The Scourge - Warrant for Execution

Οι thrashers The Scourge από το Houston, έκαναν το ντεμπούτο τους το 2014 με το ΕΡ “First Comes Destruction”. Το 2019 κυκλοφόρησαν την πρώτη τους full-length δουλειά με τίτλο “Warrant for Execution”, μόνο σε CD από την αμερικάνικη Seeing Red Records. Στις 18 Μαρτίου του 2020 θα κυκλοφορήσει από την Alone Records, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, ο δίσκος σε βινύλιο, και πάλι σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων.

Κατ’ αρχάς, το “Progressive Forms” που ανοίγει το άλμπουμ δύσκολα θα ξεπεραστεί μέσα στην υπόλοιπη χρονιά, και λογικά θα είναι ο thrash ύμνος του 2020 και μέσα στα καλύτερα κομμάτια όλων των metal ειδών. Από’κει και πέρα, έχουμε έναν πολύ καλό δίσκο, που κάθε νότα του είναι φόρος τιμής στο thrash των ‘80s. Από τους Slayer μέχρι τους Hallow’s Eve, η κυκλοφορία αυτή περιέχει κυρίως τις γνωστές υπερ-πορωτικές, old-time-classic thrash ταχύτητες, αλλά και κάποιες καταπληκτικές μελωδίες που υπάρχουν, σε λίγα σημεία βέβαια αλλά είναι πολύ ξεχωριστές, όπως στο φοβερό “Hellbound and Down” ή στα σόλο του “S.O.I.”, που θα ζήλευαν και οι καλύτερες power/speed metal μπάντες. Το “Killed” είναι το πιο ρυθμικό mid-tempo κομμάτι τους, ενώ το “The Cross on the Wall” που κλείνει το άλμπουμ, είναι το πιο επικό mid-tempo τραγούδι του δίσκου - σαν να ακούς κάτι από τους 2 πρώτους δίσκους των Iced Earth.

Προσωπικά πιστεύω ότι τους ταιριάζουν οι πιο γρήγορες στιγμές και το ύφος που έχουν στα 4 πρώτα κομμάτια και το υπέροχο Whiplash-ικό “Mayhem Tonight”. Όμως ολόκληρος ο δίσκος ακούγεται άνετα και ευχάριστα. Για κάποιους βέβαια είναι δύσκολο να ξεχωρίσουν τους thrash δίσκους μεταξύ τους, γιατί τους θεωρούν αρκετά παρόμοιους. Και όμως, από την πρώτη ακρόαση το “Warrant for Execution” ξεχωρίζει γιατί δεν ακολουθεί απλά τον ήχο του thrash, αλλά πιάνει το συναίσθημα της θρυλικής εποχής ’83-’86. Πέρα δηλαδή από τη γνωστή γρηγοράδα, για το συγκρότημα το κοπάνημα δεν είναι αυτοσκοπός, και το thrash απλά βγαίνει σαν μια πηγαία και γνήσια ανάγκη για πιο δυναμικές heavy metal μελωδίες και παίξιμο, και όχι σώνει και καλά, η μπάντα να φανεί σκληρή και άγρια.

Έχουμε λοιπόν μια κυκλοφορία που προτείνεται άνετα στους οπαδούς του παλιομοδίτικου thrash, όχι τεχνικού ή μοντέρνου groove thrash, αλλά και στους ακροατές του κλασικού heavy metal που πάντα είχαν καλή και στενή σχέση με το κλασικό speed/thrash metal.