11 Paranoias - Stealing Fire from Heaven

Οι Βρετανοί 11 Paranoias είναι ένα σχετικά καινούριο συγκρότημα, περίπου τεσσάρων χρόνων και έχουν φτάσει ήδη στο δεύτερο full – length, και μάλιστα μέσα στην ίδια χρονιά.\r\nΕίναι τρίο με μπάσο φωνή τον Adam Richardson, κιθάρα τον Mike Vest και ντραμς τον Nathan Perrier.\r\nΠαίζουν Sludge/Doom Metal με αρκετή δόση ψυχεδέλειας. Αυτό φαίνεται απ’την πρώτη ματιά στο άκρως ψυχεδελικό αλλά και με πολλά χρώματα εξώφυλο του τελευταίου δίσκου.\r\nΤον Μάρτιο κυκλοφόρησαν το Spectralbeastiaries σε 12" vinyl (33⅓ RPM), ενώ το 2013 είχαν κυκλοφορήσει το ep Superunnatural. Δεν έχασαν καιρό και τον Νοέμβριο κυκλοφόρησαν το Stealing Fire from Heaven . Απ’τις πρώτες νότες του The Great Somnambulist μια λασπώδη ατμόσφαιρα υπάρχει στον αέρα, ενώ τα σχεδόν ψυθηριστά φωνητικά σε βάζουν στο ομιχλώδες τοπίο. Η υπνωτιστική ατμόσφαιρα είναι διάχυτη, σε όλο τον δίσκο. Καθόλου κακό δεν είναι αυτό. Ειδικά ο ήχος στα ντραμς κυριαρχεί στο όλο αυτό σκηνικό και η κιθάρα και το μπάσο χτίζουν γύρω τους την όλη \r\nΣτο σχεδόν δεκάλεπτο Paranoiditude (Beyond the Grave) οι ρυθμοί πεφτουν ακόμα περρισότερο, σένα τραγούδι που λόγω και της μεγάλης διάρκειας ψιλοβαρέθηκα.\r\nΤο Surrealise συνεχίζει στο ίδιο τέμπο με μια πολύ ωραία μελωδία, που εξελίζεται σε ένα μκρό ξέσπασμα, σε μια δυνατή στιγμή της ακρόαση. Το At The Cursus ξεκινάει με ενδιαφέροντα εφέ, και τα ντραμς πάλι παίζουν τον κυρίαρχο ρόλο, στο μεγαλύτερο σε διάρκεια τραγούδι, σχεδόν δώδεκα λεπτά, κρατόντας όμως το ενδιαφέρον του ακροατή σε όλη την διαρκειά του. Το By the Light of a Dying Star (Neutron Start) συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο, χωρίς καμιά ένταση κατά την επτάλεπτη διαρκειά του, κανοντάς το αρκετά κουραστικό, και χωρίς νά’χει να προστέσει τίποτα το ιδιαίτερο.\r\nΑντιθέτως το Lost To Smoke δίνει έναν άλλο τόνο, η ατμόσφαιρα και εδώ είναι βαλτώδης, αλλά υπάρχει μια ένταση που πηγάζει απ’τα ντραμς, πάλι, αλλά και απ’την κιθάρα και τα δάφορα εφέ.\r\nΟ δίσκος κλείνει με το πεντάλεπτο Retribution Of Dreams, ο οποίος ταιριάζει με το υπνωτισμό που βγάζει η ακρόαση του δίσκου, κιεδώ τα φωνητικά μου ακούγονται κάπως σαν ψαλμοί. Κάπου εδώ ακούγονται και κάποιες ενδιαφέρουσες ιδέες στο μπάσο και την κιθάρα.\r\nΕνδιαφέρον δίσκος για ανθρώπους με πολύ χρόνο κουράγιο και αστείρευτη υπομονή, για να του δώσουν πολλές ακροάσεις. Εμένα με κούρασε , παρόλο που έχει τις καλές στιγμές του, κυρίως με τα εφέ, που υπάρχουν στα τραγούδια. Λίγο να απλοποιήσουν την μουσική τους, και να δώσουν λίγο παραπάνω ένταση στην κιθάρα και κυρίως στη φωνή, τότε μπορεί να μας απασχολήσουν αρκετά στο μέλλον.\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n

\r\n