Xerath - III

               Xerath ονομάζετεται η Βρετανική μπάντα που κέρδισε τον διαγωνισμό του Terrorizer περιοδικού για την καλύτερη μπάντα χωρίς συμβόλαιο και άμεσα απέκτησε ένα με την Candlelight. Ήδη έχουν άλλους 2 δίσκους, μέτριους κατά την γνώμη που είχα να τους ακούσω από την κυκλοφορία του ’’II’’. Το ’’III’’ έρχεται να βελτιώσει τα πράγματα και μάλιστα με την προσθήκη ενός νέου κιθαρίστα.
\r\n               Αν σας αρέσει ο ήχος των μπαντών που έχει παίξει ο Devin Townsend (ειδικά τα πιο ’’βιομηχανικα’’), αράξτε. Το ’’I Hold Dominion ’’ ακούγεται σαν μια τέλεια μίξη του Townsend και των Disturbed. Και  μιας και γουστάρω και τις 2 μπάντες, αυτός ο κρύος γκρουβαριστός ήχος με εξέπληξε. Η συνέχεια δεν υπήρξε αντίστοιχη. Ο συμφωνικός ορχηστρικός τους ήχος ακούγεται πολύ κρύος και άγευστος. Βιομηχανικοί ξυχροί ήχοι μου ακούγονται άγευστοι. Σαν να μαι σε κανένα μηχανοστάσιο και να ακούω την παραμορφωμένη φωνή του 1ου μηχανικού να ουρλιάζει για να ακουστεί ανάμεσα στους θορύβους. Όχι,δεν θα πάρω, ευχαριστώ. Τα πρώτα ανθρώπινα φωνητικά κάνουν την εμφάνιση τους στο ’’I Hunt For the Weak’’ και ακούγονται πολύ ταιριαστά, κρίμα που είναι τόσο νομαδικά σε αριθμό και σαφώς μειονότητα. Η μουσική τους ακούγεται σαν από soundtrack επιστημονικής φαντασίας. Είναι πειστική και πλήρως καταρτισμένη απλά δύσκολα στέκεται μόνη της ωστέ να προκαλέσει καθαρά στο μουσικό κομμάτι. Τα Bleed this Body Clean και Sentinels ακούγονται συμφωνικά, με μια αγάπη προς το ήχος των σύχρονων Septic Flesh ενώ το βιολί (από synths λογικά) ενδυναμώνει τα τραγούδια με ένα Αποκαλυπτικό τόνο. Το ’’Sentinels’’ δεν παραλείπει να μας χαρίσει και ένα κιθαριστικό σόλο, δείγμα του εργατικού νέου κιθαρίστα τους. Συνεχίζοντας το ξεδιάλεγμα, συνειδητοποιώ ότι χορταίνω την πείνα μου με μπουκίτσες αλλά στο τέλος νιώθω (είμαι) νηστικός. Ευτυχώς η διλογία ’’Veil’’ κλείνει τον δίσκο με τον συμφωνικό τους ήχο πιο μπροστά,παραμερίζοντας το μεταλλικό τους κόλλημα, μιας και δεν τα καταφεραν να έχουν την σωστή ομοιογένεια. Μοντέρνοι ήχοι που ξεχειλίζουν από τριτογενή υποστηρίγματα, μη αληθοφανείς με μια υπερβολική χρονική διάρκεια (70λεπτά) που στερεί ακόμα περισσότερο από το τελικό αποτέλεσμα.
\r\n                  Από την άλλη μεριά, η παραγωγή είναι πεντακάθαρη και ενισχύει και τον παραμικρό ήχο που διογκώνεται μεσω αυτής και καταλήγει σε κάτι πολύ πιο ογκώδες. Αυτή την ηχητική μεταμόρφωση την οφείλουμε στον Jacob Hansen (Volbeat, Epica) ενώ την δουλειά στο ένθετο στον Colin Marks (Suicide Silence, Sylosis, Oceano). Ένα μεγάλο μπράβο στον Conor McGouran, τον νέο τους κιθαρίστα και ελπίζω το ’’IV του μέλλοντος’’ να είναι ακόμα καλύτερο και προπάντως οργανικό.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n