Morta Skuld - As Humanity Fades

Μπορεί η χρυσή εποχή του death metal να θεωρείται η 1989-1993 αλλά δεν σημαίνει ότι δεν συνεχίστηκε αυτό το καλό σερί υλικού στα 90ς. Μια μπάντα που δημιουργήθηκε το 1990 που οι death metal μπάντες στην Αμερική ήταν περισσότερα και από σαλιγκάρια μετά από βροχή. Άκουσαν, έμαθαν, ασπάστηκαν. Και μετά ξεκίνησαν να δημιουργούν το δικό τους υλικό. Δυο ντέμος με την τότε σύνθεση και το tape trading κάνει την δουλειά του. Το όνομα τους ακούγεται στους underground  κύκλους που έβραζε τότε με death metal. Το συμβόλαιο όμως δεν έρχεται γρήγορα. Τελικά υπογράφουν με την Deaf Records (υποκατηγορία της Peaceville) και αφού τους χώσει σε μια συλλογή προς διαφήμιση, κυκλοφορεί και το ντεμπούτο τους το 1993 με τίτλο ‘’ Dying Remains’’. Ακραίο εξώφυλλο, ακραιότερο υλικό. Η σύνθεση της μπάντας έχει σταθεροποιηθεί (Hellman/Gregor/Truckenbrod/O'Connell) και θα μείνει ίδια σε όλη τη διάρκεια της ζωής της μπάντας. Το υλικό θα ευχαριστήσει κάθε οπαδό του death metal. Κρίμα που η δυσκολία εύρεσης των βινυλίων και ακόμα περισσότερο των cd τους  τα τελευταία χρόνια έκανε το όνομα τους όλο και πιο χαμένο στη λήθη αφού λίγοι τους ακούσανε. Η συνέχεια γίνεται το 1994 με το ‘’As Humanity Fades’’ και η μπάντα αποδεικνύει ότι δεν είναι τσιχλόφουσκα. Τα πάντα έχουν πάρει το δρόμο τους, η επόμενη χρονιά φέρνει το ‘’ For All Eternity’’ και το σερί ποιοτικών death metal κυκλοφοριών συνεχίζεται. Το κύκνειο άσμα τους έρχεται με ένα τέταρτο δίσκο σε μια εποχή που το death metal είχε υποχωρήσει και ξανακρυφτεί στο Underground, έχασαν το συμβόλαιο τους αλλά όχι και την πίστη τους στο είδος. Το ‘’Surface’’ βγαίνει το 1997 από την μικρή Impact Records και αξίζει και μάλιστα πολύ και ας είναι ένα βήμα κατώτερο (συνθετικά πάντοτε, η καφρίλα δεν μειώθηκε ποτέ) των προηγούμενων. Η μπάντα δεν άντεξε περισσότερο και διαλύθηκε με τον κιθαρίστα/τραγουδιστή να βάζει μπροστά τις μηχανές το 2012 ενώ μόλις πέρυσι κυκλοφόρησαν ένα νέο πέμπτο δίσκο (Wounds Deeper than Time), πιο επικίνδυνοι από ποτέ.

Αμερικάνικης κοπής death metal λοιπόν. Χωρίς υπερταχύτητες αλλά με το μέγιστο βάρος που μπορούν να κουβαλήσουν οι ενισχυτές. Ωραίοι , καλογραμμένοι στίχοι από τον Gregor ο οποίος εκσφεντονίζει κάθε λέξη με βάρβαρο τρόπο ώστε να ακούγονται παράλληλοι με την ηχητική τους ύφανση. Ένα κολάζ βδελυρών φωνητικών τόνων και αδιάσειστου ρυθμικού σεισμού. Τα riffs προξενούν παρόξυνση στα εγκεφαλικά κύτταρα ενώ το μπάσο κοντράρει αδιάντροπα σε δύναμη και δημιουργικότητα. Τι είναι αυτό που σε ενθουσιάζει στο death metal; Υπάρχει. Ο πόνος είναι αναπόφευκτος, η μιζέρια όχι. Υπάρχουν πράγματα που θα μπορούσαν να γίνουν και ο δίσκος να είχε καλύτερη τύχη αλλά ας μείνουμε μόνο στα δυνατά τους σημεία. Το βάρος του ήχου τους που σε αφήνει αναίσθητο, τα κοφτερά riffs που σε κυνηγούν μέχρι να καρφωθούν βαθιά μέσα στο μυαλό σου.

Ο ήχος δεν είναι επαναστατικός. Προλάβανε άλλοι και καλύτεροι. Αλλά στο ‘’As Humanity Fades’’κυριαρχεί η απόλυτη αφοσίωση στο είδος. Τα πάντα όπως πρέπει να ακούγονται. Δεν βαράνε για να βαράνε. Αυτοσυγκέντρωση, προσεγμένα leads, σοκαριστική δύναμη, αναζωπύρωση του πάθους για την αρχική δύναμη και ουσία της συγκεκριμένης μουσικής χωρίς πρόσθετα τερτίπια. Μια αντίστοιχη παραγωγή από τον Paul Kneavers με την βοήθεια του Jeff Hamilton υπογραμμίζει τα προτερήματα του ήχου τους. Από την άλλη το πανέμορφο εξώφυλλο (με το προπατορικό αμάρτημα σαν θέμα) δεν προσυπογράφει την μουσική (ακραία) ακολουθία της μουσικής τους υπόστασης. Ο σπόρος του death metal εθισμού θα φυτρώσει μέσα σας όποια σύνθεση και να ακούσετε. DEATH METAL πρώτης κατηγορίας αλλά στις μεσαίες θέσεις του πίνακα της βαθμολογίας.