Argus - From Fields of Fire
Ἄργος Πανόπτης σε νέες περιπέτειες
Οι Αμερικανοί Argus δεν συγκαταλέγονται πλέον στις ελπίδες για το μέλλον. Πάνω από 10 χρόνια στο κουρμπέτι, 3 ολοκληρωμένους δίσκους, 2 eps και πάμπολλες συναυλίες. Και μιλάμε για σοβαρούς δίσκους που θα συζητιούνται στο μέλλον. Το Heavy/Doom Metal τους δανείζεται από τους καλύτερους και έχει έντονο και το προσωπικό τους στοιχείο και όλα δένουν άψογα. Πέρασαν τέσσερα χρόνια από τον τελευταίο τους δίσκο, ‘’ Beyond the Martyrs’’ που μας είχε αφήσει με το στόμα ανοιχτό και όλοι περιμέναμε με ανυπομονησία. Ίδια εταιρία και πάλι, η πλήρης εμπιστοσύνης Cruz Del Sur, και το ‘’ From the Fields of Fire’’ θα κυκλοφορήσει στις 8 Σεπτέμβρη σε cd και βινύλιο. Η κάποια καθυστέρηση της μπάντας να κυκλοφορήσει νέο δίσκο ίσως να έγκειται στο ότι έχουν αντικατασταθεί οι θέσεις του μπασίστα και του δεύτερου κιθαρίστα (και χρέη παραγωγού μιας και ήταν ο… παραγωγός στους προηγούμενους τους δίσκους) και αυτό μπορεί να πήρε χρόνο. Το εξώφυλλο είναι για μια ακόμα φορά δουλειά του Brad Moore.
Με σύντομα και λιτά λόγια σας υπογράφω ότι θα ενθουσιαστείτε για μια ακόμα φορά με τις νέες συνθέσεις των Argus. Ακουστική εισαγωγή, γεμάτη ζεστασιά και αγνότητα, λίγο πριν μπουν οι heavy κιθάρες και η doom βαρύτητα. Ήχος πεντακάθαρος αλλά όχι πλαστικός, ταξιαρχίες από riffs, μαχητικοί ρυθμοί και επικά φωνητικά. Παραδείγματα προς σύγκριση: Slough Feg, DoomSword, Solitude Aeturnus, Atlantean Kodex. Καταλαβαίνετε για τι ποιότητα μιλάμε. Η φωνή του Balich ακούγεται εκστασιασμένη, σαν μέσα σε μάχη. Τρομερή βελτίωση από τα χρόνια των Penance αν και τραγουδούσε αρκετά διαφορετικά εκείνη την εποχή. Σίγουρα τον προτιμώ περισσότερο τώρα. Το μπάσο μαζί με τα τύμπανα εκτελούν με ακρίβεια τους παλμούς που χρειάζεσαι για να φουσκώσεις τα στήθη όσο οι κιθάρες υφάνουν τις εύθραστες μελωδίες τους. Οργανική μουσική όσο δεν πάει, θα νιώσετε metal στο μεδούλι σας, διανθισμένο με επικολυρικοκαταρέμενες τους στιγμές. Κάθε τραγούδι λειτουργεί ως ξεχωριστό συνθετικό ζενίθ και σε λυτρώνει με την ωδική του μαγεία. Φτάνεις στο τεράστιο σε διάρκεια και ευχαρίστηση ‘’ Infinite Lives, Infinite Doors ‘’ και δεν χορταίνεις κάθε δευτερόλεπτο που περνά. Όπως και όλο το ‘’ From the Fields of Fire’’.