Anette Olzon - Strong

Η ιστορία της Anette Olzon είναι αντίστοιχη με αυτή του Blaze Bailey και του Tim Owens. Αντικατέστηκαν τεράστιους front(wo)men από μπάντες με μεγάλο αριθμό οπαδών που έμαθαν και λάτρεψαν χάρη στο συγκεκριμένο ήχο που είχαν. Οι Iron Maiden, όπως και οι Judas Priest, μαζί με τν έλευση του καινούριου τραγουδιστή, άλλαξαν αρκετά και το μουσικό τους ύφος και όλοι κατηγόρησαν το νέο μέλος. Η ιστορία της Anette ξεκινά το 2007 που πρωτομπήκε στους Nightwish για να αντικαταστήσει την Tarja Turunen, είδωλο χιλιάδων νεανίδων της εποχής. Μουσικά δεν άλλαξε ιδιαίτερα το ύφος τους αλλά και πάλι πήρε η  μπόρα την Anette η οποία πρέπει να σημειωθεί ότι είναι γόνος μουσικής οικογένειας και τραγουδούσε από μικρή. Μετά της φυγή της από τους Nightwish, έκανε σόλο καριέρα αλλά τραγουδά επίσης στους The Dark Element (σαν Nightwish). Το 2014 ακούσαμε το ντεμπούτο της    ‘’Shine’’  ενώ επτά χρόνια μετά και μάλιστα με πλήρης σύνθεση επιστρέφει με το ‘’ Strong’’ που κυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη μέσω της Frontiers Records σε cd αλλά και διπλό βινύλιο.

Περιττό να γραφτεί ότι ο δίσκος της Anette θυμίζει αρκετά Nightwish. Λογικό και επακόλουθο μιας και εκεί βασίστηκε η οποιαδήποτε φήμη της. Θα μου πείτε γιατί δεν κυκλοφόρησε αυτά τα τραγούδια μέσω των The Dark Element.Δεν ξέρω, έτσι και αλλιώς και εδώ τα τραγούδια είναι γραμμένα από τον κιθαρίστα και συνθέτη, Magnus Karlsson (οι οποίοι συνεργάστηκαν και περυσι στο προτζεκτ Allen.Ozon). Η πλέον νοσοκόμα (και εμφανέστατα ανανεωμένη) Φιλανδή χρησιμοποιεί πολύ όμορφα την φωνή της και ακροβατεί ανάμεσα σε πολλαπλές φωνητικές διαστάσεις. Το όποιο πρόβλημα κείτηται στην ίδια τη μουσική που μου ακούγονται σαν φτωχότεροι Nightwish, σαν κόπιες Nightwish. Ο ίδιος τρόπος που συνδυάζονται τα harsh ανδρικά φωνητικά με τα γυναικεία, τα υπερβολικά πλήκτρα, η ποπ διάθεση, οι εξαγκωνισμένες κιθάρες, οι ελαφρώς μονότονοι ρυθμοί. Αν δεν έχετε πρόβλημα με αυτό, τότε δεν θα έχετε κανένα παράπονο. Έχει φωνή το κορίτσι, μην λέμε μετριότητες για κάτι που δεν θα ίσχυε. Κάποια τραγούδια είναι πάρα πολύ καλά όπως το ‘’ I Need to Stay’’. Πιο ζωντανό, με μεγαλύτερη ρυθμική ένταση, η φωνή της Anette να κορυφώνεται σε όλη τη διάρκεια του τραγουδιού, τα πλήκτρα να γεννούν όμορφη ατμόσφαιρα ενώ δεν λείπουν τα όμορφα, σύντομα σόλος του Karlsson. Ένα ακόμα παράπονο που έχω είναι στη μίξη των εγχόρδων. Αν η κιθάρα είναι υποοβαθμισμένο, το μπάσο του συζύγου της (και 9 χρόνια μικρότερου ‘’ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΤΥΠΟΣ ALERT’’) είναι σχεδόνεξαφανισμένο και περιορίζεται σε κάποια ακραία φωνητικά.  Συνεχίζοντας, μια στάση στο ‘’ Sad Lullaby’’ που είναι πιο αργό, δραματικό και ήρεμο και δίνεται μεγαλύτερη βάση στην εκπληκτική φωνή της την οποία χειρίζεται άριστα ή το εντελώς Nightwishικό ‘Who Can Save Them‘’ που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την προηγούμενη της μπάντα. Από την άλλη, έχεις και εντελώς ηλίθια (και τσιχλοφουσκέ) τραγούδια σαν το ‘’ Fantastic Fanatic’’ . Συμπερασματικά, φωνάρα με μετριότατη μουσική υπόκρουση.