Etherius - Chaos. Order. Renewal.
Etherius - Λίγη Δουλειά Ακόμα
Οι instrumental δίσκοι στο progressive metal έχουν την τιμητική τους από τότε που κυκλοφόρησαν οι δύο εξαιρετικοί δίσκοι των Liquid Tension Experiment. Πιο πριν δεν ήταν και τόσο συχνοί, ενώ τα τελευταία χρόνια μπορεί και να κυκλοφορήσουν ακόμη και πενήντα άλμπουμ στο είδος αυτό μέσα σε ένα έτος. Δεν είναι βέβαια όλοι καλοί - το αντίθετο, για παράδειγμα, πέρυσι ξεχώρισαν οι Valence με το “Cognitive Dissidents” και οι Night Watch με το “An Embarrassment of Riches”, ενώ το 2018 οι Distant Dream και το “Your Own Story”, κ.ο.κ. Οι Etherius από το New Jersey, που είχαν κάνει το ντεμπούτο τους το 2018 με το ΕΡ "Thread of Life" (είχε μερικά καλά τραγούδια αλλά ήταν μόνο 19 λεπτά), μόλις επέστρεψαν με την πρώτη τους πλήρη δουλειά με τίτλο "Chaos. Order. Renewal.", για να βάλουν και αυτοί το λιθαράκι τους στο φετινό ορχηστικό progressive.
O τίτλος του άλμπουμ περιγράφει τέλεια τη μουσική του. Δυναμικά ξεσπάσματα που μπορεί να φτάσουν έως speed/thrash, και άπειρες power/progressive/neo-classical μελωδίες. Το "Chaos. Order. Renewal." είναι ίσως το πιο metal άλμπουμ που μπορεί να πετύχει κάποιος σε αυτό το ύφος μουσικής. Δεν υπάρχει progressive rock εδώ, ούτε αχαλίνωτοι jazz/fusion πειραματισμοί, αλλά ένα instrumental progressive metal album που περνάει από όλα τα παρακλάδια του metal, και κυρίως speed/thrash/power/progressive/neo-classical metal.
Ο στόχος των ορχηστρικών δίσκων είναι ο ακροατής να ταξιδεύει στη μουσική χωρίς να αποσπάται από φωνητικά και στίχους, αλλά να συγκεντρώνεται πλήρως στη μουσική και να χάνεται ελεύθερα μέσα σε ήχους, φτιάχνοντας δικές του εικόνες και λόγια. Όπως και στο ΕΡ, υπάρχουν κάποιες καλές συνθέσεις, αλλά ο γενικός αυτός στόχος δεν επιτυγχάνεται. Υπάρχουν τραγούδια που κεντρίζουν το ενδιαφέρον όπως τα καταπληκτικά “The Rivers of Sand and Blood” και “Unity in Darkness”, αλλά το άλμπουμ μοιάζει σαν σύνολο φτωχό ως προς τις ιδέες και δεν προσφέρει κάποιου τύπου ολοκλήρωση.
Προς το παρόν, το "Chaos. Order. Renewal." προσφέρεται μόνο αν κάποιος θέλει για αλλαγή να ακούσει κανά καλό instrumental κομμάτι – θα βρει τραγούδια που θα του προσφέρουν αυτό που ζητά. Αλλά σαν ολοκληρωμένη instrumental progressive κυκλοφορία είναι αρκετά πίσω, και της λείπει ο πλουραλισμός που δυστυχώς υπάρχει σε λίγα κομμάτια.