Rage - My Way

~~                    Βαθύτατος ο σεβασμός που έχω στο πρόσωπο του Peavy Wagner και κατ’ επέκταση στους Rage. Μου αρέσουν οι πρώτες τους μέρες που speedαραν αρκετά, λατρεύω την μεσαία περίοδο που συνθετικά πιάσανε το ζενίθ και συμπαθώ (και βάλε) το πρόσφατο παρελθόν τους. Από τον δίσκο των Avenger (πριν γίνουν Rage)  μέχρι και 21, δεν υπάρχει δίσκος τους που να μην μου αρέσει ή να τον βαριέμαι. Η φωνή του Peavy χαρακτηριστικότατη και οι επιλογές του σε συμπαίκτες πάντοτε επιτυχημένες. Το 2015 τους βρίσκει με άλλη σύνθεση (και ντράμμερ για ακόμα μια φορά Έλληνα, τον Βασίλη Μανιατόπουλο) και η φετινή χρονιά ξεκινά με ένα ep, το ‘’My Way’’. Συνεχίζουν υπό την σκεπή της Nuclear Blast και ήδη από τις 22 κυκλοφορεί σε cd και βινύλιο (με 300 κομμάτια να είναι σε κόκκινο χρώμα).
\r\n                         Για τους φανατικούς οπαδούς, αυτή θα είναι μία ακόμα αγορά χωρίς δεύτερη σκέψη. Αλλά ας είμαστε λίγο περισσότερο επικριτικοί με αυτά  που ακούμε και με αυτά που επενδύουμε. Το ‘’My Way’’ περιέχει ένα καινούριο τραγούδι, δυο επανεκτελέσεις παλιοτέρων και ξανά το νέο τραγούδι…τραγουδισμένο στα Ισπανικά. Εμένα τουλάχιστον δεν μου φαίνονται αρκετά αυτά. Ας τα πάρουμε όμως ένα ένα.
\r\n                    Το πρώτο πράγμα που ξεχωρίζει αμέσως ακούγοντας το ομώνυμο τραγούδι είναι η επιστροφή τους στον πιο οργανικό, heavy metal oriented ήχο. Άμεσο, ευθυτενές, συστηματικά άμεσο. Ο παικταράς πίσω από τα τύμπανα εκτελεί ακροβατικά με τις μπακέτες, η κιθάρα ξεσαλώνει λες και το έχει ανάγκη ενώ σολάρει με ένα πολύ ωραίο θέμα και η φωνή του Peavy αναλλοίωτη από τον χρόνο, ίσως πιο τραυλή. Μια χαρά δηλαδή, δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για τους φίλους των Rage, θα βγάλουν δισκάρα. Από εκεί και πέρα, οι δυο επανεκτελέσεις σε τραγούδια του Black In Mind δεν προσφέρουν κάτι καινούριο. Αρκετά πιστό με τον αυθεντικό ήχο, μικρές διαφορές (για παράδειγμα πιο γρήγορο το ‘’Sent By The Devil’’ στη νέα του έκδοση), τίποτα το καινοτόμο. Δεν μπορώ να καταλάβω την βιασύνη μιας τέτοιας ανούσιας κυκλοφορίας. Η μάλλον μπορώ να την καταλάβω αλλά ρε γαμώτο θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Καλύτερα να είχε διασκευές παρά επανεκτελέσεις. Ο κύκλος του ep κλείνει πάλι με το ‘’Apuesto a ganar’’ , δηλαδή το ‘’My Way’’ στα Ισπανικά. Ντάξει, ο κιθαρίστας Rodriguez είναι από Βενεζουέλα και πιθανότατα ήταν δικιά του ιδέα διότι πιθανότατα πουλάνε αρκετά σε Ισπανόφωνες χώρες. Αλλά και πάλι ανούσιο. Άντε να βγάλουν δίσκο, είμαι σίγουρος ότι θα αφήσουν πολλούς σιαγόνες κρεμάμενους.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n