Monuments
Τι κοινό έχουν οι κυκλοφορίες της Intense Records; Έχουν χριστιανικό στίχο και μια φωτογραφία του πάστορα Bob Beeman να προσκαλεί τους νεαρούς Αμερικάνους μεταλλάδες στο σωστό δρόμο. Και είναι πολλές οι μπάντες και σε διαφορετικά metal παρακλάδια. Σειρά των Καλιφορνέζων Deliverance που σε ένα μήνα θα κυκλοφορήσουν το νέο τους δίσκο και γιορτάζοντας και την επιστροφή του κιθαρίστα της μπάντας που έπαιζε στο ομώνυμο ντεμπούτο τους το 1989.
Έχεις ακούσει Dementia; Ρωτάει κάποιος…Δυο και μόνο μπορούν να είναι οι απαντήσεις. Η πρώτη είναι όχι και πιθανότατα αυτός που την δίνει να μην έχει επαφή με το thrash metal . Η δεύτερη απάντηση είναι: για ποιους από όλους τους Dementia μιλάμε. Μιλάμε για καμιά εικοσαριά μπάντες με αυτό το όνομα. Καταραμένο όνομα. Όσοι το ζήλεψαν και βάπτισαν έτσι την μπάντα τους, απέτυχαν, εμπορικά πάντοτε μιλώντας. Σχεδόν όλες άνηκαν στο χώρο του thrash ή του death metal ήχου. Ταξιδεύουμε στο χρόνο σε μια από τις 50 πολιτείες των Η.Π.Α.
Αγαπάμε Thrash Metal (αν και συγκρινόμενο αριθμητικά έχει τις λιγότερες αγαπημένες μου μπάντες). Αγαπάμε και τις Christian/White Metal μπάντες όσο και αν μερικές φορές έχουν τόσο χαζό ή εκφοβιστικό στίχο όπου μου έρχεται να σπάσω το cd/βινύλιο. Αγαπάμε Αγγλικό metal προηγούμενων δεκαετιών μιας και βγήκαν πολλά διαφορετικά και ενδιαφέροντα πράγματα από εκεί. Αγαπάμε το συνδυασμό αυτών όταν η ποιότητα μάλιστα φθάνει υψηλό σημείο. Αγαπάμε Detritus. Μια μπάντα από το Bristol που αποφάσισε να θρασάρει άγρια και να τιμά τα Θεία μαζί.
Λίγο πολύ, όλοι ξέρουμε τους Manilla Road. Ειδικά στην Ελλάδα που τους έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση και τους αγαπάμε πολύ. Πάνω κάτω, ξέρουμε τις περισσότερες πληροφορίες που τριγυρίζουν τις πάμπολλες κυκλοφορίες τους και ειδικότερα ότι βγήκε από το ‘’Crystal Logic’’ μέχρι και το ‘’The Courts Of Chaos’’ και καθένας από αυτούς τους δίσκους θεωρείται και ΕΙΝΑΙ μνημείο. Ίσως να μην γνωρίζουμε λίγα πράγματα για το κάτω από ποιες συνθήκες βγήκε ο έβδομος και τρισμέγιστος δίσκος τους ‘’Out Of The Abyss’’, ο πιο σκληρός τους μέχρι τότε, που θράσιζε σε σημεία και ξενέρωσε αρκετούς οπαδούς τους τότε.
Ο χαβαλές και το χιούμορ είναι από τα γνώριμα χαρακτηριστικά του thrash metal. Όχι μόνο στιχουργικά, αλλά ακόμα και το ντύσιμο, στις πόζες, στο εξώφυλλο, στις συνεντεύξεις, στο σανίδι. Μια τέτοια μπάντα υπάρχει στην Ελβετία από το 1988 και ενώ ακόμα συνεχίζει ( με τα τρία από τα τέσσερα αυθεντικά μέλη να είναι ακόμα παρόντα) έχει κυκλοφορήσει μόνο τρεις δίσκους και τρία eps στα 30 χρόνια. Δεν θα τους έλεγες και παραγωγικούς. Τα πρώτα τους demo βγήκαν την εποχή που το thrash θέριζε όλο τον πλανήτη και οι Ελβετοί είχαν περίσσια τεχνική που την πρόσθεσαν στις δικές τους ιδέες.
