Nightwish - Decades: Live in Buenos Aires

Ένα χρόνο πριν οι Nightwish κυκλοφόρησαν ένα compilation με τον τίτλο ‘’Decades’’ και είχαν εκεί μοιρασμένα τα κομμάτια που θεωρούσαν καλύτερα από όλες τις περιόδους τους και τους δίσκους τους. Τώρα κυκλοφορούν μια ανάλογη ζωντανά ηχογραφημένη, σε δυο cds και αρκετές προκλητικές εκδόσεις τριπλού βυνυλίου, αλλά και ζωντανά κινηματογραφημένη σε ένα χορταστικό blue – ray. Τώρα γράφω αυτό το κείμενο βασισμένος σε αρκετές αυτιές του ηχητικού, αλλά και σε κλεφτές ματιές του οτικοποιημένου υλικού από την συναυλία των Nightwish στο Buenos Aires της Αργεντινής, που ηχογραφήθηκε, βιντεοσκοπήθηκε εκεί στις 30 του Σεπτέμβρη του 2018, για τις ανάγκες αυτής της ελκυστικής Nightwish κυκλοφορίας.

Αυτή είναι όμως μία ακόμα, τυπικά ζωντανή Nightwish κυκλοφορία?  Όχι δεν είναι τόσο απλό. Γιατί εδώ οι Nightwish παίζουν κομμάτια από όλες τις περιόδους τους, με γερές δόσεις από τους πρώτους τρεις δίσκους. Από το ‘’Angel Fall First’’ τα ‘’Elvenpath’’, The ‘’Carpenter’’. Από το τρομερό ‘’Oceanborn’’ το ‘’Swanheart’’ που παίζει ορχηστρικά στην έναρξη με τον Troy Donockley και τα εξωτικά του μουσικά όργανα να ανοίγουν την γιορτή. Αλλα με αυτά και την ερμηνεία του σε στιγμές αλλάζει στυλ και status της μπάντας κατακόρυφα προς τα πάνω. Και τα  ‘’Devil & the Deep Dark Ocean’’, ‘’Gethsemane’’, ‘’Sacrament of Wilderness’’. Γενναία παρουσία του ‘’Wishmaster’’, όχι προσωπικά το πιο αγαπημένο, αλλά μάλλον δεν συμφωνούν, με τα ‘’Come Cover Me’’, ‘’Dead Boy's Poem’’, ‘’Deep Silent Complete’’, ‘’The Kinslayer’’. Σε όλα αυτά, αλλά και στην εκπροσώπηση των ‘’Century Child’’ με τα ‘’Fall Of All Hope’’, ‘’Staying The Dreamer’’, και ‘’Once’’ με τις κομματάρες – σουξεδάρες ‘’I Wish Ihad An Angel’’ που μπαίνει στην αρχή, ‘’Nemo’’ και ‘’Ghost Love Score’’ η Floor Jansen είναι τόσο καλή που τα κάνει δικά της όποια βαριά, ‘’Tarja’’ κληρονομιά και αν έχουν. Και μαζί με τους παλαιούς Tuomas Holopainen, πλήκτρα, Marco Hietala, μπάσο και μπάσα φωνή, που πάντα αναμένω να ακούσω, Emppu Vuorinen με την κιθάρα του και τον νέο ντράμερ Kai Hahto, για τον Troy τα είπαμε, βγάζουν ένα σύνολο καλοδεμένο και ικανότατο να σε ταξιδέψει με τις μουσικές του. Ο κόσμος συμμετέχει με τραγούδι, με κοπάνημα, καθώς σε εκείνα τα μέρη δεν έχουν θέμα με την metalοσύνη των Nightwish.  Και όταν το κάθε κομμάτι τελειώνει, κραυγάζουν ποδοσφαιρικής τεχνοτροπίας συνθήματα, δείχνοντας έτσι την λατρεία τους στην μπάντα. Από τις πιο φρέσκιες τους εποχές, έχουμε τα αδικημένα με μια εκπροσώπηση "Dark Passion Play" με το "Amaranth" και το"Imaginaerum" με το " I Want My Tears Back" από τα χρονάκια της ατυχήσασας  Annete Olson δηλαδή. Κρίμα, δεν μπορούν να πουν και το "Bye Bye Beautiful" έτσι και τέτοια που είναι η μικρή Ολανδέζα. Έχουμε και το φανταστικό ‘’Elan’’ και το κάπως κουτσουρεμένο ‘’The Greatest Show on Earth’’ από το πιο πρόσφατο τους ‘'Endless Form Most Beautiful. Βάλτε και το παραδοσιακό ‘’Elvenjig’’ και το ‘’10th Man Dawn’’.

Ότι οι Floor Jansen και οι υπόλοιποι Nightwish τα λένε μια χαρά δεν χρειάζεται αυτή η κυκλοφορία για να το μάθουμε, απλά θα θέλαμε να το διαπιστώσουμε από κοντά. Tuomas  πάνε μια ντουζίνα χρόνια από τότε και έχουμε ζητήσει εκατέρωθεν πολλές ντουζίνες συγνώμη, για ότι έγινε εκείνο το Ανοιξιάτικο βράδυ του 2008.