Dimmu Borgir - Eonian
THE SYMPHONIC ORCHESTRA OF HELL
Οι πασίγνωστοι σε όλους μας Dimmu Borgir οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά το καινοτόμο για την πορεία τους και αμφιλεγόμενο για τους οπαδούς τους και όχι μόνο, ‘’Abrahadabra’’ έχουν έτοιμο και κυκλοφορούν τον δέκατο δίσκο τους, μετράω και το ‘’Stormblåst MMV’’ με τίτλο ‘’Eonian’’. Κυκλοφορεί σε digi cd, κασσέτα!!!, βινύλιο και ψηφιακά από την Nuclear Blast.
Οι symphonic metal ανησυχίες στολίζουν ακόμα το με την εμπορική χροιά και κατεύθυνση black metal feeling των Dimmu Borgir, και αυτό φαντάζει ως μια φυσική συνέχεια από εκεί που το Νορβηγικό σχήμα το είχε αφήσει προ οκταετίας με το ‘’Abrahadabra’’.
Οι Silenoz, κιθάρα, Shagrath, φωνές και Galder, κιθάρα, είναι το σταθερό line up των Dimmu Borgir και στο ‘’Eonian’’ συμπληρώνονται από τον ντράμερ Daray και τον πληκτρά Geir Bratland. Αλλά και την Νορβηγική χορωδία Schola Cantrum Choir, τον μαέστρο για ορχήστρα και χορωδία Gaute Storås, ήταν και στο ‘’Abrahadabra’’ και τον ενορχηστρωτή τον Francesco Ferrini, από τους Fleshgod Apocalypse. Παραγωγή αλλά και μηχανικός ήχου, με τεράστιο βιογραφικό, Jens Bogren.
Το εξώφυλλο, φιλοτεχνημένο από τον επίσης πολυπράγμων Zbigniew Bielak, βάζει κάτι το όσο απόκοσμο, εμένα μου φέρνει στο νου ‘’Amityville’’, όσο και ζεστό σε θέματα σημειολογίας και απόκρυφα μηνύματα.
Μέσα σε όλη αυτήν την φλυαρία μου, ακούω και το ‘’Eonian’’ και στα πενηνταπέντε λεπτά του απλώνονται δέκα συνθέσεις, το ‘’Council of Wolves and Snakes’’ το ακούσαμε και χωρίς να μας εντυπωσιάσει, μας άρεσε, που βάζουν το symphonic black metal του ‘’Abrahadabra’’ σε ένα υψηλότερο επίπεδο, και καλλιτεχνική πρόκληση, αλλά και σαν πιο ευχάριστη ακρόαση.
Και το πλέξιμο των metal ρυθμών με συμφωνικά περάσματα, και των φωνητικών του Shagrath με χορωδιακά φωνητικά, λειτουργεί μαζί με τις πιο προσεγμένες συνθέσεις, από το προ οκταετίας προκατόχου του, πολύ θετικά για το ‘’Eonian’’. Ακούστε το εντυπωσικό μπάσιμο του ‘’Interdimensional Summit’’ που είναι ένα εντυπωσιακό κομμάτι που περιλαμβάνει τα παραπάνω, και ακολουθεί το εναρκτήριο "The Unveiling" με το αέρινο και φινετσάτο riff. Το αρνητικό, αν και χρειάζονται πολλές ακροάσεις για να πιστοποιηθεί αυτό, είναι ότι και εδώ οι Dimmu Borgir δεν φτιάχνουν κάτι που θα κολλήσει στο μυαλό, όπως έκαναν σε παλαιότερες κυκλοφορίες τους. Φυσικά αυτό έχει να κάνει και με την πιο φιλόδοξη προσπάθεια που κάνουν καλλιτεχνικά, που εδώ φαίνεται να αποδίδει περισσότερους καρπούς. Ακούστε και τα ‘’Ætheric’’ και το προαναφερθέν ‘’Council of Wolves and Snakes’’ για του λόγου το αληθές. ‘’The Empyrean Phoenix’’, ‘’I Am Sovereign’’ και ‘’Archaic Correspondence’’ στο ίδιο μοτίβο, περνούν χωρίς να αφήνουν βαθιά τα ίχνη τους. Το ‘’Lightbringer’’ αναμεσά τους, διαφέρει κιθαριστικά και φέρνει λίγο σε 00ς εποχές των Dimmu Borgir. Το ‘’Alpha Aeon Omega’’ βάζει άριστα στην προσπάθεια των Dimmu Borgir για symphonic black, και είναι η πιο δυνατή και αξιομνημόνευτη στιγμή του ‘’Eonian’’ Το instrumental ‘’Rite Of Passage’’, που σαν μια φλόγα να καίει στην διάβα του, κλείνει όμορφα το ‘’Eonian’’
Καλύτερο από το ‘’Abrahadabra’’, ειδικά σε αυτήν την κατεύθυνση που πήραν οι Dimmu Borgir την δεκαετία που διανύουμε, κατώτερο από προηγούμενους δίσκαρους το ‘’Eonian’’ δεν θέλει άμεση κατανάλωση και βιαστικές – πρόχειρες ακροάσεις, αλλά απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, και μπορεί να ανταποδώσει με την καλλιτεχνική αλλά και την symphonic black metal αξία του.