Αν κάποιος αναζητήσει thrash μπάντες των 80ς στην Αυστραλία, μάλλον θα καταλήξει στους τίγκα επηρεασμένους από Metallica, Mortal Sin και τους τίγκα επηρεασμένους από Slayer, Hobb’s Angel Of Death (φως φανάρι). Μπάντες που προσφάτως είναι και επαναδραστηριοποιημένες. Από εκεί και πέρα υπήρξαν και μερικές ακόμα, άγνωστες κατά κύριο λόγο αλλά χωρίς να σημαίνει και ανάξιες λόγου. Οι Addictive από το Σύδνευ, ήταν μια μπάντα που κατάφερε στο χρονικό διάστημα ύπαρξης της (1988-1996) να κυκλοφορήσει δυο δυνατούς ποιοτικά και ηχητικά δίσκους.
Πόσο πιο άκυρο το όνομα Satan για την συγκεκριμένη μπάντα που ουδεμία σχέση είχε και έχει με τον συγκεκριμένο κύριο. Και όμως τίποτα πιο ταιριαστό για μια metal μπάντα. Μιλάμε πάντοτε για μια μπάντα που γεννήθηκε την ίδια χρονιά με μένα, το 1979 και έπαιζε N.W.O.B.H.M., από τους πρώτους μάλιστα. Τα πρώτα demos είναι πραγματικότητα και το 1983 κυκλοφορεί το ‘’Court In Act’’ που όλοι λατρεύουμε και θα τιμούμε. Ο Brian Ross (φωνή) την κάνει και δημιουργεί τους Blitzkrieg, έχοντας μάλιστα και την υποστήριξη του Taylor (drums).
Οι Δανοί Artillery θα πρέπει να μνημονεύονται (από όλους, όχι από λίγους) σαν ένα από τα καλύτερα thrash συγκροτήματα που υπήρξαν ποτέ. Όχι μόνο έβγαλαν απίστευτους δίσκους στην Χρυσή Εποχή του Thrash αλλά υπάρχουν ακόμα και κυκλοφορούν αξιοπρεπέστατους δίσκους και δίνουν τρομερές συναυλίες. Μάλλον έφταιξε η χώρα προέλευσης τους, ελάχιστες μπάντες τα κατάφεραν από εκεί. Αν ήταν Αμερικανοί ή Γερμανοί θα προσκυνούσε η υφήλιος.
Στις μέρες που ζούμε, οι στίχοι κάποιων Toxik μου ακούγονται πολύ προφητικοί και ταιριαστοί. Μόνο τους τίτλους ή τα εξώφυλλα των ‘’World Circus’’ και ‘’Think This’’ να δεις, είσαι καλυμμένος. Μπαντάρα από όποια πλευρά και να το ποιάσεις. Η αρχή έγινε το 1985 σαν Tokyo, όνομα που σύντομα θα εγκαταλειφθεί μιας και υπήρχε άλλη μπάντα, για να γίνει Toxik (α λα Kreator αντί Creator). Κάποιες αλλαγές στην σύνθεση της μπάντας (πλέον η κλασσική του ντεμπούτου) και τo demo ‘’Wasteland’’ βγήκε και σάρωσε. Άμεσα , συμβόλαιο με την κραταιά Roadrunner και το World Circus του 1987 είναι γεγονός.
Μπαίνουμε στην χρονομηχανή και πηγαίνουμε στις χρυσές εποχές του Thrash, το δεύτερο μισό των 80ς. Πολλές από αυτές τις μπάντες έγιναν πασίγνωστες και συνεχίζουν μέχρι τώρα, εμπορικά επιτυχημένες. Άλλες πάλι, πιθανότατα κατώτερες μουσικά, χάθηκαν στη λήθη. Οι Blood Feast ξεκίνησαν σαν Blood Lust για την περίοδο του1985-86, με ίδιο λογότυπο και ένα ντέμο τεσσάρων τραγουδιών).