Tuatha de Danann - The Tribes of Witching Souls

Αν νομίζετε ότι Celtic Folk Metal βγαίνει μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο ή γενικότερα βόρεια, κάνετε τραγικό λάθος. Εδώ και εικοσιπέντε χρόνια, μια Βραζιλιάνικη μπάντα (Tuatha De Danann)  παράγει αντίστοιχους ήχους, πολλές φορές καλύτερα και από συγκροτήματα της χώρας που γεννήθηκε αυτή η μουσική. Δισκογραφική παρουσία είκοσι ετών με τους τρεις πρώτους δίσκους τους να αξίζουν οπωσήποτε τσεκαρίσματος. Πριν καμια δεκαετία η μπάντα βρισκόταν σε ‘’περίεργη’’ κατάσταση με αρκετές αλλαγές στη σύνθεση και δισκογραφική απουσία (είχαν τους Kernunna). Το 2015 βγαίνει ο τέταρτος δίσκος τους , έντεκα χρόνια χρονικής απόστάσεως από τον προηγούμενο. Φέτος, μετά από χρόνια και πάλι, οι Tuatha De Danann επίστρέφουν με την πρώτη τους εταιρία (Heavy Metal Rock) και παραδίδουν το πέμπτο τους πόνημα ‘’In Nomine Eireann’’, διαθέσιμο σε digipak cd από τις 25 Νοέμβρη ενώ παράλληλα επανακυκλοφορεί και το περσινό ep ‘’ “The Tribes of Witching Souls” από την Trollzorn Records.

Το συγκεκριμένο ep είναι ακόμα πιο πλούσιο σε όργανα και ρυθμούς. Ποικιλία οργάνων από guest μουσικούς και τραγουδιστές δίνουν ακόμα πιο ποικιλία στο folk στοιχείο τους. Στιχουγικά καταπιάνονται με θέματα όπως ο γίγαντας Brazuzan, ο νάνος Finganforn και άλλα σχετικά από την μυθολογία ή τον φανταστικό κόσμο. Αν και προπομπός του νέου δίσκου που ακολουθεί,έχει δικά του, ανεξάρτητα κομμάτια που δεν βρίσκεις αλλού. Το ep περιέχει πέντε νέες συνθέσεις. Ξεκινά με το ομώνυμο το οποίο δυστυχώς μου ακούγεται πολύ μαλθακό, μουσικά και φωνητικά. Καλός ο ρυθμός του, χορευτικός, διασκεδαστικός αλλά πιο εύκολα απευθύνεται σε non metal κοινό. Στο ‘’ Turn’’ παίρνουν φωτιά οι πίπιζες θυμίζοντας In Extremo. Και δω δεν με πείθουν ιδιαίτερα τα φωνητικά αλλά τουλάχιστον είναι πιο ζωντανά. Το ‘’ Warrior Queen’’ έχει ανάγκη γυναικεία φωνητικά και γι αυτό τα αναλαμβάνει η Daísa Munhoz ενώ ο φίλος τους από τους Waylander, David Briggs, βαράει το Bodhran ανελέητα ενώ το banjo προσφέρει τον χαρακτηριστικό του ήχο. Σε πιο metal καταστάσεις, έχουμε το Your Wall Shall Fall’’. Ο θεούλης Martin Walkyier αναλαμβάνει να ποτίσει δηλητήριο στο μικρόφωνο και αναγκαστικά οι μουσικοί τριγύρω του αγριεύουν και παίζουν πιο ζωώδη και συνάμα πιο διασκεδαστικά. Ξεκάθαρα το πιο ωραίο τραγούδι από τα καινούρια. Μαζί του από κοντά και το ‘’Conjura’’ που είναι το πιο ρυθμικό και διασκεδαστικό αλλά με γειώνουν κάπως τα φωνητικά, ειδικά όταν διαδέχονται αυτά του Martin. Τι άλλο έχει το ep; Μια ακουστική έκδοση του ‘’Outcry’’ από τον προηγούμενο δίσκο και μια ορχηστρική έκδοση του ‘’ Tan Pinga Ra Tan’’ από το ντεμπούτο με γυναικεία φωνητικά από την Fernanda Lira (πρώην Nervosa).