Inferahl - Imperial War
Inferahl - Imperial War
\r\n Είναι νωρίς, πρωινό Παρασκευής και ο ουρανός είχε μια θεσπέσια λιακάδα. Ξαφνικά μεταμορφώθηκε σε σκοτεινό και μουντό, οπότε αυτόματα σκοτείνιασα και εγώ μέσα μου. Έχω την χαρά να σας παρουσιάσω την επερχόμενη δουλειά του Παναγιώτη Βαββά, είναι το ονοματεπώνυμο του ανθρώπου – κλειδί, πίσω από την καλά σφραγισμένη ιστορία του Inferahl. Γνωρίζοντας τον Παναγιώτη προσωπικά, θα έλεγα ότι το είδος της μουσικής που επέλεξε να υπηρετήσει, τουλάχιστον για την συγκεκριμένη κυκλοφορία(ποιος ξέρει αν θα το γυρίσει σε επόμενη) είναι απολύτως αναμενόμενο.
\r\n
\r\n Το Intro – Imperial War με την μυστικιστική αρχική μελωδία της κιθάρας, δεν αφήνει περιθώρια μαντεψιάς για το τι θα επακολουθήσει. Ο καταιγιστικός ρυθμός του με κάνει να σκεφτώ με την μία πως ΟΚ πρόκειται για ένα πλέον κλασσικό Black Metal κομμάτι. Δεν περνάνε λίγα δευτερόλεπτα και αρχίζω να αλλάζω άποψη. Λίγο μετά το μέσον του αναπτύσσει έναν πιο Heavy ρυθμό με ένα ενδιάμεσο solo λίγο πριν το κοντέρ γράψει ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα. Τα drums έφτυναν φλόγες, ενώ τα φωνητικά συνόδευαν ιδανικά.
\r\n
\r\n Θα έλεγα ότι ξεκίνησε πολύ καλά, ίσα που φαίνονταν κάποιες αχτίδες φωτός, λίγο πριν περάσουμε στο Eternal Flames που η αλήθεια είναι μου έφερε στον νου κάτι από Bathory εποχής The Sign Of The Black Mark, προς Θεού δεν συγκρίνω, απλά αναφέρω τι μου αποπνέει η μουσική του. Σταθερός τυμπανικός ρυθμός με τον γνωστό σπαστό filling αλλά θέλω να σταθώ στην μελαγχολική μελωδία που βγάζει η κιθάρα. Εμπνευσμένο μεν αλλά μου φάνηκε λίγο πρόχειρος ήχος, φυσικά περιμένουμε την επίσημη κυκλοφορία για να διαμορφώσουμε την τελική άποψη.
\r\n
\r\n Φτάνουμε σιγά σιγά στο τέλος του EP, με το At World’s End να παίρνει την σκυτάλη. Oι μελωδίες που το συναρμολογούν δένουν ευλαβικά για να δημιουργήσουν το αριστούργημα που θα ακούσετε. Σαφέστατα επηρεασμένος απο μπάντες των 90’s πχ Nergal, Kawir και Rotting Christ όσων αφορά την Ελληνική σκηνή αλλά και με μία αύρα Bathory όπως προανέφερα. O “μικρός τυμπανιστής” Παναγιώτης έδωσε άλλο αέρα με το “τρεχαντήρι” παίξιμο του δοσμένο με αρκετές heavy πινελιές . Η κιθάρα διαμορφώνει τον χαρακτήρα του κομματιού παρόλα αυτά με την εκπληκτική εκφραστικότητα της.
\r\n
\r\n Οι αρχαιοελληνικοί πόλεμοι έχουν την τιμητική τους σε αυτό το δισκάκι. Είναι ένα ωραίο μίγμα το οποίο συνδυάζει θα λέγαμε βουνό με θάλασσα, η αλλιώς μελωδία με ωμότητα, και με την προσεγμένη παραγωγή των Manosound Studios είμαι σίγουρος θα αρέσει πολύ στον κόσμο.
\r\n\r\n
\r\n