S.D.I. - 80s Metal Band

Oι Γερμανοί S.D.I κυκλοφόρησαν 3 συμπαθητικά δισκάκια τη δεκαετία του ’80 σε πολύ κλασικό παραδοσιακό speed-thrash ύφος, που άλλοτε είχε αρκετές συνδέσεις με το στυλ των Exciter, άλλοτε με τους Metallica του πρώτου άλμπουμ, ή άλλες φορές με τους Judas Priest σε πιο speed-αριστές φόρμες, όπως για παράδειγμα στο καταπληκτικό κομμάτι “Coming Again”. Γενικά οι δίσκοι τους δεν ήταν καθόλου κακοί για όποιον διασκεδάζει με αυτό το στυλ, έβγαζαν μπόλικη ενέργεια, και περιείχαν μέτρια, καλά, αλλά και πολύ καλά τραγούδια. Όμως κάτι ο χαβαλές που έβγαζε το συγκρότημα, κάτι ότι αυτό το πολύ παραδοσιακό ύφος πλασαρίστηκε από τα μέσα ως παλιακό, αναχρονιστικό και βαρετό (σε κάποιες μπάντες αυτό μπορεί πράγματι να ίσχυε, αλλά οι S.D.I ήταν από τις καλές περιπτώσεις), όλα αυτά δεν έδωσαν περισσότερες ευκαιρίες στους γερμανούς να αναπτύξουν περαιτέρω το ύφος τους.

31 χρόνια μετά επανέρχονται και πραγματικά κάποιος παλιός ακροατής τους πέφτει με τα μούτρα και με μεγάλη περιέργεια στη νέα, τέταρτη προσπάθεια τους με τον χαρακτηριστικό τίτλο "80s Metal Band". Ε λοιπόν, όσο απλός, λιτός ή ακόμα και γραφικός φανεί σε κάποιους ο τίτλος, περιγράφει τέλεια, πρώτα το συναίσθημα, και μετά τον ήχο του συγκροτήματος. Ο τέταρτος δίσκος έχει τη ταχύτητα, το πνεύμα, ακόμα και την τρέλα των προηγούμενων δίσκων και ακούγεται σαν μια φυσιολογική εξέλιξη για τη μπάντα. Η σημαντική όμως διαφορά είναι ότι αυτές οι Priest-ικές αναφορές και μελωδίες που υπήρχαν, είναι πια πολύ περισσότερες, σε σημείο το συγκρότημα σε πολλά σημεία να ακούγεται σαν κλασικό heavy metal.

Tα φωνητικά του αρχηγού της μπάντας Reinhard Kruse, σε κάποια τραγούδια “έφερναν” σε Rob Halford και στους πρώτους δίσκους, τώρα όμως είναι πολύ πιο κοντά, και αυτό το ύφος τους πάει πολύ. Αλλά και η μουσική έχει πλέον μια πιο μελωδική κατεύθυνση, που φτάνει στο αποκορύφωμά της στο εξαιρετικό ομώνυμο κομμάτι (το ρεφρέν θα το ζήλευαν και οι Priest, αλλά και πολλές μπάντες που χαρακτηρίζονται κλασικό metal) και στο υπέροχο "Back Against The Wall", που οι μελωδίες του μόνο με τις πιο ανατριχιαστικές των Accept μπορούν να συγκριθούν. Ακόμα και το “Porno” που από τον τίτλο φαίνεται να έχει χαβαλέ και να γράφτηκε για πλάκα, η μουσική του είναι εξαίσια. Βέβαια οι γνωστές ταχύτητες δε φεύγουν από τη μπάντα, και κομμάτια σαν το “Action” θα ταρακουνήσουν αρκετό κόσμο.

Η τέταρτη προσπάθεια των S.D.I φωνάζει τιμιότητα, οπαδικότητα και ειλικρίνεια από μακρυά, ενώ ο χαβαλές περιορίζεται μόνο στους στίχους. Το speed ύφος τους υπάρχει ακόμα, αλλά το κλασικό metal κάνει την εμφάνισή του πιο έντονα από ποτέ, και το συνολικό αποτέλεσμα ακούγεται πολύ φρέσκο και ξεσηκωτικό. Προσωπικά, θεωρώ ότι αυτός θα έπρεπε να είναι ο δίσκος που οι Judas Priest να είχαν βγάλει εδώ και χρόνια. Πολύ καλή προσπάθεια από ένα συγκρότημα που ποτέ δε γέμιζε το μάτι σε πολύ κόσμο, αλλά δείχνει ότι ευτυχώς κάποια άτομα έχουν το metal στο αίμα τους και όχι μόνο στα λόγια τους.