Crimson Relic - Purgatory's Reign

Το Texas υπήρξε μητρομάνα σε power metal θησαυρούς. Βγήκε όμως και θαυμάσιο death metal εκεί πέρα. Οι Divine Eve είναι παιδιά της περιοχής και στο σύντομο βίο τους 1992-95  κυκλοφόρησαν το εξαιρετικό ep ‘’ As the Angels Weep’’. Αλυσόδεσμος Death Metal κατάδικος.  Η μπάντα αλλάζει όνομα σε Crimson Relic και ο Xan Hammack αναλαμβάνει σχεδόν τα πάντα πλέον στη μπάντα. Προστίθεται και ο drummer των Morgion, Rhett Davis και σαν ντουέτο κυκλοφορούν το μοναδικό τους δίσκο ‘’Purgatory’s Reign’’ μέσω της Radiation Records (παρακλάδι της Nuclear Blast  πριν γίνει μεγάλη εταιρία).  Δυστθχώς τα ίχνη του Hammack χάθηκαν τα επόμενα χρόνια ενώ ο Davis συνέχισε κανονικά με την μπάντα του. Το 2008 επανασυνδέθηκαν οι Divine Eve με τα αρχικά μέλη και έβγαλαν ακόμα ένα ep το 2010( με ένα εκ των τεσσάρων συνθέσεων να κυκλοφορεί και σε split με τους Vex την ίδια χρονιά) με εξαιρετικό και πάλι εξώφυλλο μα και πολύ καλή μουσική.  Δυο eps σε διάστημα σχεδόν τριανταετίας δεν τους λες και παραγωγικούς. Από την άλλη ο δίσκος των Crimson είναι στολίδι για τους λάτρεις του αργόσυρτου Death Metal.

 Ο δίσκος είναι ένα μίγμα του παρόντος (1996) και τους παρελθόντος τους σαν Divine Eve μιας και περιέχει και κάποια τραγούδια της εποχής του πρόμο 94’. Το  ‘’Purgatory’s Reign’’ ξεκινά με ένα καθαροαιμο death metal τραγούδι που στάζει αίμα. Απαραίτητα κοψίματα για να πέσουν οι ταχύτητες και να βυθιστείς αργά στο βάλτο τους. Σαν κινούμενη άμμος που μπαίνεις με ταχύτητα και όσο πιο πολύ προσπαθείς να ξεφύγεις, τόσο πιο γρήγορα πατώνεις και φτάνεις στο τέλος σου.  Άγριες διαθέσεις  ενσαρκώνονται σε θανατηφόρα riffs τα οποία στρώνουν την διαδρομή της μουσικής τους με φόβο, νευρικότητα και οργή που μεταφέρονται στην ολότητα τους στον ακροατή. Κάθε σύνθεση και ένα καρφί στο σταυρό που θα κουβαλά ο καθένας μας. Δημιουργεί το βάρος που θα σε συνθλίψει, είτε με την αγριότητα του είτε με τον όγκο του. Ακούστε την αλλαγή στο 3ο λεπτό του ‘’ Innocence Lost’’ που συνδυάζει και τα δυο. Δεν είναι τυχαία η έκφραση των Καθολικών, καλύτερα στην Κόλαση παρά στο Καθαρτήριο. Διότι εδώ τα πράγματα είναι ζόρικα και θα περάσει αυτή την αρνήτικότητα κάτω από το δέρμα σας. Δεν είναι απλά Death Metal, είναι η μεταλλική ποδοπέδη που θα σε βασανίζει.

Λατρεύω τα τύμπανα του ‘’ Crimson Relic’’ τραγουδιού. Μου φέρνουν σε Celtic Frost. Και οι επιρροές στην συγκεκριμένη μπάντα δεν σταματούν εκεί.  Τα Uughhh του ‘’ Descent of the Blackshroud ‘’ ή  η ζοφερή ατμόσφαιρα πάνω σε θανάσιμους ρυθμούς και ενορχηστρώσεις που πλανάται στις πιο αργές στιγμές.  Υπάρχουν και τα πιο κλασσικά death metal τραγούδια όπως το  ‘’The Lust Primeval’’ και λογικό είναι να είναι από τα μικρότερα σε διάρκεια. Ένα Slayer riff είναι σήμα κατατεθέν της αγάπης τους προς αυτόυς.  Το ‘’ In Dismal Bliss’’ είναι από τα αγαπημένα του δίσκου, στου οποίου το ηχητικό εργαστήριο δημιουργήθηκε ένα μικρό τερατόμορφο τραγούδι που σε συναρπάζει αλλά σε τρομάζει συνάμα. Οι στίχοι είναι γραμμένοι σε κεφαλαία κόκκινα γράμματα με άθλιο γραφικό χαρακτήρα που σου βγάζει τα μάτια αλλά πολλά από τα στιχουργικά θέματα είναι επηρεασμένα από συγγραφείς όπως ο Tolkien και ο Howard (ναι, επικά). Επιστροφή σε πιο καταδικαστικούς ρυθμούς με τύμπανα α λα C.F. και πάλι στο ‘’ The Solemn and the Wicked’’.  Ο Rhett Davis κάνει τρομερή δουλειά και προσφέρει έκπτωτους ρυθμούς, όπως συνήθιζε να κάνει και στους Morgion.  Και μιας και αναφέραμε τη συγκεκριμένη μπάντα, άλλα δυο μέλη της προσφέρουν guest φωνητικά ενώ την παραγωγή την έχει κάνει ο Jim Barnes ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για τις παλιότερες παραγωγές των  Morgion. Δέκα συνθέσεις χωρίς κοιλιά αλλά με κοιλότητες που περιέχουν κρυμμένες παγίδες  και τεχνάσματα για την ακουστική Κάθαρση του καθένα από εμάς.