Valence - Cognitive Dissidents
Valence- Το progressive metal στα καλύτερά του
Έχουμε ήδη αναφερθεί στο εξαιρετικό αυτό συγκρότημα από την Νέα Υόρκη, στη στήλη των νέων, και ότι το “Cognitive Dissidents” είναι το 2ο full-length άλμπουμ τους, μετά το “Sleepwalker” του 2012 και το “Laser Baron” ΕΡ του 2014. Πρόκειται για καταπληκτικό instrumental progressive metal της σχολής Liquid Tension Experiment, αλλά ακόμα πιο άμεσο, λιγότερο πειραματικό και αρκετά πιο heavy metal-ικό.
Οι Valence φαίνεται να είναι μεγάλοι και σοβαροί ακροατές και οπαδοί αυτού του ήχου, και έχουν καταλάβει πότε οι συνθέσεις κουράζουν και πλατειάζουν. Έτσι, δεν τις τραβάνε απ’τα μαλλιά, ούτε βγάζουν πάνω τους όλα τα απωθημένα τους και τους πειραματισμούς τους. Είναι λάτρεις αυτής της μουσικής με την παλιά έννοια, όπως τα συγκροτήματα στις συναυλίες έκαναν διάφορα σόλο και θέλουν ο ακροατής να ταξιδέψει με τη μουσική τους, να θέλει να πιάσει μια κιθάρα και να παίξει μαζί τους, και όχι να τον μπερδέψουν.
Ο δίσκος αν και είναι progressive και μάλιστα καθαρά ορχηστρικό, κυλά σαν νερό και δεν κουράζει καθόλου. Δεν υπάρχουν πλήκτρα εδώ (μόνο κάτι ελάχιστες πινελιές στο φοβερό “Red Sky at Morning”), ούτε new age περάσματα που έχουν πολλοί δίσκοι του είδους. Τα τραγούδια δεν αλλάζουν πολλά μέρη, είναι στρωτά, και οι κιθάρες πρωταγωνιστούν σε αυτά με καταπληκτικά μελωδικά σόλο. Έχουν το γνωστό περιπετειώδες ύφος που επικρατεί σε αυτούς τους δίσκους που δοξάζει τις heavy κιθάρες, το έντονο παίξιμο και τα ταξιδιάρικα σόλο, με τα τελευταία να φτάνουν μια σύνθεση στο αποκορύφωμά της.
Κάτι τέτοιοι δίσκοι δείχνουν το πραγματικό μεγαλείο της μουσικότητας που υπάρχει στο heavy metal. Κομμάτια που σε ξεσηκώνουν και σε κάνουν να κουνάς δυνατά το κεφάλι σου, κάνοντας πως παίζεις κιθάρα, αλλά ταυτόχρονα να σε ανατριχιάζουν με τις μελωδίες τους. Ο δίσκος προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όσους τους αρέσουν οι δύο ιστορικοί δίσκοι των L.T.E., οι Bozzio-Levin-Stevens, το “Suspended Animation” του John Petrucci, οι δυο πρώτοι δίσκοι του Vinnie Moore, και γενικά όσοι βρίσκουν στα instrumental κομμάτια μια μαγεία και μια ελευθέρια που δεν υπάρχει πουθενά αλλού.