Vanden Plas - Chronicles Of The Immortals: Netherworld II

   Οι Vanden Plas είναι μια μπάντα από το Kaiserslautern της Γερμανίας και μετράνε σχεδόν τριάντα έτη ζωής. Το Chronicles Of The Immortals: Netherworld II μας έρχεται στις 6 Νοεμβρίου για να γραφτεί με λαμπερά γράμματα στην λίστα της όχι τόσο μεγάλης δισκογραφίας τους αφού αποτελεί τον όγδοο μόλις δίσκο τους. Ο προοδευτικός τους ήχος μέσα από τις ουράνιες μελωδίες τους, κάνει το μυαλό μου να ξεφεύγει από την πραγματικότητα. Περνώντας σε μία διάσταση άγνωστη αλλά γεμάτη συναισθήματα, αγάπη νοσταλγία, χαρά, λύπη ξεχειλίζουν ήδη μέσα από το In My Universe. Γεγονός που οφείλεται κατά βάση στην οπισθοφυλακή, αλλά και στον Andy Kuntz την φωνή έκφρασης όλων αυτών των συναισθημάτων που θέλουν να περάσουν στους ακροατές τους.
\r\n    Χαλαρωτικοί ρυθμοί για τα standards τους στο Godmaker’s Temptation, με τα αδέλφια Lill(Andreas-drums, Stephan-guitar) να κλέβουν την παράσταση. Ο Gunter Werno(πλήκτρα) προσθέτει μία νότα παραπάνω κάνοντας τον φόντο να ακτινοβολεί περισσότερο. Πόσο μάλλον στο Stone Roses Edge που ανέλαβε να το προλογίσει με ένα ωραίο θέμα πριν πάρει την σκυτάλη ο ανυποχώρητος Stephan με τα καλοπαιγμένα solos/riffs του. OK και αν δεν ερωτευθήκατε την φωνή του Andy ακόμα, τότε σίγουρα κάτι θα σκιρτήσει μέσα σας στο Blood Of Eden(All Love Must Die)..  το οποίο έχει και τις ήρεμες έχει και τις άγριες στιγμές του.
\r\n   To δέκατο πέμπτο όραμα φέρνει και την αμφιβολία, για το γεγονός της ύπαρξης ενός τέρατος που τελικά βρίσκεται στα εσώψυχα της μπάντας, και είναι έτοιμο να βγάλει τα θανατηφόρα νύχια του. Άκρως ατμοσφαιρικό, με τα πλήκτρα να βοηθούν να διαμορφωθεί η εικόνα, αλλά και το απότομο drumming να αυξάνει τις στιγμές κορύφωσης. Ίδιο σκηνικό και στο Diabolica Comedia με τον ρυθμό να δίνεται για ακόμη μια φορά από το σύμπλεγμα drums-πλήκτρα. Και αφού περάσει και το Where Have The Children Gone που είναι εξίσου χαμηλών τόνων σειρά παίρνει το The Last Fight που σαν πιο οξύθυμο παρουσιάζει μια τελείως διαφορετική εικόνα από τα προηγούμενα δύο, δοσμένο με αρκετή δόση μελωδικής μαεστρίας. Όχι ότι έλειψε από τον υπόλοιπο δίσκο αλλά σε ετούτο προστίθεται και η υπέρμετρη μανία που διακατέχει τον Andreas. Το κομμάτι που συμπληρώνει τα 1:05’:56’’ του δίσκου ακούγεται αρχικά σαν να λαμβάνει χώρα κάποια κηδεία. Καθώς φτάνουμε στο τέλος, όλο και πιο αισιόδοξα μηνύματα αναδύονται κάνοντας το τελείωμα ιδανικό, πέρα από το ότι δεν ήθελα με τίποτα να τελειώσει.
\r\n  Η ιστορία είναι γραμμένη από τους Wolfgang Hohlbein, Dieter Winkler και Andy Kuntz. Η  Frontiers Records έχει αναλάβει την νέα τους δουλειά, και είμαι σίγουρος πως θα είναι ένας δίσκος για τον οποίο θα υπερηφανεύονται. Δηλώνω μαγεμένος..

\r\n\r\n

\r\n