- Home
- Eternal Silence - Timegate Anathema
Eternal Silence - Timegate Anathema
Eternal Silence-Timegate Anathema
Οι Eternal Silence είναι μια Ιταλική συμφωνική metal μπάντα από τη Λομβαρδία και ήδη μετράει δεκατρία χρόνια ύπαρξης. Η βάση των Eternal Silence είναι ο Alberto Cassina στη φωνή ο οποίος είναι και κιθαρίστας και βασικός συνθέτης της μπάντας και η Marika Vanni (γυναικεία φωνητικά). Μαζί τους από την αρχή ο μπασίστας Alessio Sessa ενώ ο drummer Davide Massironi προστέθηκε ένα χρόνο μετά. Στην πορεία τους έχουν κυκλοφορήσει ήδη τρεις δίσκους με τους δυο πρώτους να βγαίνουν από τη γνωστή Ιταλική εταιρία Underground Symphony. Στα επόμενα χρόνια είχαμε αλλαγή σε drummer και δεύτερο κιθαρίστα με τη μπάντα να τους δοκιμάζει αμφότερους στο ep ‘’ Renegades’’ στα τέλη του 2019. Αφού περάσαν(μ)ε το δύσκολο 2020, η μπάντα επιστρέφει με νέο δίσκο, το ‘’Timegate Anathema’’ το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 8 Οκτωβρίου από την Rockshots Records σε cd. Το νέο τους δημιούργημα συνοδεύτεται από όμορφο εξώφυλλο (Hans Trasid) ενώ μια πρώτη γνωριμία σε όσους δεν τους γνωρίζουν μπορεί να γίνει με το επίσημο lyric βίντεο στο ‘’Ancient Spirit’’ τραγούδι του δίσκου.
Η έλευση δεύτερου κιθαρίστα (Enzo Criscuolo) ο οποίος συμμετέχει και συνθετικά, μόνο καλό έκανε στη μπάντα. Κάνοντας συκρίσεις με παλιότερο υλικό της μπάντας, προσωπικά βρήκα μόνο βελτίωση και πιο προσεγμένη δουλειά. Ηχητικά, το Symphonic Metal τους δεν απομακρύνεται πολύ από τις γνωστές μπάντες του είδους. Μεγάλη επιρροή, οι επίσης Ιταλοί Lacuna Coil, οι Nightwish, οι μεταγενέστεροι Within Temptation, οι Epica κτλ. Αν έλειπαν τα γυναικεία φωνητικά, ίσως να τους ταίριαζε και η ταμπέλα του europower. Δηλαδή δεν είναι τόσο συμφωνικές ή πολυδιάστατες οι ενορχηστρώσεις τους παρά προτιμούν το γρήγορο, χαρούμενο, μελωδικό power metal με εναλλαγές καθαρών αντρικών και γυναικείων φωνητικών υπό την ατμόσφαιρα πλήκτρων και την ρυθμικότητα μιας power metal μπάντας. Η φωνή της Marika είναι δυναμική και συνάμα κρυστάλλινη χωρίς να φαίνεται άκρη στις δυνατότητες της σε αντίθεση με του Alberto που είναι η φωνή της διπλανής πόρτας χωρίς κάτι το ενδιαφέρον να επιδείξει (χωρίς να καταστρέφει βέβαια και τα τραγούδια αλλά άνευρα και αχρωμάτιστα -δοκιμάστε το ‘’Lonely’’). Κάποια τραγούδια ακούγονται πιο πολύπλοκα και πλούσια από κάποια άλλα, πιο κοντά στον ήχο που θέλουν να προσεγγίσουν αλλά κατά βάση η δομή των συνθέσεων τους είναι αρκετά απλή, απλά βεβαρημένη με ήχους από συνθεσάιζερς. Οι κιθάρες δεν ακούγονται όσο μπροστά θα έπρεπε στη μίξη σε αντίθεση με τα drums που ακούγονται έντονα και σαν να έχεις βάλει το αυτό σου δίπλα. Πολύ σωστή η επιλογή του ‘Ancient Spirit’’ σαν πρώτο δείγμα επαφής μιας και έχει πολύ μελωδία ενώ το ρεφραίν είναι πιασάρικο με το φωνητικό ανέβασμα της Marika να πιάνει το ζενίθ. Ευχάριστος δίσκος στο σύνολο αλλά υπάρχουν πολύ καλύτεροι εκεί έξω.