Morticia - 13 Nightmares

Για την ιδιαίτερη περίπτωση των Αμερικανών Morticia τα γράψαμε εδώ : https://www.metalzone.gr/reviews/morticia-mortal-fear.  Περίεργο άκουσμα για ανοιχτόμυαλους οπαδούς. Δεν ακολούθησαν την πεπατημένη. Έτσι θα πράξουμε και μεις και θα πάμε κατευθείαν στα 90ς να παρακολουθήσουμε την ηχητική τους εξέλιξη, όσο και την συνθετική. Ο βασικός πυρήνας των Morticia ήταν μέχρι το τέλος τους, ο Matt Bachelor (drums/φωνή) και η Jodie Tanaka (πλήκτρα/φωνή). Και πάλι αλλαγές στην σύνθεση της μπάντας με τον Timm Farr να αναλαμβάνει το μπάσο ενώ ο Timothy Kletti την κιθάρα. Η μπάντα είχε παραμείνει πιστή στην εταιρία της, Channel 83 Records με την οποία κυκλοφόρησε το 1991 τον τρίτο τους δίσκο, ‘’13 Nightmares’’, όσα τραγούδια περιέχονται δηλαδή. Σαφέστατα πολύ πιο βελτιωμένοι και καθόλου μπερδεμένοι όπως το ντεμπούτο τους, πάντοτε όμως πειραματικοί. Το ‘’13 Nightmares’’ επανακυκλοφόρησε και αυτό στις 30 Οκτωβρίου από την Heaven and Hell Records. Το πακέτο της επανακυκλοφορίας (500 κόπιες) περιέχει περιλαμβάνει φυσικά όλο το δίσκο με remaster ήχο σε 12σέλιδο βιβλιαράκι με φωτογραφίες και στίχους  και bonus τραγούδι.

Το ‘’13 Nightmares’’ δεν έχει ανάγκη από επιπλέον υλικό ούτε προσθήκες. Είναι γεμάτο με ωραίες συνθέσεις (56 λεπτά) έχοντας και μια διασκευή. Μουσικά έχουν κατασταλάξει, έχουν σκληρύνει, έχουν βελτιωθεί τεχνικά και συνθετικά. Τα πάντα είναι καλύτερα και κρίμα που διαλύθηκαν όταν έφτασαν στο συνθετικό τους ζενίθ. Ο δίσκος ξεκινά (Mausoleum) με τους καλύτερους οιωνούς. Κιθάρες που πλέκουν ατσάλινα riffs, εθιστικό ρεφραιν, σόλο με διάρκεια και ουσία. Η φωνή της Jodie είναι πιο ώριμη και δουλεμένη, Ο Matt όπως πάντα παίζει παθιασμένα και με πρωτοβουλία.  Εξαίρετη ενορχήστρωση από την αρχή μέχρι το τέλος. Το ‘’ Fatal Attraction’’ ξεκινά με ένα ρυθμό α λα Twisted Sister αλλά εκεί ακριβώς τελειώνουν και οι ομοιότητες. Η φωνή της είναι πιο ήρεμη, πιο μαλθακή όπως συνηθίζεται στο goth rock, απλά με σκληρότερες κιθάρες. Τα πλήκτρα πάντοτε έχουν μεγάλη σημασία και δύναμη και δημιουργούν ατμόσφαιρα αλλά και συνοδεύουν τις μελωδίες, κιθαριστικές ή φωνητικές. Τα τραγούδια διαδέχονται το ένα το άλλο, πάντοτε με ενδιαφέρον, κάποια σκληρότερα, κάποια λιγότερα αλλά πάντοτε σωστά δομημένα και στοχευμένα. Δεν  μπερδεύουν πολλά πράγματα χωρίς να μπορούν να ανταπεξέλθουν. Πλέον οι μεγάλες τους αγάπες είναι το Heavy metal και το gothic rock και τα συνενώνουν επιτυχημένα. Ακούμε επίσης μια (βελτιωμένη) έκδοση του ‘’ Darksider’’, τις πιανιστικές ακροβασίες του  ‘’ Chemical Cocktail’’, το αγαπημένο (μαζί με το πρώτο του δίσκου) και αισθησιακό ‘’Crimson Tears’’ με τα πολύ καλαά αντρικά φωνητικά, το riff α λα King Diamond στο ‘’ 86 for Life'', την διασκευή σε Bauhaus που τους ταιριάζει και σαν ύφος, το hit τους ‘’ Lady Nightmare’’, το αχρείαστο ‘’ Exposure to Sunlight’’, το Sisters of Mercyκό ‘’ The Blood Club’’, το επίσης γοτθικο με καταπληκτικές μπασογραμμές ‘’ Victims’’ και το τρελαμένο ‘’ Bloody Gore Baby’’. Κάποια είναι καλύτερα από τα υπόλοιπα, όλα όμως είναι ιδιαίτερα από το κλασσικό  metal που έχετε συνηθίσει.