Shape of Despair - Alone in the Mist

             Στο πανδύσκολο άθλημα του Funeral Doom Metal λίγες μπάντες καταφέρνουν να ξεχωρίσουν .Δυστυχώς, το είδος από μόνο του καταντά πολύ βαρετό σε μη εξειδικευμένα αυτιά προς τέτοια ακούσματα. Οι Φιλανδοί έχουν μέσα τους την μελαγχολία και την μελωδία, οι Shape Of Despair είναι από αυτούς που ξεχωρίζουν στο συγκεκριμένο. Από το 2000 μας έχουν παραδώσει τέσσερις δίσκους, τον ένα καλύτερο από τον άλλο με τον τελευταίο του 2015 να μας  ‘’σκάει’’ από το πουθενά μετά από πάνω από δέκα χρόνια αναμονής για ένα καινούριο ολοκληρωμένο δίσκο. Οι Shape Of Despair ουδέποτε διέλυσαν και αραιά και που έδιναν σημεία ζωής με ep, tribute, split. Σειρά να μας δώσουν να γευτούμε και το πρώτο τους demo ‘’Alone In The Mist’’ που είχαν δημιουργήσει το 1998 (όταν ακόμα ονομαζόντουσαν Raven) αλλά ποτέ δεν κυκλοφόρησε επίσημα. Το υλικό του demo είναι σχεδόν ίδιο με αυτό του ντεμπούτου τους άρα όσοι το έχουν ακούσει, στο περίπου ξέρουν τι να περιμένουν. Η Season Of Mist το κυκλοφορεί σε 1000 αριθμημένα αντίτυπα σε cds και 666 αντίτυπα διπλά βινυλίου.

                        Βαρύ και πένθιμο. Σαν να σέρνονται αλυσίδες από φάντασμα κατάδικου. Η παραγωγή είναι από ντέμο και δεν επιτρέπει δυνατές εντάσεις και αυτό με χαλάει και με εξανάγκασε μετά από 2-3 ακούσματα να βάλω το ντεμπούτο τους. Όμως, και από τα τότε φαίνονταν ότι θα ξεχωρίσουν. Τα τεράστια σε διάρκεια τραγούδια τους χτίζονται σε  λίγα riffs τα οποία και βασανίζουν μέχρι να γονατίσουν μαζί με σένα. Ακραία φωνητικά όπως επιτάσσει το funeral (ακραία φωνητικά και αααργεεές ταχύτητες είναι από τις μεγαλύτερες διαφορές με το πιο κλασσικό doom),  με ελάχιστους ή καθόλου στίχους (που πνίγονται όμως στην θλίψη. Επαναλαμβανόμενοι ρυθμοί που μαραίνονται και κοχλάζουν μέσα στον πόνο, χάσιμο σε σκοτεινές γωνίες και τρύπες. Εμμονικοί, χωρίς βιασύνη, καλλιεργούν κάθε σύνθεση τους  από το άγονο μηδέν μέχρι να μπεις στο πετσί του ήχου τους. Μην ξεγελιέστε με τα γραφόμενα, είναι άκουσμα για λίγους, όχι για οπαδούς των Black Sabbath και Candlemass.  Η τρέλα δεν απέχει μακριά από την εξυπνάδα, ούτε όμως και η βαρεμάρα από το ενδιαφέρον. Μόνο για αυτούς που αποζητούν την δόση θλίψης και ατμόσφαιρας μέσω των ήχων των Skepticism, Ea, Funeal κτλ.