Kings Head - Kings Head

Φαντάζομαι ότι όλοι συμφωνούμε ότι η Γερμανία είναι η Ευρωπαική χώρα με την μεγαλύτερη προσφορά (στο σύνολο) από τα 80ς μέχρι και σήμερα, είτε μιλάμε για hard rock είτε για heavy metal. Μετά από δεκαετίες ψαξίματος ακόμα ανακαλύπτω μπάντες που δεν γνώριζα. Μια από αυτές ονομάζεται Kings Head και μας έρχεται από την Νοτιοδυτική Γερμανία, κοντά στα σύνορα με την Γαλλία. Ξεκίνησαν σαν MadVision κάπου στο δεύτερο μισό των 80ς παίζοντας heavy metal, έχοντας δυο κιθαρίστες και τραγουδίστρια. Το να παίζεις heavy metal και να έχεις τραγουδίστρια ήταν αρκετά σπάνιο φαινόμενο αλλά αν ήταν να το συναντήσεις, μάλλον θα το έβρισκες Γερμανία (Warlock, Zed Yago). Κυκλοφόρησαν και ένα demo αρχές 90ς πριν αλλάξουν το όνομα τους σε Kings Head, μιας και ο ένας κιθαρίστας είχε αποχωρήσει αλλά και το ύφος της μπάντας έγινε κατά πολύ μελωδικότερο. Το 1992 κυκλοφορούν ακόμα ένα demo με νέες συνθέσεις και ένα χρόνο αργότερα θα κυκλοφορήσουν το ομώνυμο, αυτοχρηματοδοτούμενο  ντεμπούτο τους που έμελλε να είναι και η μοναδική επίσημη κυκλοφορία τους. Πιο κοντά σε hard rock/AOR ήχους παρά σε heavy metal, το υλικό του ''Kings Head'' δεν έφτασε σε πολλά ζευγάρια αυτιά μιας και χωρίς κάποια εταιρία από πίσω τους, δύσκολα να μπορούσαν να καταφέρουν κάτι μόνοι τους στις προ ίντερνετ εποχές. Τα ίχνη των μελών τους χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου, τουλάχιστον όσο αφορά τον σκληρό ήχο με εξαίρεση τον μπασίστα Joe J. Hagl ο οποίος από τα 00ς μέχρι και σήμερα παίζει στους Trancemission.

Δυνατό ξεκίνημα με το ''Vampire''. Heavy Metal σε όλο του το μεγαλείο θυμίζοντας τις αντίστοιχες Γερμανικές metal μπάντες με γυναίκα μπροστάρισμα. Η φωνή της Manou δεν είναι βραχνή ή βαριά. Είναι ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ και έχει τη δική της μαγεία απλώνοντας την εσωτερική της δύναμη πάνω σε κάθε λέξη που εκφωνεί. Στίχοι δεν υπάρχουν στο βιβλιαράκι του cd άρα σε κάποια τραγούδια χάνω σημεία αλλά τα περισσότερα είναι διαπροσωπικά και πάνω σε σχέσεις. Η Manu μαζί με τον κιθαρίστα Matthias Schwind είναι υπεύθυνοι και για όλες τις συνθέσεις/στίχους και μάλλον έχουν χημεία μεταξύ τους. Η κιθάρα δεν σταματά να γλιστρά, να αγκομαχά, να σε αγγίζει με ένα τρόπο διαφορετικό από τη φωνή αλλά να βρίσκεται πάντοτε παρούσα σε πρώτη θέση και μάλιστα ηγετική. Στο δίσκο των Kings Head δεν ακούμε μελωδιούλες από πλήκτρα και χαρούμενα φωνητικά. Υπάρχουν ρυθμοί που ζυγίζουν όσο μια ντουζίνα βαρέοι βράχοι  και όπως πάντοτε μια οξυδερκής κιθάρα που δακρύζει riffs όπου φυσά ο αγέρας της φωνής της μαυρομαλλούσας. Όλα τα τραγούδια δεν είναι εκπληκτικά χωρίς κάποιο από αυτά να είναι κακό. Όμως στο τέλος της διαδρομής που διαρκεί κάτι λιγότερο από μια ώρα, νιώθεις ότι θα μπορούσαν να λείπουν 2-3 συνθέσεις.

Αφήνοντας τα πιο μέτρια τραγούδια, εστιάζουμε στα πιο δυνατά, τα πιο συναισθηματικά. Ένα τέτοιο είναι το ''Feelings'' με μια πιο ερωτική προσέγγιση στη χροιά της Manu όπως και ακουστικές κιθάρες που καρποφορούν μελωδίες. Ο τρόπος παιξίματος μαρτυρά μια ιδιαίτερη σχέση του Matthias με τη κιθάρα του μιας και την κάνει να μιλά καλύτερα από τι θα μπορούσε να κάνει με άλλους τρόπους επικοινωνίας. Το ''Reality'' ξεκινά με ένα ρυθμικό τυμπανισμό και αγέρωχο μπάσο πριν μπουν σε δεύτερη μοίρα πίσω από τις δυνατές μουσικές προσωπικότητες των άλλων δυο. Η καλύτερη στιγμή του δίσκου έρχεται στο ''Love Is a Lie '', μια πιο αεράτη σύνθεση. Γευστικές κιθαριστικές μελωδίες και κορυφαία εκφραστικότητα στη φωνή που σε παρασέρνει στην επωδό όπου και επαναλαμβάνεται μέχρι να γίνει κομμάτι σου και να το τραγουδάς και μετά το πέρας του τραγουδιού. Σχετικά αργός ρυθμός, με ολοζώντανο ήχο που γεφυρώνει τον όγκο και την δύναμη με την αρμονία και την ανάγκη της εξωτερίκευσης συναισθημάτων. Απλά τέλειο.

Η πιο σκληρή, επιθετική στιγμή του δίσκου έρχεται με το ''Save Your Personality'', έναν ηχητικό σίφουνα που τα σαρώνει όλα. Το ''Compromises'' μας έρχεται από το demo του 1992 και είναι σαφέστατα ξεκάθαρο για ποιο λόγο κατάφερε να μπει και στο ντεμπούτο τους. Ισορροπημένο ανάμεσα σε riffs που καταστρώνουν ισοπέδωση, ρυθμούς που σε παρακινούν για headbanging και μια κρυστάλλινη φωνή που αντλεί δύναμη από μέσα της και την προωθεί όσο πιο ψηλά αντέχει ανοίγοντας θέματα που υποκινούν σε παραπάνω σκέψη για τον καθένα μας. Μιλώντας για παλιά τραγούδια υπάρχει και το '' Love-Affair '' που μας έρχεται από την εποχή των MadVision ελαφρά αλλαγμένο. Πρόκειται για την ερωτική μπαλάντα του δίσκου με δαψιλέες μελωδίες προερχόμενες από ακουστικές κιθάρες και μια φωνή που υπηρετεί τα ερεθίσματα της καρδιάς. Ο αρχικός ρυθμός του ''In a World '' μου θύμισε Crimson Glory με τις ομοιότητες να μην σταματούν εκεί. Αν τραγουδούσε ο Midnight στη συγκεκριμένη σύνθεση θα μπορούσαμε να το πιστεύαμε ότι είναι των μασκοφόρων. Ακούτε ότι βρείτε διαθέσιμο, αξίζει τον χρόνο μ(σ)ας.