι, gang (ομαδικά) φωνητικά στο ρεφραίν, riffάρες που ξεκολλανε το δέρμα από τη σάρκα. Δεν ονομάζεται τυχαία ‘’Thrashcrusher’’. Είναι όμως ενάμιση λεπτό τραγούδι και μοιάζει ανολοκλήρωτο. Μας κάνει και έτσι.  Ευτυχώς το ‘’ Thrash N' Destroy’’ συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο, ένας thrash δυναμίτης που σιγοκαίγεται το εκρηκτικό του σχοινί. Τα crossover στοιχεία είναι ελάχιστα. Πιο πολύ για ένα μοντέρνο thrash metal άλμουμ πρόκειται το οποίο έχει την γκρούβα του αλλά δεν αφήνει τους δεσμούς με το παλαιολιθικό thrash να κοπούν. Πιο πολύ τα φωνητικά (που τα θεωρώ μέτρια) κάνουν τη ζημιά για τους συσχετισμούς με πιο μοντερνιές. Και τραγούδια σαν το ‘’ Nuclear Storm’’ που γκρουβάρουν ασταμάτητα παρόλο που στη συγκεκριμένη σύνθεση υπάρχει ένα σόλο που γλιστράει. Το ‘’ Retro Satan’’ φέρει και πάλι τρομερό (αν και δανεισμένο) riffing αλλά μονότονα, επαναλαμβανόμενα και ζορισμένα φωνητικά.Το κάτι παραπάνω από τέταρτο ‘’Graveblaster’’ κλείνει με μια Πέμπτη και τελευταία σύνθεση, το ‘’ Disappear’’. Εδώ ακούγονται σαν μοντέρνοι Testament αν μπορεί να γίνει μια τέτοια σύγκριση. Όχι ότι το ep είναι ανάξιο ακροάσεως αλλά θα μπορούσε σαφώς να είναι καλύτερο σε μια τόσο ανταγωνιστική σκηνή.