Carach Angren - DANCE AND LAUGH AMONGST THE ROTTEN

Οι Ολλανδοί Carach Angren επανέρχονται δύο χρόνια μετά το There is No Fairytale για να μας οδηγήσουν σε νέα μονοπάτια τρόμου. Όπως πάντα με έντονο το θεατρικό στοιχείο στις δουλειές τους, είτε πρόκειται για τον ήχο τους είτε για την εμφάνιση τους, οι Carach Angren συνέχιζουν να στοιχειώνουν τους ακροάτες τους. Όποιος δεν τους έχει ξανακούσει, φτάνει να σκεφτεί τον King Diamond σε μία πιο ακραία εκδοχή. Ο δίσκος κινείται γύρω από ένα κοριτσάκι το οποίο παίζει εμμονικά με το Ouija, αυτό το παιχνίδι με τα γράμματα και τα πνεύματα ντε, και πετυχαίνει να καλέσει τις σκουτεινές δυνάμεις!

Το μυστήριο και ο τρόμος ξεκινούν από την εισαγωγή “Opening”, ένα μυστηριώδες και τρομακτικό instrumental κομμάτι που έρχεται να μας βάλει για τα καλά στην ατμόσφαιρα του δίσκου. Στην συνέχεια έχουμε ένα κορίτσι που κάθεται στο δωμάτιο του με ένα Ouija. Νομίζει ότι είναι πολύ διασκεδαστικό να παίξει μαζί του κι έτσι αρχίζει να κάνει ερωτήσεις και παίρνει απαντήσεις, ώσπου οι απαντήσεις δεν φαίνονται πια φιλικές. Κάπου εκεί κάνει την εμφάνιση του ο “Charlie”. Ο οποίος αρχίζει να φωνάζει και να θυμώνει πραγματικά. Εξαιρετικά εμπνευσμένο κομμάτι με highlight τις παιδικές φωνές που φωνάζουν το όνομα του Charlie. Όσο προχωράει ο δίσκος τόσο το Ouija επικοινωνεί με περισσότερα πνεύματα που δεν μπορούσαν να φτάσουν στην άλλη πλευρά. Έτσι, έρχεται και το "Blood Queen ", βασισμένο περίπου στην ιστορία της Bloody Mary. Αυτή η βασίλισσα θα εξαπλώσει έντονη βία ενάντια στους μη πιστούς (αποκεφαλισμό, καύση, τεταρτημόρια). Μια ιστορία τόσο τρομακτική όσο και τραγική, καθώς ήθελε η Blood Queen ήθελε ένα παιδί αλλά δεν τα κατάφερε, κι όσο πιο απελπισμένη νιώθει τόσο πιο σκληρή και βάναυση γίνεται. Το επόμενο πνεύμα είναι αυτό του “Charles Francis Coghlan”. Ο Charles ήταν ένας αξιοθαύμαχος ηθοποιός που μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πέθανε νέος, κατά τη διάρκεια ενός από τα θεατρικά του έργα. Ταυτόχρονα ακούμε την ιστορία ενός τρομερού τυφώνα στην Αμερική, που εξαιτίας του πολλά φέρετρα έφτασαν στη θάλασσα. Υπάρχει όμως ένα φέρετρο που συνεχίζει να επιπλέει ... το φέρετρο του Τσαρλς. Λέγεται ότι το φέρετρο του βρέθηκε πολλά χρόνια αργότερα στο άλλο άκρο του ωκεανού. Για την συνέχεια έχουμε το πνεύμα ενός άντρα που δεν μπορεί να αφήσει τους νεκρούς, κυριολεκτικά. Εδώ οι Carach Angren μας τραγουδούν μία σκοτεινή μπαλάντα, ένα τραγούδι για τους νεκρούς, “Song for the Dead”.  

