Running Wild - Resilient

\r\nΈνα χρόνο μετά το απογοητευτικότατο “Shadowmaker” και αφού ο κάπταιν Rock ‘n’ Rolf έχει ακούσει τα απαξιωτικά σχόλια των οπαδών των Running Wild, αποφασίζει να κυκλοφορήσει νέο album μπας και μπορέσει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Το “Resilient” είναι καλύτερο από τον προκάτοχο του, γιατί απλά δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερο.\r\n

\r\n

\r\nΤο album διαθέτει κάποια καλά κομμάτια όπως τα “Soldiers Of Fortune”, “Bloody Island” και “Fireheart” ενώ το “The Drift” είναι ίσως ότι καλύτερο έχουν γράψει από το “Victory” και μετά. Μέχρι εκεί φτάνει η «μεγάλη επιστροφή» των Running Wild, για πιο πίσω ούτε λόγος! Όλες οι συνθέσεις διακατέχονται από αυτό το hard rock feeling που ο καπετάνιος έχει υιοθετήσει τα τελευταία 15 χρόνια και μάλλον έτσι θα είναι τα πράγματα και στο μέλλον αφού παρά τις προσπάθειες του να «επιστρέψει» στον ήχο που τους καθόρισε, δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τα στεγανά που ο ίδιος δημιούργησε!
\r\nΣε όλο το album υπάρχουν ορισμένα καλά σημεία, ωστόσο κάποια riffs επαναλαμβάνονται  ενώ κάποια solos,  είναι ιδιαίτερα μακροσκελή χωρίς  λόγο, όπως αυτό στο πολυσυζητημένο “Bloody Island”. Σίγουρα το κομμάτι θα μπορούσε να είναι μικρότερο των 10 λεπτών ενώ οποιοσδήποτε συσχετισμός του με το Έπος “Treasure Island” θεωρείται τουλάχιστον ύβρης!  Τα υπόλοιπα τραγούδια συνθετικά κινούνται στο γνωστό hard rock ύφος των τελευταίων albums χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις. \r\n

\r\n

\r\nΣε γενικές γραμμές λοιπόν το “Resilient” είναι ένα μετριότατο album στα όρια του ανεκτού που σίγουρα απέχει πάρα πολύ από τη «μεγάλη επιστροφή» για την οποία μιλούν πολλοί και πραγματικά (εκτός και αν θεωρούν πρώτο τους album το “The Rivalry”)δεν μπορώ να καταλάβω που στηρίζουν τον ισχυρισμό τους.
\r\n
\r\nΔημήτρης “Stormdrifter” Καραντούνιας\r\n

\r\n