RAM / Portrait - Under Command

                      Ξεκινάω διαφορετικά αυτή την φορά λέγοντας ότι  Portrait είναι μέσα στα στις 10 καλύτερες heavy metal μπάντες που γέννησε η Ευρώπη την τελευταία δεκαετία. Και οι τρεις δίσκοι που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα ανήκουν στις καλύτερες κυκλοφορίες που άκουγα την εκάστοτε χρονιά. Οι συγκρίσεις με Mercyful Fate είναι αποδεκτές και γιατό όχι μιας και είναι οι μοναδικοί που ακούγονται τόσο όμοιοι με αυτούς αλλά με εντελώς δικές τους συνθέσεις, κάποιες ακόμα καλύτερες της παρέας του Βασιλιά. Οι άλλοι Σουηδοί του split, οι Ram, πιο παλιοί (κλείνουν 15ετία) παίζουν πιο ευθυτενές, πιο ’’στην μάπα σου καπάκι’’ metal. Τρείς δίσκους και γι αυτούς, αγαπάνε Judas Priest και το δείχνουνε. Τι παίζει σε αυτό το split; Κάθε μπάντα έχει από 3 τραγούδια που αποτελούνται από ένα νέο δικό της, ένα τραγούδι επιλογής του στην αντίστοιχη άλλη μπάντα και μια διασκευή. Το έχουμε ξαναδεί να γίνεται (και σε Ελληνικές μπάντες) αλλά πάντα είναι ευχάριστες τέτοιες προσπάθειες μιας και γίνονται από συγκροτήματα-φίλοι μεταξύ τους.
\r\n                   Το ’’Under Command’’ split ξεκινά με πρώτους τους Ram σαν πιο παλιοί. Το νέο, δικό τους τραγούδι ’’Savage Machine’’ θυμίζει (όπως συνηθίζουν) έντονα Judas Priest, στις πιο μεταλλικές τους στιγμές. Κοφτερά ριφς, ατσάλινα ελάσματα που ανεβοκατεβάζουν τους ρυθμούς και μια κορδωμένη φωνή που τσιρίζει μέχρι την στρατόσφαιρα. Για την συνέχεια, οι RAM επιλέγουν ένα τραγούδι από το πρώτο demo των Portrait, και κρατώντας από την Mercyful Fate αίγλη που κατέχει το ίδιο το τραγούδι, το κάνουν δικό τους κτήμα και ακούγεται ευχάριστα αν και δεν είναι τίποτα το εξωπραγματικό να έχεις ήδη έναν θυσαυρό στα χέρια σου και να τον γυαλίζεις ελαφρά. Και για την κλασσική διασκευή πολύ επιτυχημένα διαλέγουν ένα από τα πιο σκληρά (και αγαπημένα μου) τραγούδια των Kiss, το ’’Creatures Of The Night’’. Ισχύει ότι και για το προηγούμενο, θεικό τραγούδι, που το ατσαλώνουν ακόμα περισσότερο και το περριρέουν με το δικό τους κράμα αφήνοντας σε να κραυγάζει μόνος σου ’’heavy metal ρε μουντά...ανθρωπάκια’’. Σειρά των Υπερμέγιστων Portrait, που κερδίζουν το versus πριν καν ακούσω τα τραγούδια τους. Το δικό τους λιθαράκι ακούει στο όνομα ’’Martial Lead’’ και θυμίζει...Mercyful Fate’’ . Η δαιμονική φωνή που θυμίζει τον βασιλιά, το διπλό κιθαριστικό δίδυμο που λιώνει τα οστά σου με την επιθετική τους άυρα-λάβα, η τραγουδοποιία τους που είναι πάντοτε γεμάτη με κάλυκες απόλαυσης και σε πυροβολούν κατευθείαν στην καρδιά. Δεν είναι το καλύτερο τραγούδι που έχουν γράψει, αλλά και πάλι δεν χορταίνω να το ακούω. Προς τιμή των RAM διασκευάζουν το ’’Blessed to Be Cursed’’ από το πρώτο τους ep και το σαγόνι στο πάτωμα. Νομίζω ότι αυτή είναι η καλύτερη στιγμή του split με το συγκεκριμένο τραγούδι να στριμώχνουν την ποιοτητα σε 5 λέπτα με αγκαθωτό μεταλλικό σύρμα που ηλεκτρίζει την ατμόσφαιρα με το πάθος τους. Όσο για την κλασσική διασκευή, τα λόγια είναι περιττά. Τολμούν (και επιτυγχάνουν) στο ’’Aggressor’’ των Μέγιστων Exciter, σε ένα μεταγενέστερο τραγούδι τους που δεν έχω πάρει γραμμή να έχει διασκευαστεί ποτέ και απο κανέναν. Ένα μεγάλο μπράβο και στις 2 μπάντες αλλά περιμένουμε κάτι ουσιαστικότερο στο μέλλον.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n