Morgul Blade - Fell Sorcery Abounds

Το επονομαζόμενο Epic Metal δέχεται στην αγκαλιά του νέους μαχητές-πολεμιστές. Αυτή τη φορά μας έρχονται από την Pennsylvania και οι τέσσερις κύριοι συνδυάζουν το επικό, παραδοσιακό heavy metal με ολίγη από ....black metal. Στιχουργικά, μεγάλη τους αγάπη ο κόσμος της Μέσης Γης του  J.R.R. Tolkien, εξού και το όνομα της μπάντας, Morgul Blade. Το συγκρότημα υπάρχει από το 2018 και γνωριστήκαμε μαζί τους από την κασέτα ‘’ Harbingers Of Power And The World's End’’ που κυκλοφόρησαν ένα χρόνο αργότερο (με ένα εξώφυλλο που σίγουρα σου αποσπούσε την προσοχή). Συμβόλαιο με τη No Remorse Records και δυο χρόνια αργότερα έχουμε στα χέρια μας το ντεμπούτο τους ‘’ Fell Sorcery Abounds’’ που θα είναι διαθέσιμο σε cd και βινύλιο στις 26 του μηνός. Εννιά ολοκαίνουρια τραγούδια χρονικής διάρκειας κοντά στα 40 λεπτά συνοδευόμενα από ένα πανέμορφο εξώφυλλο από τον  Wyrmwalk (Iron Age, Celestial Sanctuary)περιμένουν όλους τους οπαδούς των επικών Bathory, Windir, Manowar, Eternal Champion και ότι μπορεί να δεχτεί τον χαρακτηρισμό ‘’επικό’’.

Δυο παρατηρήσεις. Πρώτον, επικό metal δεν είναι μόνο οι Domine και οι Manowar και μπάντες με παραδοσιακό ήχο. Είναι και οι  Bal Sagoth ή οι Bathory του ‘’ Blood Fire Death’’. Και οι Morgul Blade λατρεύουν τους Bathory αυτής της εποχής. Δεύτερον, όλοι παίζουν συνθεσάιζερ εκτός του βασικού του όργανου. Άρα να περιμένετε πολλά synths. Ακούγοντας το ‘’ He Who Sits Upon the Black Throne of Angmar / The Morgul Blade’’ ερχόμαστε αντιμέτωπο με πολλά εισαγωγικά συνθεσάιζερ, συνεχίζουμε με ρυθμούς Cirith Ungol, ακούμε παραμορφωμένα φωνητικά ενώ τα riffs σφυρηλατήθηκαν σε κάποιο αμόνι της Μέσης Γης. Φαντάζομαι τώρα ξέρετε τι να περιμένετε. Επικοί ρυθμοί και στο ‘’ A Last Waltz of Gevaudan’’, μεσαίες ταχύτητες μα με φωνητικά...ορκ. Όποιος δεν χαλιέται με αυτό, τον περιμένουν ηχητικά μεγαλεία. Εναλλαγές σε διαθέσεις, ακουστικές κιθάρες, μαυρομεταλλικά ξεσπάσματα και ουρλιαχτά. Τα ‘’ In the Grip of the Dark Lord’’  και ‘’ The Five Will Ride at Dawn’’μου θύμισαν  καρφί Falkenbach, ιδιαίτερα με τη προσθήκη καθαρών φωνητικών. Τα μικρότερα σε διάρκεια είναι και πιο γρήγορα και πιο ακραία με την μελωδία στις κιθάρες να παραμένει πάντοτε ακλόνητη. Το ‘’ Oak in the Mist’’ θύμιζε έντονα Primordial,στις ήρεμες στιγμές τους. Γενικότερα, επιρροές από οτιδήποτε ακούγεται επικό στα αυτιά τους σαν προσέγγιση, είναι καλοδεχούμενη και φιλτράρεται από Morgul Blade αίμα και ιδρώτα με το τελικό αποτέλεσμα να μεταδίδει τη φλόγα του χωρίς τρεμοπαιξίματα. Εξαιρετικά παθιασμένες συγχορδίες σε κιθάρες και μπάσο, ένας ετοιμοπόλεμος τυμπανοκρούστης και ατμόσφαιρα μέσω synths στο πίσω μέρος της ηχητικής τους δημιουργίας. Αν ο Klauf είχε και καμιά φωνάρα που έστασε ατσάλι,θα μιλούσαμε για ένα μικρό θαύμα. Διαλέγω το ‘’ The Beacons Must Be Lit!’’ ως το αγαπημένο μου του δίσκου... Επίσης εξαιρετικό το video-clip που αποδεικνύει το απλό. Αν υπάρχει φαντασία, με απλά μέσα μπορείς να μεγαλουργήσεις ακόμα και (από)/(με) το τίποτα.