Αυτήν την φορά ο Seregor έρχεται να μας διηγηθεί μία ιστορία εμπνευσμέμνη από έναν Ολλανδικό μύθο, “In de naam van de duivel”. Αντιπροσωπεύει το διάβολο που στέλνει μια μάγισσα σε ένα ευτυχισμένο ζευγάρι. Αυτό που θα κάνει η μάγισσα είναι να μεταμφιέστει σε γριά και να πάει στο σπίτι του ζευγαριού. Εκεί θα πει στη γυναίκα ότι είχε ένα όνειρο ότι ο άντρας της θα την εξαπατήσει. Της λέει ότι μπορεί να αποφεχθεί αυτό αν η γυναίκα κόψει μιία τούφα από τα μαλλιά του συζύγου της και να της την πάει. Αλλά τότε μάθαίνουμε ότι η μάγισσα της είπε ψέματα, καθώς είχε είπε στον άντρα της  ότι η γυναίκα του θα έρθει σε αυτόν κατά τη διάρκεια της νύχτας με ένα μαχαίρι για να τον σκοτώσει. Έτσι λοιπόν ο τύπος μένει ξύπνιος κατά τη διάρκεια της νύχτας, και βλέπωντας την γυναίκα του να τον πλησιάζει με ένα μαχαίρι της το παίνει και της κόβει τον λαιμό.

Το επόμενο τραγούδι ενώ φαίνεται παράταιρω με την πρώτη ματιά, καθώς τόση ώρα μιλάγαμε για πνεύματα που έιχαν έρθει από το Ouija, αναφέρται σε ένα μαύρε στοιχειωμένο κουτί που δεν πρέπει να ανοίξει, “Pitch Black Box”, σας θυμίζει κάτι;. Έχει μια φράση γραμμένη πάνω από την κλειδαριά, "Μην το ανοίξεται". Στη συνέχεια, περιγράφετε πώς μπορείς να βάλεις το κοκκάλινο κλειδί , να το γυρίσεις έξι φορές αριστερά, τρεις φορές δεξιά και να το ανοίξεις.  Επιστροφή στις ιστορίες που προέρχονται το Ouija. Αυτό το τραγούδι περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο κάποιος καταβάλλεται από τις σκοτεινές δυνάμεις, “The Possession Process”.  Οι Carach Angren μας προκαλούν να φανταστούμε ότι είμαστε στο σπίτι μας, αλλά έχουμε αυτήν την αίσθηση ότι δεν είμαστε μόνοι, “This is my home, but I am not alone…” . Το άτομο χάνει σίγα σιγά τον έλεγχο, όσμπου μια δαιμονική δύναμη τον κυριεύει πλήρως.

Το κλείσιμο του δίσκου έιναι κάτι παραπάνω από εμπνευσμένο κι εξηγούμαι, “Three Times Thunder Strikes”. Εδώ επιστρέφουμε στη σκηνή του τραγουδιού "Charlie". Ανακαλύπτουμε ότι η κοπέλα βρίσκεται αντιμέτωπη ακόμα με τη δύναμη που ονομάζεται "Charlie".Ενώ τόση ώρα υποθέταμε ότι ο “Charlie” έιχε έρθει μέσω του Ouija, τελικά μαθαίνουμε ότι το κορίτσι άνοιξε ένα μαύρο κουτί με ενα μήνα νωρίτερα και αυτό εξαπέλυσε την δαιμονική δύναμη που ονομάζεται "Charlie". Έτσι δεν ήταν το Ouija. Ο "Charlie"ήταν ήδη εκεί.  Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το πρώτο κομμάτι ονομάζεται "Opening" που σημαίνει το άνοιγμα του κουτιού, αλλά και το άνοιγμα του άλμπουμ. Aν λοιπόν ανοίξατε το κουτί πριν ακούσετε αυτό το τραγούδι, εάν αγοράσατε το digibox τότε η απάντηση θα είναι ναι, είστε κι εσείς ήδη στοιχειωμένοι.

To Dance And Laugh Amongst The Rotten είναι ένας εξαιρετικός συνδιασμός θετρικού τρόμου και ακραίου metal. Οι Carach Angren έχουν πραγματικά ξεπεράσει τους εαυτούς τους, χαρίζοντας μας ένα δίσκο άρωμα τρόμου και ατελείωτου χάους. Μουσικά , ενώ το ύφος τους παραμένει αναλοίωτο, έχουν καταφέρει να μας παρουσιάσουν μία «φρέσκια» ιδέα. Η παραγωγή  του δίσκου είναι εξαιρετική, ίσως και η καλύτερη τους μέχρι τώρα, οι ολλανδοί αποδυκνείουν την κυριαρχία τους στον χώρο του Symphonic Black Metal.

Μέλη

Namtar : Τύμπανα, Κρουστά

Seregor: Κιθάρα, Φωνή

Ardek: Πλήκτρα, Φωνή, Ενορχήστρωση

Review Γιώργος Ξιφαράς