Purification - Perfect Doctrine

Οι εποχές που κάποια συγκροτήματα κυκλοφορούσαν ακόμα και δεύτερο δίσκο μέσα στην ίδια χρονιά έχουν φύγει ανεπιστρεπτί. Σπανιότατες περιπτώσεις πλέον στο χώρο της σκληρής ροκ και μεταλ με εξαιρέσεις κάποια black metal/ambient από μπάντες του ενός ατόμου που γράφουν και ηχογραγούν στα σπίτια τους (και σχεδόν πάντα είναι μετριάτζες). Εξαίρεση όμως είναι και οι doomsters Purification από Oregon που μέσα στο 2020 κυκλοφόρησαν δυο δίσκους (ενώ μόλις το 2019 είχαν βγάλει και το ντεμπούτο). Από τους δυο φετινούς δίσκους ο ένας (Dwell in the House of the Lord Forever) κυκλοφόρησε τα Χριστούγεννα μόνο σε digital μορφή ενώ ο άλλος (Perfect Doctrine) είχε κυκλοφορήσει το καλοκαίρι σε ψηφιακή μορφή και πλέον το βρίσκουμε σε κασέτα και cd από την Rafchild Records. Είναι και ο πρώτος δίσκος που βρίσκουμε τους Purification σαν Power trio με την προσθήκε του Count Darragh, Heathen Conjurer πίσω από τα ντραμς.

Η μπάντα λατρεύει Cathedral και το δείχνει από την πρώτη στιγμή. Επίσης μεγάλες λατρείες και επιρροές είναι οι Reverend Bizarre και οι Saint Vitus. Ωραία, κάπως περιορίσαμε τα όρια του doom metal που κινούνται οι Purification. Βαρύ, ασήκωτο doom που σέρνει τα πάθη του με αλυσιδένια riffs. Μπάσα φωνητικά που αιωρούνται σαν λέξεις και πέφτουν σαν βράχια. Δεν είναι το ίδιο επιβλητικά με τους καλύτερους του είδους αλλά σίγουρα περνούν την ατμόσφαιρα που θέλουν. Μουσικά τα πράγματα είναι πολύ καλά, με μοχθηρούς ρυθμούς που προκαλούν αγωνιώδη ευχαρίστηση. Εξαιρετικό το ‘’ On the Wings of Pestilence, Darkness Takes Flight’’ με το δελεαστικό τέλος που του έχει προσαρτηθεί. Όλος ο δίσκος διακρίνεται από παχύρευστα riffs και ογκώδη κοψίματα τα οποία σε παγιδεύουν, μετατρέποντας σε σε άβουλο ον που κουνάει το κεφάλι του άθελα. Εννοείται ότι κάτι τέτοιο είναι ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ. Μένω απόλυτα ευχαριστημένος ΚΑΙ με  όλα τα τεχνικά σημεία περιλαμβανόμενης της παραγωγής και του εξώφυλλου. Άρα τίποτα δεν με κρατά μακρυά από ένα δυνατό ταρακούνημα στο ‘’ Sabbatharian Blood Feud’’ με τις θορυβώδεις αρμονίες και τα ελαφρώς οπερατικά φωνητικά, πράγμα που επαλαναμβάνεται και στο ‘’ The Theurgy / Lunar Hymn 999’’. Πολύ καλός δίσκος, θα τους έχω στο ραντάρ μου από εδώ και πέρα.