Luca Turilli's Rhapsody - Prometheus, Symphonia Ignis Divinus
Luca Turilli's Rhapsody - Prometheus, Symphonia Ignis Divinus
Cinematic metal λένε ότι παρουσιάζουν με το έργο τους οι Luca Turilli’s Rhapsody. \r\nΚαι κάνουν τα πάντα μέσα από την καλιτεχνική δημιουργία για να το υποστηρίξουν.\r\nΜε μπροστάρη τον κιθαρίστα – συνθέτη Luca Turilli, που έκανε εδώ και τέσσερα χρόνια πια το μεγάλο σχίσμα με τους Rhapsody Of Fire. Με τους οποίους είχε ξεκινήσει αυτό το ιδιαίτερο είδος, πλέκοντας πολλές φορές σάουντρακς με την μουσική του συγκροτήματος.\r\nΠ.χ στον ep Rain of a Thousand Flames, εγώ για ep τό’χω, και στο τραγούδι Queen of the Dark Horizons περιέχει το βασικό θέμα από τα Phenomena του Dario Argento, και αρκετά ακόμα παραδείγματα.\r\nΜε το καινούριο του σχήμα και από την Nuclear Blast κυκλοφορεί το δεύτερο full length τους με τίτλο Prometheus, Symphonia Ignis Divinus. \r\nΤο όλο αυτό αποτέλεσμα χαραχτηρίζεται από πλήθος από συμφωνικά, ορχηστρικά και χοροδιακά μέρη, και αρκετά λιγότερα σημεία με κιθαρά...δηλαδή με riffs και solos.\r\nΛογικό να θέλει να δείξει ο Turilli τις συνθετικές και ενορχηστροτικές του ικανότητες, κάτι που το καταφέρνει σε ικανοποιητικό βαθμό, όπως και την δεξιοτεχνία του σαν μουσικός, και όχι απλά σαν κιθαρίστας. Εδώ τον ακούμε και στο πιάνο.\r\nΚαι τα φωνητικά του Alessandro Conti είναι πολύ πιο πάνω από απλά διεκπεραιωτικά.\r\nΚαι υπόλοιποι στέκουν στο ύψος τους δινοντάς μας εβδομήντα περίπου λεπτά συμφωνικού metalικού ταξιδιού.\r\nΤι λείπει...αφού το βάζεις που το βάζεις το metal στην ταμπέλα του τι παίζεις, βάλε και λίγη παραπάνω κιθάρα. Γίνεται λαικός δίσκος χωρίς μπουζούκι??? Γίνεται jazz δίσκος χωρίς σαξόφωνο??? Εντάξει όλα μπορούν να γίνουν, απλά εδώ είναι σαν να την απαξίωσαν την κιθάρα τελείως.\r\nΤραγούδια που ξεχώρισα στις πρώτες ακροάσεις είναι τα Rosenkreuz (The Rose and the Cross), One Ring to Rule Them All, παντού αυτός ο ‘’Άρχοντας’’, το δεκαοκτάλεπτο δεύτερο μέρος, το πρώτο στον πρώτο τους δίσκο, Of Michael the Archangel and Lucifer’s Fall Part II: Codex Nemesis, και την διασκευή στο Thundersteel των Riot, σε cinematic βερσιόν, αλλά και με τις κιθάρες που δάψασα να ακούσω.\r\nΔίσκος με καλές συνθέσεις, καλή ενορχήστρωση, και άριστη παραγωγή, αλλά το μεσαίο σου όνομα λέει true, μείνε μακριά.\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n
\r\n