Mythshore - Ocean Dream

                 Οι Mythshore είναι ένα One-mans project, του Omega. Και αν συνήθως κάτι τέτοιες προσπάθειες αποτυγχάνουν, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια λαμπρή εξαίρεση. Συμβουλή μου είναι να αλλάξει το παιδί το όνομα του από Omega σε ..... Midas μιας και όποιο όργανο πιάνει, χρυσός γίνεται. Εκτός από τα drums που ακούγονται μη ανθρώπινα και στερούν από την ζεστασιά του ήχου τους. Αλλά αυτό είναι μια λεπτομέρεια που δεν στερεί από τα 4 τραγούδια που αποτελείται το ’’Ocean Dream’’.  Το καλό με το να είσαι ένας και μόνος, είναι ότι δεν επηρεάζεσαι από τον αρχικό στόχο σου. Και πιστέυω ότι το κατάφερε ο Omega εφόσον αυτός ο στόχος του ήταν να δημιουργήσει έναν καλοκαιρινό, θαλασσινό ατμοσφαιρικό death metal επίτευμα. Με λίγες λέξεις, σε όποιον αρέσουν οι Amorphis αράζουν. Αλλά ακόμα πιο πολύ μου θύμισε ένα άλλο ελληνικό διαμαντάκι. Το ’’Orama’’ των On Thorns I Lay. Πάρα πολύ και πολύ επιτυχημένα.
\r\n                   Στα 4 τραγούδια του ’’Ocean Dream’’ θα ακούσετε άπειρες αλλαγές σε μελωδίες και ρυθμούς. Δεν καθυσηχάστηκε στο να ντύσει την μουσική του γύρω από ένα ριφ, αλλά τα πρόσθετε και ξαναπρόσθετε στις ίδιες υπάρχουσες συνθέσεις. Εμένα αυτό μου άρεσε πολύ, έδειξε ότι δεν βιάζεται και ότι γίνεται από μεράκι και αγάπη για την Μουσ(α)ική. Το πρώτο τραγούδι ’’This Glance’’ θυμίζει εντονότατα τους On Thorns I Lay της συγκεκριμένης περιόδου που προανέφερα. Brutal φωνητικά (όπως και σε όλο τον δίσκο)  με στενάχωρους στίχους. Στο δεύτερο μισό του τραγουδιού, οι Amorphικές αγάπες και επιρροές δεν κρύβονται αλλά τιμούνται όπως τους αξίζει. Tο ’’The Herd’’ ξεκινά δυναμικά (παλιοί Septic Flesh) με τα πλήκτρα να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον αντίποδα ενώ τα χορωδιακά γυναικεία (υπολογιστής;) που ακούγονται είναι απολύτως ταιριαστά και χαρίζουν ένα επιπλέον χρώμα στον μουσικό καμβά τους. Στο ομώνυμο ,πιο Αμορφικό από ποτέ, δοκιμάζει ακόμα και πνευστά, πιάνο σαν τους Angizia και γενικότερα μια 90τίλα που ευδοκιμεί φιλτράροντας τη μέσα από το δικό του(ς) πρίσμα. Και για το τέλος υπάρχει το επικό σε διάρκεια (17 λεπτά) ’’Dying Tribe’’... Και εδώ ατελείωτες μελωδίες παρελαύνουν στα αυτιά σου. Τα αισθητήρια όργανα μου απολαμβάνουν αυτήν την μουσική ποικιλία, φέρνοντας στο μυαλό μου ανατολίτικους αλλά και Ελληνικούς ρυθμούς που κυματίζουν κοροιδευτικά σε κάθε ’’δήθεν’’, ’’μη’’ και ’’πρέπει’’. Δυστυχώς είναι όμως και το κομμάτι που τραυμάτισε περισσότερο το drum programming.
\r\n                Με κάποιες βελτιώσεις, όπως το παραπάνω θεματάκι με τα κρουστά και λίγο περισσότερο ποικιλία στα φωνητικά, το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε στο μέλλον είναι κάτι θαυμάσιο.  Ήδη έχουν καταφέρει να ξεχωρίσουν. Και όχι μόνο η μουσική σαν συνθέσεις. Πολύ καλή παραγωγή, master από τον Στράτο Καραγιαννίδη στα Valve Studios, και artwork από τον Νίκο Βρονταρά. Ο πίνακας του εξωφύλλου ανήκει στον Thomas Moran και ονομάζεται Sunset In Mid-Ocean. Επικοινωνία μέσω [email protected] και σελίδα στο fb στο www.facebook.com/pages/Mysthsore.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

/p>

\r\n