Axehammer - Lord of the Realm

Πολλοί στην Ελλάδα και στην Ευρώπη γενικότερα λατρεύουμε την Αμερικάνικη σκηνή των 80ς. Ε έχει συμβεί και το αντίθετο.  Δηλαδή 2 φίλοι, ο κιθαρίστας Jerry Watt και ο μπασίστας Kit Carlson να έχουν βαρεθεί τη σκηνή του Los Angeles και να προτιμούν πιο πολύ τον Ευρωπαικό ήχο. Έτσι το 1982 αποφασίζουν και ξεκινούν τους Axehammer, όνομα που προυπήρχε της δημιουργίας. Σύντομα προστίθεται στην μπάντα ο drummer Mark Sky και οι πρόβες ξεκινούν. Πρώτο τραγούδι που δημιουργούν είναι το ομώνυμο Axehammer (με στίχους του Mark) και τον ήχο που θα ακολουθήσουν οι επόμενες συνθέσεις. Power Metal, όνομα και …απόδειξη. Δημιουργούν και άλλα τραγούδια και ψάχνουν για τραγουδιστή. Μετά από κάποιες αλλαγές καταλήγουν στον Bill Ramp. Το 1985 παίρνουν μέρος στη συλλογή της New Renaissance με το ομώνυμο τραγούδι τους αλλά ξενερώνουν απίστευτα με το τίτλο της συλλογής που ονομάστηκε ‘’Satan’s Revenge’’. Αν και θα μπορούσαν να υπογράψουν με την συγκεκριμένη εταιρία, αρνούνται. Η μπάντα διαλύεται για μισό χρόνο και επανέρχονται με νέο drummer, τον Joe Aghassi. Ετοιμάζουν νέα τραγούδια και δημιουργούν καινούριο demo. Κάποιες συναυλίες, και μετά ηχογραφήσεις για το ντεμπούτο τους που δεν ήρθε ποτέ μιας και δεν υπογράφτηκε ποτέ συμβόλαιο, το Lon Angeles άρχισε να γεμίζει hair/glam μπάντες και λίγο αργότερα να αποχωρεί και ο τραγουδιστής μιας και απέκτησε νέο παιδί και χρειαζόταν χρήμα και χρόνο. Η μπάντα διαλύεται και οι τρεις εναπομείναντες δημιουργούν τους Blind Eye που παρόλο που δημιούργησαν κάποια τραγούδια, δεν προχώρησαν παρακάτω (1989). Και φτάνομε στο 1998 που η Sentinel Steel κυκλοφορεί αυτά τα τραγούδια του 1984-87 με τίτλο ‘’Lord Of The Realm’’. Ότι και να ειπωθεί/γραφτεί, δεν θα είναι αρκετό. Το θέμα όμως είναι ότι η μπάντα επανασυνδέθηκε το 2005 και έβγαλε το ‘’Windrider’’. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ο δίσκος είναι απλά τέλειος και από τα καλύτερα δείγματα Power Metal για τα 00ς.. Δυστυχώς όμως ο Bill Ramp θα εγκαταλείψει τη μπάντα για δεύτερη φορά και το ‘’ Marching On’’ του 2012 να είναι σαφώς υποδεέστερο (και πάλι αξιόλογο όμως) και το τέλος να έρχεται δυο χρόνια αργότερα.

Παραπάνω, γράφτηκε ότι τα μέλη των Axhammer αρέσκονταν περισσότερα στην Ευρωπαική σκηνή των 80ς/ Αυτό δεν σημαίνει ότι ακούγονται σαν Ευρωπαίοι. Μιλάμε για Αμερικάνικο Power Metal μέχρι τον μυελό των οστών. Μπασογραμμές σε ξεναγούν σε ένα ήρεμο μουσικό τοπίο ωσότου το τραγούδι μεταλλαχθεί μεταφορικά και κυριολεκτικά. Ταχύτατο και δολοφονικό, σε κατεδαφίζει απροειδοποίητα. Τροφοδοτεί την  ένταση  με κραυγές και παραμορφωμένα riffs χωρίς να χάνει σε μελωδία.  Αν σας αρέσει το ΕΠΙΚΟ metal, βρήκατε άλλη μια μπάντα να λατρέψετε. Επινοούν αρμονίες και στιγμές, ικανές να σε μεταφέρουν σε άλλες εποχές και καιρούς. Η αλληλουχία στις νότες είναι το κλειδί για να περάσετε την πύλη και η φωνή για να είστε αρματωμένοι για αυτό που θα αντιμετωπίσετε. Τίποτα δεν υπάρχει για να ακολουθεί ή απλά να συμπληρώνει τον ήχο. Μπάσο και drums μεταλλοβολούν εναντίον σου αδιάκοπα και μανιασμένα.

Το ‘’Lord Of The Realm’’ περιέχει λιγοστά σε αριθμό τραγούδια αλλά όποια επιλογή και να κάνεις σε άκουσμα, το σαγόνι σου θα κρεμάσει από το δέος. Εκπληκτικό παίξιμο στα τύμπανα προσυπογράφουν την ποιότητα και δίνουν το καύσιμο υλικό  στις συνθέσεις. Η φωνή του Ramp είναι τιτάνια, με θαυμαστό εύρος. Αφήστε τον να σας μαγέψει με τα φωνητικά του παιχνίδια στο τέλος του ‘’Lord Of The Realm’’ τραγουδιού.  Ακόμα και όταν οι Axehammer αποφασίσουν να ρίξουν ταχύτητες, έστω και για λίγο (Break Down the Walls), το νιώθεις ότι είναι ένα ύπουλο κόλπο για να σε καταποντίσουν με τον όγκο των συνθέσεων τους. Τυχόν μηρυκασμοί ρυθμών είναι μόνο και μόνο για την ώθηση  προς τις χαράδρες που ανοίγουν οι κραυγές και την θύελλα των riffs.  Αυθόρμητη μεταλλική συνείδηση ξεπροβάλλει στο ‘’Axehammer’’ και απεικονίζει  την φωτογραφία του Power Metal στη Μεταλλική Βίβλο. Αν στα υπόλοιπα τραγούδια οι κιθάρες σφάζουν, εδώ έχουμε γεννημένους bezerkers σε κατάσταση αφηνίασης. Όσο για τα τρία τραγούδια εποχής 84, μπορεί να έχουν χειρότερο ήχο αλλά ακούγονται εξίσου μαγευτικά με τις κιθάρες να γλιστράνε σε άλλες εποχές και να επιστρέφουν με τα αντίστοιχα δώρα. Είναι και αυτή η Φωνή ρε σεις, ‘’Μεταλλικός Γίγαντας’’ ο τύπος.