Reviews
Μετά την πρώτη μας γνωριμία με τους Έλληνες Achelous μέσα από το The Cold Winds of Olympus EP του 2015, η μπάντα κυκλοφορεί φέτος το παρθενικό της full length με τίτλο Macedon. Όπως είναι προφανές από τον τίτλο του ο δίσκος κινείται θεματολογικά πάνω στην ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου ακολουθώντας τα βήματά του από την άνοδο στο απόγειό του και τελικά στον θάνατό του.
Κοιτάξτε που η Αγγλία, τα τελευταία χρόνια δειλά δειλά, ξανά αποκτά μια σκηνή στον ακραίο ήχο. Αρχικά με πιο extreme συγκροτήματα αλλά και με συγκροτήματα που κινούνται σε κλασσικούς heavy metal δρόμους.
Μπορώ πλέον μετά από μερικά ακούσματα να πω πως η συναισθηματική περιήγηση στα 73 λεπτά του νέου άλμπουμ των Yob ήταν μια αναπάντεχη εμπειρία παρότι η doom μουσική τα τελευταία χρόνια δεν βρίσκεται ψηλά στις προτιμήσεις μου. Διότι εν έτη 2018 για να κατανοήσεις άλμπουμ όπως το "Our Raw Heart" πρέπει να έχεις υπομονή και πολύ σωστά - όπως κάναμε πριν κάτι δεκαετίες - πρέπει να τους δώσεις χρόνο. Υπάρχει όμως αρκετός χρόνος για να αφοσιωθείς σε ένα άλμπουμ για ένα λογικό χρονικό διάστημα; Ρητορικό το ερώτημα.
Ο Mat Barlow, θρυλικός για μας τραγουδιστής των Iced Earth σε μια περίοδο που τους (τον) λατρέψαμε και μια δεύτερη που κόντεψε να τα γκρεμίσουν(ει) όλα, μαζί με τον μπασίστα εκείνης της δεύτερης εποχής στους Iced Earth, Freddie Vidales, εδώ κρατάει και την κιθάρα, αλλά και τον τυμπανιστή Van Williams , μετά την μεγάλη του πορεία με τους Nevermore, έχουν φτιάξει από το 2012 το σχήμα των Ashes Of Ares. Πολύ καλή σύνθεση και αρκετά υποσχόμενη για δυνατά πράμματα αυτή των Ashes Of Ares.
Από την Σπάρτη μας έρχονται οι Social Scream (ωραιότατο όνομα) και μουσικά κυμαίνονται στον ευρύτερο χώρο της heavy metal μουσικής. Δεν μιλάμε για καμιά νέα μπάντα, ήδη έχουν μια δεκαετία ένσημα στο χώρο. Το ντεμπούτο τους κυκλοφόρησε το 2014 με τίτλο ‘’Epiclesis’’, μια ενδιαφέρουσα δουλειά που είχε περιθώρια βελτίωσης. Κάποιες αλλαγές στην σύνθεση και ο κιθαρίστας, συνθέτης και στιχουργός της μπάντας Βλάσης Διαμαντάκος συνέχισε το ταξίδι της μπάντας.
Όλη η δουλεία είναι προσεγμένη με καλή παράγωγη και σε καμία περίπτωση δε κουράζει. Είναι ένας δίσκος που απλά απαιτεί τον χρόνο του.
Οι λάτρεις του αυθεντικού metal ήχου έχουν κάθε λόγο να είναι χαρούμενοι για μια ακόμα φορά φέτος .
Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που ένας φίλος επευφημούσε κάποιους Φιλανδούς Chevalier και είχε κάνει κίνηση να αποκτήσει την κασέτα από το πρώτο τους ep ‘’ A Call to Arms’’ του 2017. Το κράτησα στο μυαλό το όνομα. Μια Παρασκευή, στο κλασσικό ραντεβού με το Metalzone Radio, έρχομαι σε επαφή και με ένα τραγούδι τους. Ανάμεσα σε θρυλικά κομμάτια, ακούσαμε και το ομώνυμο της μπάντας. Πολύ μεράκι, τρομερή σύνθεση και μέτρια (στην καλύτερη) παραγωγή που αν και έδινε κάποια ζεστασιά, δεν επιτρέπεται για κυκλοφορία εν έτη 2017.
Το φθινόπωρο γενικά είναι μια εποχή που μια μελαγχολία σου προκύπτει… Ή που αρχίζει το σχολείο, ή που επιστρέφεις στη δουλειά, ή που τέλος πάντων μπικινάκι, καλοκαιράκι και αραλίκι τέλος. Μέσα σε αυτό γκρίζο κλίμα σου σκάει μια φούξια κυκλοφορία από Outloud και σου αλλάζει τη διάθεση. Αλλά όχι! Δεν θα υποκύψω επειδή είναι φούξια, ούτε επειδή οι Outloud έχουν μια δισκογραφία που στάζει αγαπημένα χιτ που έχω λιώσει στο player και στις εκπομπές!
Η αλήθεια είναι ότι 29 χρόνια ήταν πολλά, πάρα πολλά. Γενικότερα όταν μια μπάντα επιστρέφει στην δισκογραφία μετά από τόσο καιρό, αν μη τι άλλο δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς αν όντως πρόκειται για μια ειλικρινή προσπάθεια ή μια… “αρπαχτή” που θα πατήσει όποιο cult status μπορεί να έχει μια μπάντα. Εδώ όμως μιλάμε για τους Heir Apparent. Μια μπάντα που έχει δημιουργήσει τους δίσκους-διαμάντια Graceful Inheritance και One Small Voice δεν θα μπορούσε να επιστρέφει απλά για μια αρπαχτή.
Η αναγέννηση των Satan η οποία ξεκίνησε το 2013 με το Life Sentence και συνεχίστηκε το 2015 με το Atom By Atom καλά κρατεί. Μετά από 2 πολύ καλούς δίσκους, οι βετεράνοι του NWOBHM επέστρεψαν δριμύτεροι και το Cruel Magic είναι η επιβεβαίωση ότι η μπάντα δεν πέρασε απλά μια μικρή φάση νοσταλγικής επαναφοράς αλλά ότι (ξανα)ήρθε για να μείνει.