- Home
- THE BLACK CAPES - Lullabies for the Dead
THE BLACK CAPES - Lullabies for the Dead
ΓΟΤΘΙΚΟΣ ΗΧΗΤΙΚΟΣ ΕΞΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ
Οι The Black Capes είναι μια gothic rock/metal μπάντα που ιδρύθηκε το 2016 στην Αθήνα. Κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο “All These Monsters” (2017) σε παραγωγή του Peter Rutcho (Parkway Drive-IRE, Deez Nuts, Falling in Reverse etc) και artwork από τον πασίγνωστο καλλιτέχνη Seth Siro Anton (Paradise Lost, Moonspell, Septic Flesh etc) μέσω της Γερμανικής εταιρίας Dark Tunes. Τον δίσκο περιμένανε αρκετές διακρίσεις όπως το να παραμείνει για ένα μήνα στο top 10 των German Alternative Charts ή να βαπτιστεί ώς δίσκος του μήνα το περιοδικο Orkus τον Ιούνιο του 2017. Υπήρξε αρκετό ενδιαφέρον από Τύπο και οπαδούς την Ευρώπη και η μπάντα περιόδευσε Ελλάδα και Ευρώπη παίζοντας μαζί με μπάντες όπως οι Type O Negative, Moonspell, Paradise Lost, Tiamat, Kylessa κ.α. Η μπάντα έχει έτοιμο το δεύτερο τους άλμπουμ, "Lullabies for the dead", πάλι με τον ίδιο παραγωγό ενώ αυτή τη φορά η φιλοτεχνεία του artwork ανήκει στον Angry Blue (Guns and Roses, Iggy Pop, Pearl Jam, Slayer, Lil Wayne,Melvins etc). Κυκλοφορεί στις 10 Απριλίου μέσω darkTunes records σε digipak cd (και digital φαντάζομαι).
Ο νέος δίσκος τους ξεκινά με το τραγούδι ‘’An I Wait’’, ένα από τα δυνατότερα τους τραγούδια. Επέλεξαν να είναι και το πρώτο official video του και όχι άδικα. Έντονες επιρροές από Fields Of the Nephilim, με δυναμικές κιθάρες που μετατρέπουν την μελαγχολία σε οργή. Μυσταγωγία σε νότες και ήχους. Στο επόμενο τραγούδι ‘’Sprinkle Your Sands, Morpheus’’ θα σου τα σκάσουν οι Paradise Lost των Mid-90s. Μια ελαφρά πένθιμη και βαριά μελωδική ακολουθία χρωματισμένη με τα πιο ζοφερά χρώματα της goth παλέτας. Τα τραγούδια διαδέχονται το ένα το άλλο με μια φυσική ροή που σε καθηλώνει. Μου αρέσει που υπάρχει μια καλοζυγισμένη ισορροπία ανάμεσα στη μελωδία αλλά και στη δυναμική ενέργεια που εκπέμπουν. Τα φωνητικά βαριά, βραχνά, επιβλητικά. Οι κιθάρες λατρεύουν τις συναισθηματικές αρμονίες και εμπνέονται από αυτές. Επίσης το ρυθμικό ντουέτο δεν περιορίζεται στο να ακολουθεί μονότονους ρυθμούς (όπως συμβαίνει σε πολλές goth rock περιπτώσεις) αλλά εξαγνίζει τις συνθέσεις με τα συμμετρικά του ξόρκια. Κάθε μια από τις συνθέσεις περιελλίσεται γύρω από γοτθικές μελωδίες και στοχασμούς ενώ καθρεπτίζονται μέσω της μελαγχολίας. Τραγούδι-ταξίδι μέσα από σκοτεινά συναισθήματα, υποβοηθούμενα από ξεχασμένα ψυχικά θραύσματα. Ποτέ όμως μίζερα, πάντοτε με ισχύ, οι συνθέσεις ανθίζουν σιγά σιγά μέσα σου μέχρι να μαραθούν και ξάνα από την αρχή, ένας αέναος κύκλος. Η παραγωγή βοηθά πολύ στο να έχει ένα συγκρότημα ένα καθαρό και εκρηκτικό ήχο και εδώ τα καταφέρνουν. Στο "Lullabies for the dead" δεν υπάρχουν παρθενογεννήσεις, δεν υπάρχουν ηχητικές καινοτομίες. Ακούμε μια μπάντα που παντρεύει τις gothic rock και atmometal αγάπες του και προσφέρει μέσα από το δικό της φίλτρο και χαρακτήρα, ένα πολύ ευχάριστο αποτέλεσμα.