The Obsessed - Lunar Womb

Μπορεί δισκογραφικά να ντεμπούταραν το  1990 με τον ομώνυμο τους δίσκο, οι the Obsessed υπάρχουν όμως από το 1980 (και ακόμα παλιότερα σαν Warhorse) κάνοντας τους από τις παλιότερες doom metal μπάντες, ειδικά από Αμερική πλευρά. Το συγκρότημα ιδρύθηκε από τον γνωστότατο Scott Weinrich, ακόμα γνωστότερος ως "Wino" ο οποίος είχε αναλάβει φωνητικά, κιθάρα, συνθέσεις και στίχους. Δυστυχώς εκτός από κάποια demos και συναυλίες, η μοναδική επίσημη κυκλοφορία τους μέχρι και το 1986 που έφυγε για να προστεθεί στους Saint Vitus, είναι ένα 7’’ του 1983 που περιείχε τρία τραγούδια. Η αυθεντική τριάδα των The Obsessed είχε προλάβει να ηχογραφήσει τα τραγούδια για το ομώνυμο ντεμπούτο το οποίο θα κυκλοφορούσε από την Metal Blade Records το 1985, πράγμα που δεν έγινε ποτέ. Τελικά το κυκλοφόρησε η Γερμανική Hellhound Records το 1990. Ένα χρόνο αργότερα ο Wino φεύγει από τους Saint Vitus και με νέα σύνθεση κυκλοφορεί το δεύτερο τους δίσκο ‘’Lunar Womb’’, από την Hellhound Records  και πάλι. Την νέα τριμελή σύνθεση συμπληρώνουν οι Scott Reeder (μπάσο και κάποια φωνητικά, μεταγενέστερα στους Kyuss) και Greg Rogers (drums, μεταγενέστερα στους Goatsnake). Δώδεκα τραγούδια ηχογραφημένα στο Powerplay & Vielklang Studios σε παραγωγή της ίδιας της μπάντας με τη βοήθεια του Mathias Schneeberger με το γνωστότατο εξώφυλλο του Ισπανού καλλιτέχνη Goya να ντύνει και να προιδεάζει. Δεύτερη επανακυκλοφορία σε βινύλιο (200 x black + 300 x black/ purple merge with mustard splatter vinyl, 425gsm heavy cardboard cover, 4 page insert printed on uncoated paper, poster) από την High Roller Records ενώ μετά από μια δεκαπεντατία το ξαναβλέπουμε και σε cd (με slipcase και αφίσα).

O ‘’Wino’’ , αν και Αμερικανός, ήταν βαθύτατα επηρεασμένος από τους Black Sabbath. Στους The Obsessed όμως είχε πάντοτε τη δική του προσωπική σφραγίδα σε ότι αφορά τον ήχο και τις συνθέσεις. Ο δεύτερος τους δίσκος, το ‘’Lunar Womb’’ είναι ακόμα πιο ξεχωριστό και απόμακρο από τις αρχικές του επιρροές, κρατώντας όμως το doom στοιχείο. Βέβαια, ταχύτητες σαν αυτές του ‘’Brother Blue Steel’’ υποδηλώνουν κάτι πιο άμεσο και πιο άγριο αλλά αυτή η βαριά ατμόσφαιρα με υπερπληρωμένα με νερό σύννεφα είναι πάντοτε παρόντα, έτοιμα να αδειάσουν το φορτίο του. Κάτι ανάλογο νιώθουμε και συναντάμε και στη συνέχεια. Παίζουν δυναμικά και έντονα, στιγματισμένα πάντοτε από ένα καταδικαστικό συναίσθημα. Πιο καθαρόαιμο doom στιγμή το ‘’ Hiding Mask’’ που τους ταιριάζει γάντι. Οι βρεττανικές καμπάνες βαράνε δυνατότερα, οι κιθάρες ακούγονται πιο μουντές  και βάναυσα μελωδικές. Σκοτεινό, ενταφιασμένο metal που σπάει με τη γροθιά και τις κραυγές του το φέρετρο του και βγαίνει στην επιφάνεια και πάλι.

Ένα ορχηστρικό τραγούδι αν είναι επιτυχημένο είναι η εκδήλωση των παικτικών ικανοτήτων παρά της συνθετικής υπεροχής. Η φωνή του Wino λείπει αλλά μας αποζημιώνει σύντομα. Λιγοστοί στίχοι (ταιριαστές επιλεγμένες λέξεις όμως) που εκφέρονται έμψυχα και μανιασμένα. Φωνή και κιθάρες τρεμουλιάζουν στέλνοντας το μύνημα τους προκαλόντας ρίγη στον ακροατή. Στακάτοι ρυθμοί, με περίσσιο όγκο προσθέτουν ότι μπορεί να λείψει από την έλλειψη μιας δεύτερης κιθάρας. Αρμονικά συγχορδικά περάσματα κάνουν το τέλος του ‘’ Kachina’’ πανέμορφο. Η δεύτερη μεριά ξεκινά με αρκετές hard rock επιρροές θυμίζοντας Pentagram. Οι κιθάρες σε ‘’γλεντάνε’’  προς το τέλος του τραγουδιού και αυτό είναι καλό μιας και κάπου χάνεται η αγριάδα από πιο stoner ζαλάδες. To ‘’ Endless Circles’’ σε βυθίζει σε ένα doom λήθαργο με θεραπευτικές φωνητικές ενέσεις και κιθαριστικά πόσιμα διαλύματα που περιέχουν τα καλύτερα ιάσιμα συστατικά. Στο ομώνυμο κορυφώνονται οι εκτελεστικές και συνθετικές τους δυνατότητες και ικανότητες, παίρνοντας το χρόνο τους μέσα στην ίδια τη σύνθεση και φτάνοντας τα εξίμιση λεπτά κλείνοντας με ένα πρόσθετο, σύντομο ορχηστρικό outro την δεύτερη δημιουργία των The Obsessed.